1926 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 113

105 (Art. Ill), En ook; ,,En wij gelooven zonder eenige twijfeling al wat daarin begrepen is; en dewijl zij ook het bewijs van dien bij zichzelven hebben" (Art, V). Wij gelooven, dat het boven ontwikkelde standpunt hiermede in volkomen overeenstemming is, mits we de inspiratie der Schrift belijden op dezelfde wijze als de groote Gereformeerde theologen van den laatsten tijd, Kuyper en Bavinck, op grond van Gods Woord hebben geleerd. De mechanische inspiratie weet geen raad met het veranderd wereldbeeld. Maar wie de leer der organische inspiratie aanvaardt, belijdt, dat God -de heilige mannen uit vroegere eeuwen gebruikt heeft als organen voor Zijn openbaring. Hun kennis, hun gedachtenwereld en ook hun wereldbeeld heeft Hij in Zijn dienst gesteld om daardoor Zijn openbaring te geven aan de menschheid van alle eeuwen. Deze openbaringsgedachten zijn gegeven in een taal, die onvolmaakt en geweven in een wereldbeeld, dat onvolledig en onvolkomen was. De taal is onvolkomen. Wanneer over Gods wezen en Gods eigenschappen gesproken wordt in menschelijke taal, dan is dit een stamelen en kunnen de woorden niet aequivalent zijn met wat zij trachten uit te beelden. Ook het wereldbeeld is onvolkomen. God sluit zich in Zijn openbaring, die in de eerste plaats aan Zijn bondsvolk Israël gegeven werd, aan bij bestaande begrippen en toestanden. Wij moeten dankbaar aanvaarden het licht, dat God in Zijn algemeene genade ons schonk over den bouw en de inrichting der wereld. Maar de openbaringsgedachten, die in de Heilige Schrift gegeven zijn, moeten wij overbrengen in ons wereldbeeld. Groote moeite kost dit aan onze zendelingen in Indië, die de heilsfeiten en Godsopenbaring moeten vertolken aan volken, wier wereldbeeld, zooal niet cosmologisch dan toch ethnologisch, veel meer van het Bijbelsche wereldbeeld verschilt dan het onze. Op een ander terrein hebben we iets dergelijks reeds lang gedaan. De wetten, die in den Pentateuch door God gegeven zijn, 7ijn natuurlijk ook voor den tegenwoordigsn tijd van beteekenis. Maar wat zou men zeggen van den Christen-Staatsman, die de Israëlietische wet, waarbij de mishandeling van slaven, voorzoover zij niet binnen twee dagen den dood ten gevolge had (Exod. 21 ; 21), werd toegelaten, als program van sociale wet-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen