Almanak voor het jaar 1931 van het Studentencorps Fides Quaerit Intellectum aan ds Theologische School van „de Gereformeerde Kerken in Nederland”. 39e Jaargang. Ph. Zalsman — Kampen.

Aan het verzoek tot aankondiging van dezen alm-anak wil ik gaarne voldoen.

Behalve een uitnemend portret van Prof. Hoekstra, en van den senaat-plus-vaandrig, (waarbij het zwart van zes stel kleeren slechts aan de uiterste rechterzijde niet onderbroken wordt door iets wits), geeft het eerste, zakelijke, deel alle wetenswaardigheden der Theologische School in de doode taal van het officiëele leven. We vernemen van de „belangrijke data" van het jaar, en merken met schrik op, dat iemands geboortedag slechts „belangrijk" is tot aan zijn dood. Het begint dus al somber. En eerlijk. Vervolgens een getrouwe catalogus van alle Curatoren, en curatores designati. Daarna de bekende lijsten van hoogleeraren, lectoren, pedel, oud-hoogleeraren en vroegere „docenten", de series lectionum, het overzicht van de behandelde „stoffen" op de colleges, de lijst van boeken, die tenminste op het „program" staan, de jongste publicaties der hoogleeraren, plus een excerpt-van de geschriften van wijlen prof. M. Noordtzij, opgaven van bibliotheken, studiezaal, studiefonds, leesvereeniging, examina (de exam.eneischen worden niet veirrleld, misschien omdat ze, mag men den almanak gelooven, wederom im Werden begriffen zijn), het kort verslag der Theol. School, waarin, blijkens den naam „universitas" reden ligt tot uitreiking aan de redactie van een gunstig testimonium inzake het volgen der geschreven lessen over het promotierecht, en voorts alle opgaven betreffende het studentencorps zelf. Het koninklijk huis ontbreekt, en de kalender ook. Deze is ingekrojnpen tot de reeds aangeduide belangrijke data. Het spijt me vanwege de teekeningen, die enkele jaargangen gaven ter typeering van de maand. Onder de officiëele gegevens van het Corps vallen de clubs op. Er zijn er, wat de studieclu'os aangaat, 5, maar het is moeilijk ze te rangschikken naar de logica van de theologische encyclopaedic, of naar die van de universitas scientiarum. Maar dat komt zoo van het leven, en zijn „nood". Voorts een drankbestrijdersclub, een vereeniging „Mercurius" tot „coöperatieve aankoop" van boeken en andere studiebenoodigdheden (kaarten, tafels, potlooden? ? ? ) 4 disputen, en een „Societas Siberië", aan welk halve woord ik althans niet genoeg heb. Na de andere jaarlijks weerkeerende officiëele gegevens volgen nog een ook voor den buitenstaander interessant jaarverslag van den ab-actis, alsmede een oriënteerend en in gezonden zin paraenetisch artikel over de Calvinistische Studentenbeweging; een artikel, waarin de auteur blijkt van meening te verschillen met den afgetreden ab-actis, die de C.S.B, aankondigde als een „zusje" van de „overleden Gereformeerde Studentenbeweging". Vermoedelijk zijn beiden het evenwel toch, als het er op aankomt, met elkaar eens.

Hierna volgt het mengelwerk. Het wordt geopend met een fijne meditatie over „ik heb lief". Daarop komt een schets „Toen zag hij Jezus..."; dat een enkele bizonderheid uit het verhaal (bl. 100/1) mij niet duidelijk is, doet toch aan de waardeering niets af. Twee studies, welke beide eerbied afdwingen door haar zorgvuldigheid en voorzichtig wegen, vormen van het mengelwerk-in-woorden de hoofdschotel; de eene over Paulus' jeugd in Tarsen, de andere over „Eenige Grondgedachten in Dante's Divina Commedia"; vermoedelijk krijgen we in 1932 het vervolg, want op de I volgt geen II. Beide studies geven aan dezen almanak bijdragen van blijvende waarde. De poëzie is er ook, en ze kan ontsteken in ijvering, zoowel om de gelukkigheid van het eene, als om het geluk van het andere vers. Een satire in rijm over het promotierecht besluit dit deel van het mengelwerk; de auteur heeft „geest", maar heeft de historie niet geheel zuiver weergegeven. Dit voorzoover het publieke leven op het „gevechtsterrein" betreft. En voorzoover de auteur achter de schennen wil (doen) kijken, toont hij een enkele maal aan de touwtjes van het verkeerde gordijn getrokken te hebben; want hij heeft ook niet achter de schermen kunnen zien. Was hem dit mogelijk geweest, met de data erbij, dan zou hij geweten hebben, dat zijn eigen constructies en associaties hier en daar de „onbeschaafde deftigheid", die hij in onze landen beklaagt, noch breken, noch zuiver signaleeren. Het laatste is „in dit genre" van poëzie erger dan het eerste. Overigens moet erkend worden, dat de auteur, als hij zijn geest wat geduldiger besnijdt, het waarschijnlijk toch wèl zal kunnen.

Een bizonderheid in den almanak is ditmaal de karikatuur. De vijf hoogleeraren kregen er ieder een; en elk van hen zal zich verblijden, dat de karikaturist. 159 die zich met vollen naam noemt, zijn moeilijke werk volbracht heeft zonder iemand te bezeeren. Dat is een heele kunst; de teekenaar is uitnem^end geslaagd, en de kleurendruk maakt het effect nóg beter.

De „Varia" durf ik niet beoordeelen, want ik ken de menschen niet. Enkele van die ik begrijp lijken me geestig. De advertenties zijn weer vele.

Alles bij elkaar genomen: een almanak, die Fides' naam zijn gepaste eere geeft. Wat den lezer betreft: „ken ons land en heb het lief" (bl. 165).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen