1909-1910 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 84

76

altoos en bij iedere misdaad doen gelden. Aldus spreekt Dr. Kuypcr in zijn werk van de gemeene gratie. Doch het wil me voorkomen, dat er nog een vierde categorie is, die n.l. ook in sommigen gevallen, al is er ook geen klaarlijk gebleken krankzinnigheid aanwezig, toch op grond van 'ziekelijke afwijkingen, den misdadiger niet verantwoordelijk willen stellen en die 't liefst de misdaad psychologisch willen verklaren. Want ook hierover is men 't lang niet eens, hoe de misdaad of liever de misdadiger ontstaat. Waarschijnlijk hebt gij allen wel eens in dit verband den naam van Lombroso, den grooten crimineelanthropoloog uit Turyn, onlangs gestorven, hooren noemen. Zijne onderzoekingen hadden tot objectief resultaat, dat bij tal van gevangenen en misdadigers zekere anatomische, physiologischc en psychologische afwijkingen (stigmata, degeeratieteekens) werden waargenomen. Hieruit leidde hi.j af (en dit was zijn fout, laten door hem gedeeltelijk toegegeven) het bestaan van den geboren misdadiger, den delinquente nato, als zelfstandig type. Hij beweerde, dat de misdadiger een variëteit van het menschelijk geslacht, een zelfstandig anthropologisch type vormt, dat kenbaar is aan het samengaan van meerdere afwijkingen bij eenzelfde persoon, en dat de drager van dit type noodwendig misdadiger moet worden, al wordt hij ook niet altijd als zoodanig ontdekt. Hij meende eerst de verklaring van het misdadigers-type te moeten zoeken in een terugkeer tot de psychische eigenschappen van vroegere geslachten, dus als atowiiiiscfe verschijnsel; later begon hij te denken aan pathologische (ziekelijke) toestanden en stelde den misdadiger gelijk met den lijder aan moreele krankzinnigheid, een ziektevorm, die in den loop der tijden gewijzigd is en thans nog al betvdst wordt. In het eerst was men een en al bewondering voor deze ontdekking. De bloeitijd van darwinisme en evolutionisme kon ook haast niets anders doen verwachten. Doch toen men nuchter en kalm ging nadenken, kwam de reactie. De hoogleeraar had onvoorzichtig bijzondere kenmerken te veel gegeneraliseerd, we zouden haast zeggen te veel willen zien, wat hij wenschte. In Duitschlan(i

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen