125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 237

een veranderend klimaat

die niet toegankelijk zijn buiten de weg van het geloof om. Daarmee wordt niet gezegd dat de objectiviteit in Berkouwers theologie niet meer belangrijk was. Maar het was hem niet langer mogelijk de ogen te sluiten voor de ‘menselijke factor’, voor de rol van het subject. Dit werkte door in de visie op de Schrift.72 Het ging er niet om dat de historiciteit niet meer van belang was, maar dat ook het subject een plek kreeg in de visie op de wording van de Schrift. 236 Ook de ontwikkeling van de natuurwetenschappen speelde een belangrijke rol in de verandering van het theologisch klimaat. Konden de theologen lange tijd hun ogen sluiten voor haar resultaten, de bètamensen met een christelijke overtuiging konden dat natuurlijk niet.73 Ze sloten zich wat de feiten betreft min of meer aan bij de gangbare opvattingen in natuurwetenschappelijke kring. Aan de vu werd deze positie onder anderen ingenomen door de natuurkundige G. J. Sizoo, vanaf 1952 bijgestaan door de bioloog J. Lever. Voor dit boek zijn de reacties van de zijde van de theologische faculteit van belang. Immers, na ‘Assen’ was met de studies van Hepp, Aalders en Grosheide het gesprek tussen de theologen en bèta-wetenschappers in gereformeerde kring min of meer doodgebloed.74 Nu, in de jaren vijftig, begon dat gesprek weer op gang te komen. In 1950 organiseerde Sizoo een congres over de ouderdom van de aarde. Tijdens dat congres, volgens Stellingwerff door Sizoo zorgvuldig gearrangeerd, kwamen christelijke wetenschappers tot geheel andere conclusies dan in orthodoxe kring toen nog gebruikelijk was. Zo betoogde J. R. van de Fliert hoe hij tot zijn visie op de ouderdom – de in Nederland gangbare visie – der aarde was gekomen. Het was in het jaar dat Aalders, Hepp en J. Ridderbos van Kampen met emeritaat gingen. Een tijdperk was voorbij. Dat valt op te maken uit de reactie van Berkouwer, die in een recensie van de uitgegeven lezingen opmerkte dat geen enkel dualisme tussen geloof en wetenschap op den duur bevredigend kan zijn. Ook sprak hij de hoop uit dat het gesprek tussen theologie en natuurwetenschappen weer op gang zou komen.75 Er was in ieder geval een zekere openheid, een uitnodiging om tot een gesprek te komen. Dat was, na ‘Assen’, al heel wat. Daarna ging het snel. Zo werden er in 1953 vertrouwelijke gesprekken georganiseerd met hoogleraren van Kampen en de vu.76 In datzelfde jaar vond er een congres plaats Het gesprek tussen Theologie en Natuurwetenschap. Ber-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 236

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen