Weerhouden door vrees.

Wij weten niet

Och, de ouders van den man, die blind geboren was, wisten er alles van. Maar zoo zegt Johannes, om de vreeze der Joden, zeiden ze maar, dat ze er niets van wisten.

Zij wisten wel iets, ze wisten zelfs heel veel van Jezus, deze menschén, maar de Joden! En toen zeiden ze: hoe.... we weten het niet; wie.., ., we weten het niet.

Uit vrees, niet weten, dat kan ook andersom het geval zijn.

Gehazi wist niet van zijn kwaad: „Uw 'knecht is noch herwaarts noch derwaarts geweest".

Zoo kan de vrees ons weerhouden van belijden. Van belijden van wat we van Jezus weten; ook van belijden van wat we weten van eigen zonde. •

Vrees voor menschén weerhoudt ons eerlijk te zijn omtrent Jezus, omtrent datgene, wat wij van onzen God kunnen zeggen en belijden.

Vrees voor den toorn Gods weerhoudt ons menigmaal aan God zelf te zeggen, wat wij hem zouden kunnen zeggen omtrent onze eigen zonde.

"Beide soorten van vrees zijn geboren uit het niet zien van de juiste verhoudingen des levens.

In het eerste gevcri durven we het met Jezus niet te wagen; zijn we bang dat de menschén in hun. toorn of hun spot eens geweldiger konden zijn dan onze groote Koning. De vrees voor de menschén doet ons zoo menschelijk denken van onzen Heiland.

En in het tweede geval schijnen we te meenen, dat we God bedriegen kunnen. Vrees doet ons menschelijk denken van de majesteit van onzen God.

Is het wonder, dat de liefde de vreeze buitensluit?

Ook hieraan kennen wij, oE wij de liefde hebben, dat we tegen deze valsche vrees gaan vechten.

O, die vrees is menschelijk.

Wie zegt: „zoo ben ik nooit", die kent zichzelf niet, en die kent zijn bange hart niet. Want, wanneer - we niet staan in geloof, dan zijn de menschen zoo groot, en dan is Christus zoo ver; dan is de spot van de menschen iets verschrikkelijks en dan is het welgevallen van Jezus iets ongrijpbaars.

Wanneer we niet in geloof ons buigen voor onzen God, dan kunnen we ons aan Hem niet overgeven; dan zien we enkel zijn toorn, en zijn recht, en dan gaan we ons .verbergen. Zoo was al dadelijk het begin van iVdam: zich verbergen. En dan weten we naar liet schijnt zoo weinig. Dan sturen we onzen God weg, als Hij komt om inlichtingen bij ons te vragen door 7ijn Woord en door onze conscientie.

En we zeggen steeds weer: we weten niet....

En toch, dat , , ik weet niet" geeft geen vrede. Vrede vinden we, wanneer we op Gods vraag zeggen: Heere, ik weet alles van mezelf. P^n dan leert onze God ons in Zijn genade eraan toe te voegen: maar, Heere, ik weet ook alles Van mijn Jezus.

J. WATERINK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen