De geschiedenis der Nieuwtestamentische Godsopenbaring - pagina 73

Hf]Ooyó K 71 niet gekluisterd worden. Maar overigens eerst exegetiseeren, dan werken aan een geschiedenis der openbaring. We mogen gelooven, dat de tijd, waarop ze ook door een niet-genie geschreven kan worden, komen zal, en dat ze ons dan brengen zal een afsluiting van de Nieuwtestamentische studiën. Dat niet bedoeld in dien zin, als of er dan niets meer met het Nieuwe Testament te doen zou zijn, doch zóó, dat dan de rijpe vrucht is afgeplukt, van hetgeen de Gereformeerde theologie in deze periode aan het Nieuwe Testament gedaan heeft. Het schoone is, dat dan op interne gronden voldoende is aangewezen, dat het N. T. zóó moest zijn, als het is, dat de kanon moest afgesloten worden, met wat er thans in wordt gevonden. Ook de heilige geschiedenis zal dan beter in haar wezen worden doorzien, haar begin en haar einde, haar ophouden met het beginnen van de kerkgeschiedenis. De geschiedenis der openbaring plaatst de openbaring in het midden van de wereldgeschiedenis en zal hebben aangetoond, dat Jezus Christus is het middelpunt der historie. Zoo is een geschiedenis der openbaring voor ons een ideaal, waarheen de arbeid streeft. God geve velen de lust en de bekwaamheid naar dit ideaal te staan met inspanning van alle krachten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen