Dr H. Th. Obbink, „Op Bijbelschen Bodom”. Egypte—Palestina, Syrië. Amsterdam — H. J. Paris, 1924.

Ee aankondiging van dit boek komt wol wat laat, wanneer men bedenkt, dat het mij toegezonden werd ter vermelding in wijlen de kroniek van dit bhad. Gaarne zou ik de uitvaart van mijn kroniek hebben opgesierd met dit mooie boek; maar het kon niet, want het kwam aan, juist op het oogenblik, dat mijn laatste kroniek verschenen was. Kt ter verontschuldiging.

Het boek van Prof. Obbink heeft voor wie den Bijbel liefheeft reeds vanzelf de bekoring van elk geschrift, dat tracht, ons rond te leidon op bijbelschen bodem. Wanneer Prof. Obbink de rol van den gids op zich neemt, dan is zijn bedoeling niet, aUerlei gegevens to verzamelen, die over bepaalde bijbelperikopen licht kunnen doen opgaan; een methode, die altijd iets heeft dat meer lialfslachtig dan tweeslachtig is; maar dan gaat liij rond in het land zelf, dat hij bezoekt en dan komt wol vanzelf, als het land van den bijbel voor u opengaat, de bijbol van hot land dichter naar u toe. Daarin zou ik dan ook de groote verdienste van dit fraai uitgevoerde werk, met z'n fraaie illustraties en duidelijken druk, willen zien. Prof. Obbink heeft van zijn reis niet een vermoeiend dagboek gegeven, maar een reeks van opstellen eraan vastgeknoopt, dio ten deele onderwerpen raken (b.v. het zeer interessante hoofdstuk over „Ue Kotterkoning"), welke desnoods ook zouden te behandolen zijn door ©en wijze, die nooit uit het Westen naar het Oosten gekomen was, gelijk met de meeste wijzen in het Westen heden het geval is. Maar nu Prof. Obbink zelf geweest is in de streken, waarvan zijn boek en de Bijbel spreekt, gaat alles voor hem leven; en do verdienste van den auteur is, dat hij den lezer kan doen zien, wat hij zelf zag. De verschillende passages in het boek, waarin min of meer de stijl van het reisbeiicht bewaard wordt, zijn nergens la'oniokerig dor en — ze hebben niets van het egocentrische, dat anders reisverhalen zoo grof maken kan. Het heele werk houdt van begin tot eind vast. Voor wie preeken moet kan het boek, zelfs zonder tekstregister, uitnemenden dienst bewijzen; ik spreek uit ervaring van de Adventsdagen.

Hot theologisch standpunt van den schrijver is het onze niet, naar ieder weet. Vanzelf spreekt, dat dit verschil tusschen hem en ons ook wel eens aan den dag treedt. IMaar soms is het verschil alleen hierin naar buiten gekomen, dat Prof. Obbink „fraglich" stelt, wat wij van te voren al met zekerheid meenen te mogen constatoeren. Ik denk b.v. aan de kwestie van de meerdere of mindere afhankelijkheid van Israels religie ten aanzien van die van Egypte. Zoo zijn er meer kleinigheden, waarin de auteur iemand blijkt te zijn, die op ander standpunt staat tegenover de idee der openbaring, dan het onze. Hoofdzaak is evenwel, dat het boek voor ieder, die den bodem wil betreden, waarop de bijbel ons plaatst, groote waarde heeft. De bestudeering van landen en volken van den bijbel heeft ons reeds zoo heel veel geleerd; on Prof. Obbink met zijn klare voorstelling en onderhoudenden schrijftrant heeft wel 'niet opzettelijk voor dit veld van onderzoek de litteratuur willen uitbreiden, maar het mooie is dan ook, dat juist in zijn onopzettelijkhoid zijn reisverhaal ons op dit terrein een groote aanwinst bezorgt. Ook over Tut-Anch-Amon geeft de auteur mooie dingen. Maar vooral zijn toelichtingen omtrent meer direct bijbelsche figuren en machten geven het boek zijn waarde, om nog te zwijgen van losse opmerkingen, dio door het heele werïc heen gevlochten zijn en vaak treffende gezichtspunten openen; ik denk o.m. aan de vergelijking tusschen Ichnaton en Paulus' preekmethode.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen