Uwe gevangenis wenden.

De Heere vergist zich niet als Hij Zij'n volk bezoekt met Zijn strenge tucht.

Het is Hem te doen om de vrucht der gerechtigheid, die alleen in het diepe dal der verootmoediging rijpt.

Toen HijIsraël in ballingschap zond om den afval te boeten, scheen voor dat arme volk een donkere nacht aan te breken, waar geen dageraad weer op volgen zou.

Uit eigen land verdreven, van tempel en altaren gescheiden, moest het bukken onder den looden schepter van een heidensch heerscher.

Schijnbaar was dat alles kwaad, van God hun toegeschikt.

Maar de Heere houdt Zijn heilig doel voor oogen.

‘t Is Hem om de loutering en heproeving van Zijn volk te doen.

Zijn raad zocht door het kwade heen het goede.

Hij heeft gedachten des vredes en niet des kwaads.

En, zou Hij diezelfde gedachten niet over u hebben, als Hij om uw zonde uw ziel in ballingschap zendt?

Die vrucht der bekeering waarop de Heere met Zijn tucht doelt, zal bij' Israël rijpen — zoo' profeteert Jeremia.

Aan de rivieren van Babel zal het volk maar niet enkel klagen en ween en, noch' alleen opstandig murmureeren tegen Crod, doch de oprechten van hart zullen er ook bidden.

Hoe langer de ballingschap duurt en hoe zwaarder die drukt, hoe inniger zij naar Jexuzalem terugverlangen zullen en hoe vuriger zij den Heere zullen smeeken.

Dat gebed zal den Heere welbehagelijk zijn.

‘t Zal Hem toonen, dat Zijn wijize bedoeling met Zijn volk bereikt is, dat de straf boetvaardigheid heeft gewekt en de boetvaardigheid bereidheid tot nieuwe gehoorzaamheid.

Als zoo het gelouterde volk tot zijn Rechter bidt, dan zal Deze als een ontfermend Vader hooxen.

En Diezelfde wil Hij ook voor u zijn, die uit den levensnood van uw Babel, door lijden geleerd, uw smeeking om genade tot Hem opzendt.

In den nood biddend God te zoeken is reeds een bewijs van geloof.

Want wie God zoekt vertroxrwt, dat Hij er is, en dat Hij er niet enkel als toornend Rechter is (wie zal, schuldbewust, zijn Rechter zioeken? ) maar da, t Hij er is als een 'God van genade, die den verloren zoon met geopende armen wil ontvangen.

Reeds het zoeken van den Heere is een kenmerk van genade; het brengt het geloof tol ontplooiing en tot krachtige activiteit.

Maar hoe heerlijk is het dan wel als het zoekend geloof vindt.

En dat vinden is mogelijk, als er een vraigen naar den ontfermenden God is met het gain se he hart.

Zoo zoekt de Bruid in het Hooglied haren Liefste. Totdat zij hem vindt.

Gij, die zegt te zoeken, maar klaagt niet te vinden, hebt gij wel gezocht, biddend gezocht met uw gansche hart?

Soms houdt 'God zich voor wie Hem zoekt, verborgen.

Hij doet dat in Zijn wijsheid' , als het zoeken niet geschiedt met heel de kracht der ziel en jn sterk vertrouwen des geloofs.

Maar zoodra het zoeken een zoeken met het gansche hart wordt, dan openbaart zich de verborgen Onttermer.

Hij laat zich vinden.

Hij zegt: ik zal van ulieden gevonden worden.

En, als wij God vinden, geloovig vinden, dan is op eenmaal lalles anders.

Dan wordt de nacht helder.

Het donker klaart op.

Het kruis wordt lichter.

De beproeving draagt vrucht.

En we leeren danken ook voor toom en ballingschap.

Als wij God vinden, dan wordt ook de „gevangenis gewend", de ballingen weergebracht in het land der hernieuwde belofte.

O, als wij God maar vinden in onzen nood dan wijkt vroeger of later de nood zelf terug eii dan wordt de weeklacht veranderd in een blijden rei. Zoo wendt de Heere de gevangenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen