GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

MUZIKALE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

MUZIKALE KRONIEK

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Die Volkskultur in Holland bat durch das puritannische Treiben der Kirche schweren Schaden gelitten. Sang und Tanz, Spiel und Volksbrauch sind, wo man konnte, ausgerottet worden. Die Glocken wurden bis auf das Laüten beim Begrafnis, zum Schweigen gebracht. Die heftigsten Eiferer hatten am liebsten auch die Orgel verbannt. Bei dieser allgemeinen Entfarbung des Volkslebens haben übrigens wahrsclieinlich die Mennnonisten ebenso eifrig mitgewirkt wie die Kalvinisten."(Prof. Dr J. Huizinga — „Hollandische Kultur des siebzehnten Jahrliundert" — bl. 31/32.)

Verkleurde cultuur-klek.

Dat staat daar nu allemaal wel, met nog veel meer leelijks erbij, maar, vragen wij, hoe komt men toch aan al die dingen?

Het is heusch geen overdrijving onzerzijds als we beweren, dat we in dien tijd nog nooit iets gemerkt hebben, dat in de verste verte ook maar lijkt op wat Prof. H. vertelt over „allgemeinen Entfarbung des Volkslebens".

Want wat is er dan verklem-d?

Toch zeker hoegenaamd niets!

Men kan gerust aannemen dat er nooit ©en florissanter tijd geweest is voor de muziek in het

particuliere- ea gezelschapsleven, en voor allerlei volksvermaak, dan juist toen.

volksvermaak, dan juist toen. Wil men praten van zingen, dan moet men maar eens een lijstje zien te bemachtigen van al de muziekdrukken die hier werden gedrukt of van buiten geïmporteerd om dienst te doen in de muziekcoUeges, wier opgang en bloei toen pas recht begon; van Geuzen- en andere Liederenboeken waarvan elke stad vrijwel, een paar naar

zich vernoemde. En kijkt men aandachtig de galerijen onzer oud- Eollandsche Schildersschool door, dan wemelt het er van musiceerenden op Clavecim en Luit, op Tliorbe en Basviool, van ziagenden, tokkelendea en blazenden, dat het een lieve lust is.

En als men het hebben wil over klokkenspelers en stadsmuzikanten, die overal als er maar wat Ie doen was ter eere en aanzien der stad, handen en adem te kort kwamen met beieren en schalmeien, dan komen er andere kleuren op het doek dan Prof. Huizinga geeft.

Men kan de ünten en schakeeringen nog nagaan uit Ds Samuel Ampsing's berijmde beschrijving onder de „Sangkonste ende Sangmeesters" in Haarlem, de stad waar hij in 1628, toen hij zijn gedicht uitgaf. Gereformeerd Predikant was:

„De vrolycke m u s y k, die leefd ook hier ter stede, Die lieve wetenschap van singen bloeijd hier mede, Die aengenaeme toon, die liefelyke konst. Geniet hier merkelyk volkomen eer, en jonst. Treed 't so dan me hier voor, die onse Stad ter eren. En tot geen kleyn zieraad, uyt last van onse Heren, Ons volk met schalemey, kloek, orgel en trompet. Of ahderssins vermaekt, den tyd daer toe geset."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 juli 1935

De Reformatie | 8 Pagina's

MUZIKALE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 5 juli 1935

De Reformatie | 8 Pagina's