De arbeid onder de verstrooide Gereformeerden in Nederl.'Indië.

V. De activiteit der Indische Kerken.

Met de bedoeling om allerlei dwaze geruchten over het kerkelijk leven in Indië den kop in te drukken, waarbij het eigenaardig is dat zij die het minst van de toestanden daar op de hoogte zijn in den regel de vrijmoedigste critiek hehben, lijkt het mij nuttig even bijzondere aandacht te schenken aan wat de Kerkfen daar op allerlei gehield presteeren. Daarbij overwege men ernstig, dat het zielental van alle Kerken saam de 4000 even heeft overschreden, zoodat er meerdere Kerken in het vaderland zijn, die in zielental uitsteken boven dat der Indische Kerken gezamenlijk, terwijl bovendien vele der leden in de verstrooiing leven, vaak dagreizen ver van de hoofdplaats verwijderd, wat voor de ontplooiing van acitviteit niet bevorderlijk is. Wanneer daarbij ook nog in oogenschouw wordt genomen, dat de predikanten door de verstrooidenreizen vaak weken lang aan het zwerven zijn van plaats naar plaats, zal nien begrijpen, dat het arbeiden huiinerzijds voor de Kerken gezamenlijk heel wat meer bezwaren ontmoet dan in het vaderland mogelijk zou zijn. Terwijl bovendien nog de meesten van hen behooren tot de jongere generatie-on'-van jonge dienaren des Woords mag niet geëischt worden, als ze arbeiden in gemeenten die veel verzorging vragen, dat ze ook zich geven zullen aan geregelden persarbeid en uitgave van predikaties.

regelden persarbeid en uitgave van predikaties. Toch is desondanks in de Indische Kerken een activiteit te constateeren, die beschamend is voor vele Kerken in Nederland. Het onderstaande moge daarvoor het bewijs leveren. Uit den aard der zaak komt de verzorging van wat ik ga opsommen niet alleen voor rekening van de predikanten der Hollandsche Kerken, maar wel nemen zij aan dat alles actief deel, daarbij gesteund door de missionaire dienaren des AVoords en leden der gemeente, die zich niet verschuilen achter de uitvlucht, dat tijd en gaven hun ontbreken.

Voor mij ligt het „Handboek ten dienste van de Gereformeerde Kerken in Ned.-Indië voor het jaar 1930, nummer 12", verzorgd door een Conmiissie van Redactie, waarvan Ds RingnaJda te Soerabaja voorzitter is en die verder uit leden der gemeente aldaar is samengesteld. Dit handboek is 284 pagina's groot en bevat alle wetenswaardigheden der Indische Kerken en alle namen en adressen van de tot de Kerken behoorende leden en verstrooiden. Voorts een kerkelijk overzicht over 1929 van de hand van Ds Ubels te Batavia, de volledige Acta van de negende officiëele vergadering der Classis Batavia en van lieL Evangelisatie-Congres, gehouden te Bandoeng 6 Juni 1929 en eindelijk, om alleen de hoofdzaken te noemen, een overzicht van de Zending der Gereformeerde Kerken, terwijl een alfabetische naamlijst van alle leden der Gereformeerde Kerken het slot vormt van het practische handboek. Voor den arbeid, die aan dit onmisbare boek jaarlijks wordt besteed, heb ik niet dan grooten lof. Aan ieder, die in Indië woont, of daarheen vertrekt, geeft het alle gegevens, die hij noodig heeft en als zoodanig is het niet alleen een goede gids maar is het ook een krachtige getuige van het groeiende kerkelijke leven in Indië.

Als tweede noem ik het „Kerkblad", dat verzorgd wordt door een hoofdredacteur, twee redacteuren en een zestal medewerkers, terwijl een eindredacteur en een administratrice wekelijks voor de verschijning van het blad zorgen. Het aantal abonné's loopt over de duizend, de uitgaven over 1928 beliepen f11326.—. ? Iet „Kerkblad", dat onder zijn medewerkers meest predikanten telt, verschijnt wekelijks met 8 tot 16 bladzijden en kan, wat omvang en inhoud betreft, met de HoUandsche Kerkbodes makkelijk con curreeren.

Onmisbaar voor de Indische Kerken met haar vele verstrooiden is de uitgave van de preeken „Uit de Levensbron", die wekelijks verschijnen en aan alle huitenleden door de Kerken gratis worden toegezonden. Het finantiëel overzicht over 1928 wijst uit, dat deze uitgave in dat jaar aan drukkosten, verzendkosten enz. een bedrag vroeg van bijna f4000. De zegen, die deze preeken verspreiden onder de verstrooiden, is onmogelijk te becijferen. Maar wel dwingt het onze bewondering ai, dat de predikanten in Indië kans zien bij al hun arbeid deze uitgave mogelijk te maken. Zeker, de preeken zijn korter dan die in „Menigerlei Genade" verschijnen. Maar het kleine getal dergenen, die voor geregelde copy zorgen, maakt deze mooie uitgave, waarin kostelijke preeken verschijnen, des te bewonderenswaardiger.

Bijzondere vermelding verdient ook „De Zaaier", blad tot verspreiding der Christelijke gedachte in Ned.-Indië, het Evan^elisatieblad onzer Kerken daar. Het rapport over 1928 wijst uit, dat het blad, dat tweemaal per maand verschijnt in een oplage van bijna 6000 exemplaren, onder een redactie staat, waarin eenige predikanten en missionaire dienaren des Woords zitting hebben en voorts over een staf van medewerkers beschikt. Het blad verschijnt in een grootte van 14 pagina's en bevat allerlei artikelen, die goed verzorgd zijn. Het Kerstnummer verscheen in 13000 exemplaren. De uitgave kostte in 1928 f5385.—. Uit het rapport der Commissie neem ik het volgende over: „Verschillende brieven, die wij ontvingen, getuigden van waardeering. Deze zijn uiteraard niet voor publicatie geschikt. Wij hebben de zekerheid, dat ons blad gelezen wordt onder alle bevolkingsgroepen. „De Zaaier" is niet alleen evangelisatiemiddel, maar ook zendingsmiddel. Bewijzen daarvoor kregen we uit alle kringen; dat geldt de studeerende jongelui en de militairen evengoed als de ouderen. Dat geldt Javanen, Europeanen, Indo-Europeanen en Chineezen."

Met het tot dusverre genoemde, meen ik te kunnen volstaan. Ik laat dan rusten den velerlei arbeid, die in den kleineren kring der plaatselijke Kerken wordt verricht en die in in menig opzicht evenwijdig loopt met dien der Kerken in het vaderland.

Alleen wijs ik nog op wat gedaan wordt voor den arbeid der Zending. Medan wil zendingswerk gaan doen onder de duizenden Javaansche contractanten, die op de Oostkust van Sumatra arbeiden. Soerabaja wil Makasser als zendingsterrein bezetten. Batavia heeft een Maleische gemeente, die door twee Goeroe's verzorgd wordt en 256 zielen telt. Do andere Kerken gaan de zending onder d'e Chineezen ter hand nemen en steunen ook daadwerkelijlc de Zending der Kerken in Nederland. Zeker, voor dit werk roepen zij den steun der Kerken in Nederland in, maar zelf zijn ze actief en offervaardig. •• _., .-.-, ..-.

En dit alles geschiedt door de zwakke Kerken in Indië, die samen amper 4000 zielen tellen! Is hier reden voor critiek? Moesten wij ons niet liever schamen, als wij zien, hoe lauw onze ijver vaak is?

W. G. HARRENSTEIN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen