1922 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 24

Openingswoord van den Voorzitter in de Vergadering van 2 3 December 1921 fe Amsterdam M H. Alvorens met onze vergadering een aanvang te maken, zij het mij vergund als voorzitter een enkel woord te spreken, h n dan mag ik zeker wel even herinneren aan het verlies, dat onze Vereeniging heeft geleden door het overlijden van den heer ü h l l K E L S ? \X/ij hebben hem niet zoo dikwijls op onze vergaderingen mogen ontmoelen en een werkzaam aandeel aan onze besprekingen heeft hij, voor zoover ik mij althans kan herinneren, niet genomen. Dat hij echter de laatste jaren van zijn betrekkelijk nog zoo jeugdig leven in het werk der zending heeft doorgebracht bewijst wel, dat hij den dienst van zijn hemelschen Vader zocht en wij mogen daarom vertrouwen, dat hij thans juicht voor den troon van God. Zijn naam zal ook in onze Vereeniging met eere genoemd en dankbaar herdacht worden. Er is nog een andere gebeurtenis, waaraan ik u even wensch te herinneren. Bij gelegenheid van de viering van haar vijftigjarig bestaan viel aan den voorzitter van de Ned. Ver. voor Psych. en Neur. de eer te beurt van een benoeming tot ridder in de orde van den Ned. Leeuw. Wij wenschen onzen OudVoorzitter Prof. BOUMAN ook van deze plaats van harte geluk moi deze koninklijke onderscheiding, overtuigd dat hij niet weinig tot den bloei van genoemde vereeniging heeft bijgedragen en wij spreken den wensch uit, dat zijn borst nog vele jaren met dit ridderkruis moge worden gesierd en ook onze Vereeniging bij voortduring in zijn belangstelling mag deelen. Het zijn zonder twijfel moeilijke tijden, die wij thans beleven. Het gist en broeit overal en wij weten niet, wat uit dit alles nog te voorschijn zal komen, In ons vaderland hebben wij in elk geval stof tot grooten dank, wanneer wij letten op al hetgeen elders geschiedt. Inzonderheid als wij acht slaan op de berichten die de laatste tijden uit Rusland tot ons doordringen, dan bekruipt ons een gevoel van ontzetting. Daar heerscht een toestand, die wijst op een onbeschrijfelijke ellende, waarvoor ook de mannen van wetenschap en kunst niet gespaard worden, een ellende, die nog slechts enkele jaren geleden door een ieder voor onmogelijk zou gehouden zijn. En hoe aan dit alles een einde moet komen, kan door geen menschenkind beseft worden, want het zijn duistere problemen, waarvan geen oplossing is te vinden. Rustig kan onder dit alles alleen hij blijven, die met den Catechismus mag belijden, dat alle dingen niet bij geval maar van Gods vaderlijke hand ons toekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen