K. Schilder, Wat is de Hel? 3e, vermeerderde en verbeterde druk.

K. Schilder, Wat is de Hel? 3e, vermeerderde en verbeterde druk.

J. H. Kok, Uitg.-Mij., Kampen 1932.

Zooals de lezers weten, hebben de redacteuren van ons blad den regel aangenomen, dat iedere redacteur zijn eigen publicaties aankondigt. Ik kan dit dezen keer gauw doen. Het hierboven vermelde geschrift is een verbeterde (want een mensch moet wel eens van gedachten' veranderen) en een uitgebreide (want met het ouder worden ziet men wel eens nieuwe wegen) van een mijner jeugdwerkjes. Ontstaan uit een lezing, die ik in mijn tweede gemeente hield, en daarna voor de tweede maal (ook toen reeds uitgebreid) versohenen, was het werkje reeds enkele jaren lang uitverkocht. Een derde druk was gevraagd door den uitgever, door mij ook overwogen, maar achterwege gebleven, om allerlei redenen.

De inhoud? Slechts dit erover: ie een onderwerp als dit behandelt in 1932, en daarbij tracht zich te „oriënteeren" in de geestelijk-kerkelijke beweging dezer dagen, die voelt zich meer en meer in zijn gereformeerde isolement staan. En het is goed, dit te voelen, want het dwingt wederom tot de besliste keuze vóór de dwaasheid en de ergernis der prediking. Van heel dit geschrift zou ik geen letter voor mijn rekening durven nemen, ja, nog sterker, zou ik geen letter voor mijn rekening willen nemen, als ik niet had de gereformeerde bijbelbeschouwing, zooals die door de gereformeerde kerken in Nederland beleden wordt, en — dat zeg ik er met nadruk bij — gehandhaafd is. Ik ben er zeker van, dal heel wat menschen, die nog steeds gereformeerd heeten willen, wat hier staat, niet meer gelooven. Ze zullen zelfs zeggen — zooals het eens gedaan werd door een voorganger van het hersteld verband met betrekking tot een anderen gereformeerden predikant, die een voor mijn begrip „gewone", maar dan gereformeerd-gewone, gedachte over het onderwerp eens in een kerkbode-artikel uitsprak: erschrikkelijk, wat meenen die menschen toch veel te weten, ook over dingen, waarover men niets weten kan. Welnu: k verklaar, dat van alles wat hier gezegd wordt, ik niets zou durven weten, als ik niet gereformeerd was, en dan in den historisohen zin, dien de gereformeerde kerken in Nederland nog bewaren. Wie een onderwerp als dit benadert (om dit nare woord eens te bezigen) dien komt telkens Galvijns „horribel" voor den geest: et woord, waarmee hij eens de diepten van Gods besluit aangaande verkiezing en verwerping heeft gekenschetst, in haar werking op den geloovige, die er een blik in tracht te werpen. Maar hij zal tegelijk met Calvijn zich bukken voor wat hij houdt voor het onderwijs der Schrift, en zich herinneren, welke redeneer methode Paulus gebruikt in Romeinen 9:14—16. Is God onrechtvaardig? Neen. WANT: n dan volgt er geen humanistisch betoog, dat God wil rechtvaardigen, maar een kort en krachtig: IJ ZEGT HET ZOO, HIJ ZEGT immers de woorden, die juist in geding zijn?

In dien geest heb ik dit jeugdwerkje nog eens doorge­ zien, en bewerkt. Het gereformeerd zijn is er in de laatste jaren niet goedkooper op geworden; maar dagen aJs de onze hebben de vrucht, dat ze beslistheid eischen, en dat ze iedereen hopeloos verlegen maken, die gereformeerde gedachten zou willen publiceeren, welke géén dwaasheid zijn en géén ergernis voor de niet-voor-de-Schrift-buigende overleggingen.

Het geschrift is populair gehouden; enkele termen, die hier en daar wat onwennig schijnen voor een enkele, worden uit het verband duidelijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen