1923 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 16

8

wonderen. Juist dat de wetenschap eeuwen bezig is geweest, om te betoogen, dat er gesn ,,objectieve" wonderen voorkomen, is het beste bewijs, dat de menschheid zich het geloof daaraan niet ontnemen laat. Niet ontnemen, al valt er geen wonder te constateeren, al zijn er niet op te noemen. Dat behoort op zichzelf niet tot het wonder, het behoeft niet te worden opgemerkt, en kan er toch zijn, evenzeer als er in het gewone natuurlijke tal van dingen bestaan, al zijn ze niet bekend. In elk geval moet ook in dit verband opgemerkt, dat het niet aangaat het wonderbare te zoeken in de subjectieve ervaring van hem of haar, die het wonder aanschouwt. Daarmede wordt aan de almacht Gods te kort ge- ^ daan. Want niet alleen de Schrift, ook de ervaring leert, dat de | / natuurorde wel kan worden verbroken, en dat is juist dan het • wonder. Toch kan aan de andere zijde ook gezegd, dat het wonder de natuurorde niet verbreekt, maar dan nemen we de natuurorde in een anderen zin. Nu niet zóó, dat we er onder verstaan het geheel van regelen, waarnaar God de dingen laat geschieden, maar dat we er het element historie inbrengen en denken aan het bestaan van het heelal in den tijd. Het wonder is niet contingent. Het staat in het Raadsplan Gods. God werkt er door en mede, evenzeer als Hij door en in het gewone werkt. Het wonder dient ook, — we zeiden het reeds, — om de wereld te doen komen naar het door den Heere vastgestelde einddoel. We kunnen er thans dit aan toevoegen; het wonder is het correctief. Wanneer de wereld door het gewone werken Gods niet komen zou, waar ze wezen moet, en wanneer het in de wereld niet gaan zou, zooals het zijn moet naar Gods wil, dan doet Hij het wonder'. Dit niet op te vatten, in deistischen zin, alsof God de wereld zich maar liet ontwikkelen volgens de in haar wonende krachten, en dan van tijd tot tijd ingreep door het wonder. Neen, God werkt altijd in de wereld, maar omdat Hij Goddelijk werkt, werkt Hij ook door het wonder. Dit wonder is vooral noodig door de zonde. De zonde heeft zich als een kwal aan de goede schepping Gods gehecht, en is bezig haar te bederven. En bij de uitzuivering van dit kwaad dient ook het wonder. Toch is er geen enkele reden om aan te nemen, dat het wonder eerst door de zonde is gekomen. Natuurlijk komen we hier ten slotte te staan voor de vraag naar het ontstaan der ongerechtigheid. We zullen dezen weg niet verder bewandelen, Bij de wonderen kan worden onderscheiden en het is zeker wenschelijk om dat te doen, daar zoo weer beter het karakter der wonderen gezien wordt. Verschillende onderscheidingen zijn ge, maikt; we zullen daar hier niet nader op ingaan. Naar onzf> mecning is het juister de indeeling niet te maken door te letten op \ de verhouding tot de natuurwet, omdat dan te veel wordt ondert

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen