1918 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 44

36

De verklaring dezer talrijke feiten der orthogenese is ongetwijfeld vooreerst nog niet te geven. Een oorzaak in milieuveranderingen en invloeden te zoeken is wel door EIMER beproeft, maar het is te betwijfelen of voeding en klimaat hier meer dan een cjnditioneele werking bezitten. Aan de andere zijde heeft men getracht het ontstaan der soorten uitsluitend aan een intern proces, met name een intracellulair mechanisme toe te schrijven. Dit is o. a. geschiedt door WEISSMANN in zijn „Germinal-selection" en in veel scherpzinniger wijze door NaoELi in zijn theorie der autonome compliceering van het idioplasma (kiemsubstantie). Maar daar de genen, zooals boven uiteengezet is, niet materieel op te vatten zijn en er geen idioplasma bestaat, moeten dergelijke theoriën ongetwijfeld verworpen worden. Gaan wij echter uit van de opvatting, dat de erfelijke aanleg in zijn wezen instinktief is, dan berust dus de geleidelijke, in een bepaalde richting verloopende verandering, der aanleg van geslacht op geslacht op een verandering in deze instinkten. Ten deele zou deze verandering door de omgeving „bedingt" kunnen zijn, maar ook tegen de veronderstelling eener autonome wijziging der genen met den tijd is geen bezwaar in te brengen. Integendeel wanneer men het ontstaan der soorten als een super-individueel leven beschouwt, met een eigen geschiedenis, dan is de analogie met het individueele leven ook met het oog der bovengenoemde verschijnselenreeksen zeer sterk. Ook in het individueele psychische wijzigen zich de doel-instinkten, vooral de gebruiksinstinkten, maar toch ook de vormingsinstinkten (bijv. regeneratieregelende) met den tijd, ten deele continu, ten deele periodisch, maar in ieder geval volgens vaste wetten, waarin een factor is begrepen, welke door de omgeving bepaald wordt. De hypothese, die de evolutie-leer leer in ortogenetischen vorm zou trachten te verklaren, voegt aan onze instinkt-theorie van het leven een belangrijk punt toe. Het is n.l. de veronderstelling, dat het leven niet alleen gegeven is in eene verzameling individueele levens, die slechts indirect met elkaar verbonden zijn, maar dat er een super-individueele levenseenheid is, welke een immateriëele substantie, van de orde van het instinktieve is, een eenheid met een veelheid tegelijk, en welke zich in de individuen realiseert in verschillende genen-groepeering, zooals het individueele levensprincipe zich tijdens het leven uit in bepaalde

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen