Sanhedrin èn Gabbatha : Enige noodzakelijke aanvullingen op de rechtshistorische literatuur - pagina 11

officiële Sanhedrin voor zulk een schijnproces aansprakelijk wordt gehouden " ) . Weer anderen poneren de latere oorsprong ^®) der Talmudbepalingen; opmerking verdient de betoogtrant van Kisch die de Talmud-bepalingen terugwijst, omdat anders de evangeliën onbetrouwbaar zouden zijn*^). In het begin der dertiger jaren ontwikkelde Lietzmann ^'') de theorie, dat het Sanhedrin wel de bevoegdheid had om doodvonnissen te voltrekken en dat nu van een voltrekking door het Sanhedrin geen sprake is, slechts overbUjft een volledig romeins proces, waarbij voor een vonnis van het Sanhedrin geen plaats is. Hoewel scherp bestreden^®) heeft deze opvatting de Hteratum- der laatste decennia beheerst. Het wel niet minder opzienbarend, niet minder deskimdig, maar in woordkeus niet altijd gelukkig werk van Aicher^®) bleef op de achtergrond. Eerst in de laatste tijd hebben studies als van Wenger^'') en Blinzler^-^) en hierbij mag ook Kisch genoemd worden, de discussie van de wegen der fantasie teruggevoerd op de begaanbare paden der realiteit. De centrale vraag waarvoor de rechtshistoricus staat is deze: is er geweest een Joods proces met een romeins naspel, een vonnis van het

" ) D. Chwolson, Das letzte Passahmahl Christi und der Tag seines Todes, 2e Aufl. Leipzig, 1908, blz. 121. ^^) Vooral en zeer gedocumenteerd J. Blintzler, Der Prozess Jesu, Regensburg 1955, met breedvoerige bibliografie. Vgl. de bespreking van A. Steinwenter in IVRA VII (1956) blz. 263/6. 1») Kisch (titel in noot 8), blz. 397. ^'') H. Lietzmann, Der Prozesz Jesu, in Sitzungsberichte der preussischen Akademie der Wissensch. Philos. hist. Klasse, 1931, XIII/XIV. Berlijn 1931, blz. 313-322. ^^) Zie de discussie in Zeitschrift für neutestamenthche Wissenschaft, 30 (1931): M. Dibehus, Das historische Problem der Leidensgeschichte (blz. 193—201) die zich in grote lijnen achter Lietzmann plaatst; Fr. Büchsel, Die Blutgerichtsbarkeit des Synedrions (blz. 202—210), die aan het Sanhedrin het recht tot voltrekking van doodstraffen ontzegt en Lietzmanim's antwoord: Bemerkungen zum Prozess Jesu (blz. 211—215). Scherpe bestrijding in hetzelfde tijdschrift 43 (1950/51), door J. Jeremias, Zur GeschichtHchkeit des Verhörs Jesu vor dem Hohen Rat, blz. 145—150. ^®) G. Aicher, Der Prozess Jesu, Bonn 1929. ^°) L. Wenger, Über erste Berühnmgen des Christentums mit dem römischen Rechte, overdruk uit Miscellanea Giovanni Mercati, V, Citta del Vaticano 1946, weinig gewijzigd opgenomen in L. Wenger, Die QueUen des römischen Rechts, Wenen 1953, blz. 286 e.v. 21) Blinzler, (titel in noot 15). 9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen