1935 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 73

51 D a t de oiganici naar andere oplossingen zochten om hun snel groeiend materiaal te klassificeeren behoeft ons dus niet te verwonderen Liebig en Wohler ontdekten, dat bepaalde atoomgroepeeringen, bijvoorbeeld de benzoylgroep (C(,Hr;CO) —, bij een reeks van reacties onveranderd van de eene stof m de andere overgaan D e ,,radicalen", zooals die onveranderde groepen werden genoemd, vertoonden overeenkomst met de anorganische elementen E n het sprak dus vanzelf dat nu die organische elementen volgens het , systeem Berzelius , dus door electrostatische attractie aaneengekoppeld w e r d e n gedacht De verklarende h y p o t h e s e " werd dus beperkt tot de radicaalbindmg Anderzijds bevat het r a d i c a a l - b e g n p reeds een ruimteverdeeling Bepaalde groepen van atomen zijn ruimtelijk van andere te onderscheiden D e radicalen bedoelden tevens het genetisch verband aan te geven tusschen de verschillende reactieproducten N a a r m a t e er meerdere stoffen w e r d e n gevonden die tot twee of meer reactie-famihes behoorden, w e r d de bestempeling van een bepaalde groep tot ,,radicaal" een kwestie van persoonlijk inzicht, en daarmede van willekeur W i j zullen nu niet en detail den strijd tusschen Berzelius en de organici volgen W i j mogen volstaan met er op te wijzen hoe Berzelius met allerlei hulp-hypothesen poogde zijn oorspronkelijke idee aan het nieuwe feitenmateriaal aan te passen pogingen die tenslotte alle vruchteloos bleven Kolbe gaf m 1850, naar aanleiding van het onderzoek over de koolzuurderivaten, een krachtigen stoot m de cfoede richting Hij wierp elke verklarende hypothese over den aard van de chemische binding overboord en rafelde de radicalen bijna tot op de atomen uit elkaar D o o r d a t hij nog met onjuiste atoomgewichten werkte, als C = 6, inplaats van 12 O = 8 inplaats van 16 enz ontging hem ofschoon hij er zeer na aan toe w a s de idee van de vierwaardigheid van het koolstof-atoom en d a a r m e d e die van de directe binding tusschen de atomen onderling Bij Kolbe zien wij dus een bewust afwijzende houding tegenover de eerste vraag, en een nog niet volkomen helder mzicht m de beteekenis van de tweede Dumas daarentegen, de opsteller van de substitutie-theone, een verbeterde editie van de radicaal-theorie hield wel degelijk rekening met de plaats die het atoom m het verband van het geheel inneemt N a a r aanleiding van een onderzoek van Hofmann

en Wurtz,

in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen