De arbeid onder de verstrooide Gereformeerden in Nederl. Indlë.

III. Toekomstperspectieven.

In de laatste twaalf jaren zijn er voor de ontwikkeling van het Gereformeerd kerkelijke leven in Indië groote dingen tot stand gekomen. Waren er tot 1918 slechts twee Kerken, die zich verheugen, mochten in het bezit van een eigen dienaar des Woords, op het oogenblik zijn er in de Europeesche Kerken reeds iaegen predikanten werkzaam. De Kerken, die al eenige tientallen van jaren de weelde van geregelde bediening des Woords smaakten, Batavia en Soerabaja, hebben er elk nu twee, van wie er.een haast altijd op reis is om de verstrooiden te bezoeken. Daarnaast kwamen spoedig na elkaar Medan met één, Bandoeng met twee, Semarang met één en Djocja met één predikant. Djocja neemt onder deze Kerken een aparte plaats in. Toen de gemeente aldaar tot beroeping van een eigen predikant overging, heeft ze niet om steun bij de Deputaten aangeklopt, omdat het hier niet zoozeer gold de verzorging van een groot aantal verstrooiden, maar van degenen, die op de zendingsterreinen ari)eiden en die tot nu toe door de missionaire dienaren des Woords waren verzorgd. Zeker, onder de leden dezer Kerk zijn er ook, die tot de verstrooiden kunnen worden gerekend, maar hun getal is zóó klein en do afstand, die hen van de kerk te Djocja scheidt, is zóó gering, dat geldelijke steun uit het vaderland voor hun verzorging niet behoefde te worden gevraagd.

Staan we nu aan het einde der voorspoedige ontwikkeling? Zonder te gaan gissen, wat altijd een gevaarlijk werk is, kan gezegd worden, dat de groei in de komende jaren nog zal doorgaan. Merkwaardig is de snelle toename van Gereformeerden in Indië. Van 1927 tot 1930 steeg hun getal met 25 procent. Aan de Generale Synode van 1927 werd gerapporteerd, dat het getal der Gerelormeerden in Indië op dat moment, volgens de gegevens van het Kerkelijk I-Iandboek ongeveer 3000 bedroeg, terwijl het laatste rapport der Deputaten melding maakte van ruim 4000. Deze snelle toename vindt haar oorzaak inzonderheid in het gaan van steeds meerderen uit Nederland naar Indië, en onder die velen zijn de Gereformeerden naar verhouding goed vertegen VS! oordigd. Maar het wijst ook op verrassende activiteit van de Kerken in Indië, die meer voor het voetlicht zijn gekomen en door intensieve bearbeiding van haar leden en door toenemende Evangolisatiearbeid velen tot zich trekken.

Maar deze snelle groei van het zielental stelt hooge eischen aan de predikanten, die daar werken en die door de groote afstanden, omdat ook de uithoeken van de kerkelijke ressorten meer en meer bewoond worden, het werk niet meer naar behooren kunnen verrichten. Het zijn vooral de Kerken van Medan en Soerabaja., die dit gaan merken. En dat spreekt ook van zelf, omdat zij de grootste terreinen in de Buitenbezittingen hebben te bearbeiden en de toename van 't aantal Gereformeerden zich vooral in de Buitenbezittingen als een nieuw probleem openbaart. Immers daar spreken de groote afstanden het sterkst. En daar worden de predikanten, zullen ze den verstrooiden geven wat hun toekomt, steeds meer door verre en lange reizen onttrokken aan den arbeid op de hoofdplaats. In de naaste toekomst zullen dan ook die beide Kerken bijzondere aandacht verdienen, al is het groeien van het zielen tal niet alleen daar merkwaardig.

Het probleem, • waarvoor de Kerk • van Medan kwam te staan, is feitelijk al opgelost, doordat de Kerk vaa Pematang Siantar tot openbaring kwam en het geweldige terrein van Medans Kerk, dat alleen op Siunatra een oppervlakte van zevenmaal Nederland besloeg, verdeeld is tusschen de twee Kerken, die betrekkelijk dicht bij elkaar liggen, maar die het terrein zóó verdeelden, dat Medan meer naar het Noorden en Siantar meer naar hat Zuiden gaat werken. De institueering van de Kerk van Siantar, de tweede in de Buitenbezittingen, is van groote be teekenis en heeft de volle belangstelling van de Kerken in Indië. De Kerk van Medan heeft, door egn hypotheek te nemen op de schuldvrije kerk en pastorie, de zusterkerk aan de noodiga finantiën geholpen en daardoor haar eigen moeilijkheden aanmerkelijk verzwaard en daarmede een voorbeeld gegeven aan vele Kerken in het vaderland. Maar ook de Classis Batavia heeft zich niet onbetuigd gelaten. Niet alleen zegde zij aan de Kerlr van Siantar hel geheele bedrag toe, dat in de kas voor hulpbehoevende Kerken, was, ruim f 1000, maar besloot levens, dat elke Kerk viermaal per jasu een collecte voor de Kerk van Siantar zal houden. En de Generale Synode zette de kroon op het werk door den Deputaten voor de verstrooiden op te dragen de Kerk van Medan en die van Siantar elk met f3000 jaarlijks te steunen. Toekomstperspectieven zijn hier geopend, die onder den zegen des Heeren veel goeds doen verwachten.

Naafct de Kerk van Medan vraagt ook die van Soerabaja bijzondere aandacht. Zoov/el te Makasser, op Celebes gelegen, als te Malang in Java's Oosthoek zijn de kringen van daar wonende Geref formeerden zóó gegroeid, - dat de Kerk van Soerabaja voor deze buitenleden tot bijzondere stappen moest komen. Te Malang is een keurig kerkgebo^uw gesticht en te Makasser maakt de kring van Gereformeerden eiken Zondag gebruik van het oude kerkje in het fort Rotterdam, dat bereidwillig, zij het ook niet zonder verzet, aan hen word afgestaan, daar het ongebruikt binnen de muren van het fort niet aan zijn ooispronkelijke bestemming meer beantwoordde. Op dit. historische plekje vergaderen nu weer de broeders en zusters, nog gering in getal, meestentijds om te luisteren naar de voorlezing eener predikatie. Maar ook in deze ontwikkeling zit perspectief. Want hieruit moet binnen niet al te langen tijd meer groeien. Wat Makasser aangaat, de besluiten van de laatste Generale Synode wijzen duidelijk in welke richting de oplossing komen zal. Als straks Makasser als Zendingsterrein bezet is, zal ook de verzorging der verstrooiden door den dienaar des Woords, die daar werkt_, intensiever ter hand kunnen worden genomen. Voor Makasser breekt het licht al door. En wat Malang aangaat, daar zal het straks tot institueering moeten komen, gevolgd door het beroepen van een oigen predikant, die de verstrooiden in den Oosthoek van Java te verzorgen krijgt.

Wat de ontwikkeling van het kerkelijk leven op de andere terreinen betreft, ik waag mij dienaangaande niet aan voorspellingen. Maar de groei allerwege belooft ook daar voor de toekomst geen stilstand, maar blijde vooruitgang.

W. G. HARRENSTEIN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen