1940 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 129

107 geven hebben Z o o laat G o d ook aan de wolfsaitsen de kunst dei , arznei" niet; God wil, dat de geneeskunde op waarheid (moreele en vaktechnische') rust; de arts moet in de w a a r h e i d zijn, opdat hij zoo standvastig en waarachtig is als Christus' uitverkoren apostelen, w a n t bij G o d is hij met minder dan die' D e waarheid is de ,,redlikeit" van den arts; als hij daar op staat dan staat hij op de vierde zuii Z o o niet, d a n is hij als de valsche apostelen — die doen ook teekenen voor de wereld — en als de valsche martelaars — die laten zich ook dooden, hoewel zij niet op Christus, de W a a r h e i d Gods, bouwen D e valsche artsen mogen zich nog zoo op hun werken beroepen zij zijn uit God niet, zij staan op de leugen dus is ook satan, de vader der leugens, hun zuil der geneeskunde" D e arts moet ,,eines guten glaubens" zijn, met hart en zm en denken m God zijn m volkomen liefde en vertrouwen D a n zal God de ,,lerer der arznei", zijn waarheid niet van hem trekken maar hem door zijn werken openbaar maken Een streng zedelijk leven en goed gebruik van het gewonnen goed zijn vereischt, ook hier heeft de arts grooter verantwoordelijkheid volgens Paracelsus, dan b v de soldaat. E e n volgende eisch, die gesteld wordt, is de ,,congruitas" H e t schijnt m Paracelsus' tijd veel voorgekomen te zijn, dat menschen uit andere beroepen (, em alter corrector emer truckerei, em schulmeist e r " ) , die hoogerop wilden, zich op de medische studie wierpen , Zij meenen d a n " , zegt Paracelsus, ,,dat zij, als ze de examens achter den rug hebben, ook dadehik goede artsen kunnen znn M a a r dat is geen congruitas, geen aanpassing van den arts aan de natuur Deze menschen zijn reeds vergroeid m een andere richting T o t een w a a r arts moet men opgroeien, moet men a h w , m de wieg gezaaid w o r d e n " V a n jongsaf moet hij zich voorbereiden, niemand kan een goed arts zijn zonder kennis en ervaimg Ervaring echter doet men niet m korte tijd op; men leert tot de dood toe w a n t groot is het getal der ziekten Geen koren is rijp vóór de oogst, hoe kunnen dan die oude heeren, die m het midden van hun leven tot de studie komen, tot oogst en herfst komen'' M e n moet zelfs om een goed goudsmid of schilder te worden van jeugd af aan het vak leeren, hoeveel te meer dan bij de geneeskunde, w a a r veel meer geleerd moet worden H e t doctoraat hangt dien heeren aan als een adellijke titel een boer" Paracelsus weet, dat de medische feitenkennis m zeer lange tijd verzameld wordt en dat de mtuitie, het niet-mtellectueele, onmiddellijke doorzien van het geval, zeker tijd noodig heeft om tot rijpheid te komen Daarom richt hij zich zeer in het bizonder tot de jongeren en houdt hen voor, dat de arts van de jeugd af een volkomen trouw moet bezitten, w a n t trouw en liefde zijn één dmg , , W a a r i n ligt echter de trouw van den a r t s ' N i e t alleen, dat hij den zieke vlijtig bezoekt, want, éér hij den zieke kent en ziet, moet de trouw er reeds zijn, doordat hij met vlijt en trouw geleerd heeft al w a t die ziekte betreft!"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen