UIT DE SCHRIFT

Verwarring.

Wij spreken nogal eens over de gerichten Gods, die over ons land komen. Maar dit ons spreken is lang niet steeds geloovig, diep, getrouw, 't Is som.s niet meer waard, dan het aantrekken van den profeten mantel. De scherp analyseerende, en konkreet op de dingen ingaande profetie, — die moet dan nog kómen. Ze blijft vaak weg. „Het volk, dat van kermen verstand heeft", i, s met den mantel al vaak content. Ik geloof, dat dp Heere Zich zeer vertoornt over velerlei christelijk gebazel. Formeele gezind hei ds ethiek is het: kermen, verootmoedigen, zuchten, bidden. Maar materieel zeggen: zóó en zóó moet gij vandaag dóen, dat ontbreekt maar al te veel. We krijgen dan „verstand van kermen". Maar geen kermen van verstand.

Zulk gekerm vergroot het gebrek aan leiding. En waar blijkens Jesaja 3 dit gebrek aan leiding een oordeel is, wordt het oordeel in ziilk gekerm alleen maar vergroot. Slechts in de be keer ing wijkt het; want die is ook altijd van A tot Z concreet; geen formeele gezindheidsetbick, , doch materieele wcrk-ethiek "sdndt dan erkenning voor haar voorschriften.

Scherp wordt dit belicht door Jesaja. In hoofdstuk 3:1—llteekent hij, hoe „Juda van zijn leidslieden beroofd" is^). Hoe dit bedoeld is, zegt prof. Ridderbos: „Men vergelijke 2 Kon. 24:14, waar door Nebukadnezar de aanzienlijken, de helden en de handwerkslieden uit Jeruzalem worden weggevoerd". Vreemd geweld had de leidende instanties buiten werking gesteld, en wat er overbleef, onder zijn cUrecte controle geplaatst.

„Het aldus ontbloote staatswezen"^ aldus weer grof. Ridderbos, „wordt een speelbal der grillen van halfrijpe jongemenschen, die de heerschappij weten te bemaditigen, vgl. Pred. 10:16. Grenzenloozc verwarring is het gevolg." „Kindergrillen" zullen over hen heerschen, alzoo vertaalt deze exegeet vs. 4 b. Dat is natuurlijk geen leeftijdskwestie, hier wordt zakelijk gewogen en te licht bevonden. Diepere ernst ontbreekt. Biijgeloovigheden van den één. Onbeheerscht ge experimenteer van den ander. Onbegrepen ideologieën hij den derde.

De glijbaan als route naar snel succes bij den vierde. Nervositeit tot heroïsme omgedoopt door den vijfde. De bezonkenheid van het oordeel weggespot door de mythe der dynamiek door ©en zesde. Kindergrillen. Over zooveel jaar is er weer stabilisatie.

Maar o, de inmiddels aangericlite schade, de schade, als God Zijn toom. ontlaadt in al zulke dj'namiek.

In dat ontzaglijke geval wordt de anarchie, zelve reeds een oogenlust der zonde, tot haar gestrenge straf. Een straf, die niet door gewelddadige oppressie van hooger mènschenhand kan worden bezworen; want toen Nebukadnezar kwam, moest hiij juist de tuchtroede Gods zijn over judeesche koningen, die dictatoriale allures hadden aang(enomen, en hun theocratiscdien, naar Christus Jezus heenwijzenden ambtsdienst hadden miskend en nagelaten. Neen, alleen door terugkeer naar de wet is die straf te verbreken. Ontbreekt deze, dan wordt de toestand verergerd. Individualisme doodt dan de individualiteit: man tegen man, ieder probeert, hoe ver hij met zijn polsstok springen kan; lukt het, dan heeft hij het getroffen; lukt het niet, — waar is de rechter? Hij heeft hem immers door? Gevestigde posities beteekenen niets meer, ouderdom evenmin. Men kan koningen hoorcn uitschelden en raadslieden der kroon hooren beleedigen door wie al hij een eerste steekproef als intelle'ctueel bezwijkt. En straks kan niemand moer orde brengen in den chaos: „wanneer twee broeders samenkomen in het ouderlijke huisj dan vraagt de een den ander, de hoogste macht te aanvaarden — niemand zou zich ertegen verzetten! — en de zorg voor het tot een puinhoop geworden staatsgebouw op zich te nemen; de vrager gaat uit van de veronderstelhng, dat de ander nog een mantel heeft om zich behoorlijk mee te kunnen vertoonen. Maar deze wijst den voorslag heftig af; hij wil en kan niet de arts zijn, die het uit duizend wonden bloedend lichaam van den staat (vgl. 1:6) heelt: immers is hij even arm als de anderen" (Ridderbos).

„Deze aanstoot", — deze puinhoop, ziedaar wat er overgebleven is.

Wat in Judea htet staatsbestel overkomen was, is ook grootendeels voor het onze tot een ramp geworden. God weet, voor hoelang.

Maar met het trekken van een parallel hebben we dit Schriftwoord niet tot zijn recht doen komen. Judea was een staat, doch het was in de staats!-' organisatie tevens, en dan wel primair, kerk. In zijn staatsbestel was het veelszins afhankelijk van vreemde staatsmacht; en straks is dat proces van afhankelijkheidsverhes doorgegaan tot in de ballingschap. Het is een proces, van God Zelf geleid, — de ontmanteling van den stoel van David, opdat straks Davids Zoon verschijnen zou naar eigen wijze: zonder uiterlijke gedaante, zonder wereld- Ijjke heerlijkheid. Inzooverre deze ontkleedingsprocedure ook voor de h'edendaagsclile kerk van Christus geldt, opdat zlij straks ongewapend en ontbloot haar geloofsglorie, en die alleen, zal mogen demonstreeren aan God en aan Zijn engelen, inzooverre heeft de ontblooting van het staatsbestel, die in de laatste jaren hand over hand toeneemt, ook daar waar men er niet van weten wil.^ h'aar parallel in ons leven.

Doch iets anders houdt ons bezig. Judea's staats bestel wordt ontbloot, opdat Judea's kerk weer lecren zou, dat die militaire en politieke ontmanteling een te-r echt-brenging is van de kerk, die primair is als organisatie van de kinderen van Abraham. De plaats der politieke te-rccht-stellingen in de dagen der anarchie is meteen de plaats der kerkelijke te-recht-brcnging in dezelfde periode der bekeering tot de gehoorzaamheid aan Gods geopenbaarde Woord. Tenz|ij de kerk zich verhardt, ontrouw wordt, zwijgt, knoeit, laf wordt, smakeloos zout.

Zoo is het ook voor ons. Geen gTooter steun voor de geesten, die thans verwarring stichten, dan een laffe kerk, die met haar eischen vaia formeele ethiek, b.v. , „wees correct", heel correct den preekstoel voorbijloopt. Althans den preekstoel, die concreet spreekt.

Maar als de anarcliie, die heden ons bedreigt, wordt opgevangen door een kerk, die heelemaal zichzelf durft zijn, omdat zij móét, dan zal het oordeel schiften in het huis van God, en dus ook daaromheen.

De tucht van 's Heeren Woord, die worde erkend, nu de dagen anarchistisch, en daailn wel

zeer boos zijn.

1) Dr J. Ridderbos' Korte Verklaring, die ik hier volg, ook in andere détails.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen