1928 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 24

20 Broca. De rechter helft van het lichaam was minder gevoelig dan de linker. De aangezichts- en tongspieren waren niet getroffen, evenmin als die van den linkerarm en het linkerbeen. Bovendien was er pharynxparese, maar de larynxspieren functioneerden goed en het gehoor was intact. De patiënt begreep bijna alles, wat men hem zeide, hij uitte zijn denkbeelden of wenschen door gestes, hij gaf nauwkeurig door de vingers te openen of te sluiten het uur aan van een horloge, dat men hem toonde, het aantal jaren doorgebracht in Bicêtre. In een korten aanval van toorn uitte hij een vloekwoord (gearticuleerd). „Bref, eet homme avait conserve, dans une certaine mesure, Ie mémoire des choses anciennes; il pouvait même comprendre des idees assez compliquces", voegt Soury erbij, terwijl hij van Broca citeert: „Il était beaucoup plus inteUigent qu 'il ne faut 1' être pour parier". Toch scheen hij verschillende vragen niet te hebben begrepen; ofschoon hij geen kinderen had, beweerde hij toch, dat hij ze had. En nu volgt „L' intelligence avait subi, en somme, une atteinte profonde". De patiënt stierf den t7en April, 24 uur daarna werd sectie gedaan. Het gewicht van de hersenen met de pia mater bedroeg 987 gram, bijna 400 gram minder dan het gemiddelde gewicht van mannen van 50 jaar (Soury'). Er was een vrij aanzienlijke atrophic der beide hersenhemispheren. Bij het onderzoek vond men aan den lateralen kant van den linkerhemispheer, in het niveau van de fissura Sylvii, een groote en diepe inzinking, die zich naar achter voortzette tot aan den sulcus Rolandi. De verweeking breidde zich bovendien verder uit dan de grenzen van de holte, getroffen waren nog de g. supramarginalis en de g. tempor, primus, de insula en het onderliggend deel van het corpus striatum, de achterste helft van de derde en tweede frontaalwinding, het onderste derde van den gyrus centralis anterior tot aan den sulcus Rolandi. Maar de voornaamste haard en de primitieve zetel van deze verweeking, die zich zeer langzaam had uitgebreid, was de lobus frontalis, en van dezen de derde frontaalwinding, die „présentait la perte de substance la plus étendue" en die geheel in haar achterste gedeelte verwoest was. Broca besloot daaruit dat „selon toute probabilité, c' est dans la troisième circonvolution 1) Soury, Le système nerveux central, Structure et fonctions, Paris 1899,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen