De eenheid der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 14

12

dan als bewijzen voor de eenheid: 1) één naam, een duidelijk teeken, dat we daarom voorop zetten; 2) de gedachte, dat de boeken in het Nieuwe Te^fament gebundeld bijeen hooren; 3) het bestaan, van wat we zouden ykunnen noemen voorloopige bundels, bepaald die der 4 evangeliën en der brieven van Paulus; 4) de toekenning aan den geheelen bundel of aan de voorloopige bundels van het gezag, dat het Oude Testament had. Deze gelijkstelling met het Oude Testament noopt er toe bij de laatste vraag ook even na te gaan, wat in de kerk gezag oefende over leer en leven, omdat juist de tegenstelling ons de zaken kan verduidelijken, maar ook helpen kan om de motieven te vinden, die tot de gezaghebbende eenheid des Nieuwen Testaments hebben geleid 2'). Bij het nu volgend onderzoek kunnen —. ik mag U dit niet verhelen — deze punten niet altijd beslist gescheiden blijven. Trouwens, dat ligt in den aard der zaak. Als, zeg omstreeks 200, vier elementen verbonden voor ons liggen, dan is het alleszins verklaarbaar, dat we reeds eerder althans twee of drie bijeen vinden. Hinderen doet het niet, hoofdzaak is, dat we nauwkeurig blijven onderscheiden. Begin ik dus U van den naan|._^te handelen, dan ga voorop, dat over het woord •Kxmi' niet behoeft te'worden gesproken. Vaststaat immers, dat dit woord pas in- het midden der 4« eeuw op den bundel der Nieuwtestamentische geschriften is toegepast ^s). Wel hebben we iets te zeggen over het reeds genoemde SIXS^XYJ. Eusebius meldt ons, dat door Sardes' bisschop Melito, in zijn tijd een beroemdheid, doch van wien we thans zoo goed als niets meer weten, de uitdrukking: boeken des Oude» Testaments is gebezigd 2^). Dezelfde Eusebius verhaalt ons elders ^°), dat y-xiyy; St!xOr,K-r] is gebruikt door den z.g. anti-Montanistischen anonymus, omstreeks 193. Waar het woord eerder voorkomt, hebben we zeker geen recht het op den bundel toe te passen, maar dwingt het verband aan Nieuw Testament in den zin van nieuwe bedeeling te denken 31). Wellicht verwondert ge er u over, dat ik u niet in den breede over ypxcpi] en verwante woorden spreek. Ik doe dat echter opzettelijk niet. Wanneer we immers uitdrukkingen ontmoeten als: de Schrift zegt, er staat geschreven, dan valt niet te onderscheiden, of het Nieuwe Testament als geheel, dan wel het afzonderlijk boek wordt bedoeld ^2). En juist om het Nieuwe Testament als geheel is het ons heden te doen. Maar, zegt ge dan, dat aanhalen als Schrift beteekent toch. wel iets, want het leert immers, dat zulk een schrijver aan een boek van het Nieuwe Testament hetzelfde gezag toekende als aan het Oude Testament, dan stem ik dat toe^^), maar moet er toch weerop' laten volgen, dat dit niet veel baat, omdat ook wel apokriefen als-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen