UIT DE SCHRIFT

TÓCH DE „ÉÉNE UIT DUIZEND'

Reeds vóór den paaschdag draagt God er zorg voor, dat „Zijn voetstappen niet bekend worden". Paschen wordt wel de dag van de Eéne Verschijning, doch reeds op Goeden Vrijdag arrangeert God tegen dien dag der dagen vele verschijningen. Hij doet op Vrijdagavond „vele" ontslapenen terugkeeren tot het leven, en straks moeten zij in Jeruzalem aan „velen" verschijnen. Dat zijn de paaschverschijningen in het meervoud. „Vele n" verschijnen aan „vele n". Meervoud in 't kwadraat.

Die verschijningen in het meervoud beteekenen uit een oogpunt van «evangelische propaganda- en evidentie-dienst uiteraard een „schadepost" voor de Eéne Paaschverschijning in het enkelvoud. Als straks de jongeren prediken: onze Nazareensche Rabbi is uit de dooden opgestaan, dan kunnen etteüjke anderen getuigen: wehiu, indien dat waar zou zijn, wat zegt hfet ons? Er zijn .in die dagen, waaryan gij Galileeërs, steeds zoo'n ophef maakt, zoo vele menschen opgestaan uit de dooden. Wie bewijst nu, dat die Jezus van Nazareth Gods' Zoon is? Indien het wederkeeren uit den dood bewijs is van het 2k)on-van-God-zijn, weiau, zijn er dan niet vele zonen Gods ? Zonen Gods in het meervoud? Waarom zou die Nazarener Zoon Gods in het enkelvoud zijn? Als gij, Galileeërs, verklaart, dat Gods voetstappen gegaan zijn door het graf van den Rabbi uit Nazareth, wehiu, wadrom zouden ze dan niet den bodem van al die andere graven hebben gedrukt? Gods voetstappen, zijn niet bepaald bij u bekend, want ze zijn hier, en daar, en ginds óók bekend.

De Rabbi van Nazareth, waarom zoudt ge hem noemen: „Een uit duizend", zooals in Job 33 Elihu den Messias schijnt te willen noemen? Eén uit

duizend? Vanwege zijn opstanding? Maar wg, wg staan voor het feit der vele opstandingen; meervoud. En onder die velen valt die Eéne niet op. Temeer niet, omdat die anderen in Jeruzalem verschenen. Maar die zoogenaamde Eéne is naar Galilea vertrokken, zoo zegt gij zelf, gij — Galileeërs. De a n d er e n zijn, nog gezien in de heilige stad, in Jeruzalem, de hoofdstad, de stad van het Kerkelijke Bureau van Kerkelijke Bewijsvoering. Maar die zoogenaamde Eéne is daar niet meer geweest. En ZIJN beweerde paaschversehijning is niet geregistreerd, in de stad, die van registratie verstand heeft. Wat wilt ge toch met uw Nazarener als „Eén uit duizend"?

En — zoo kunnen die anderen verder honen —: woudt gij, Galileesche visschers, leerlingen van den Nazarener, ons vertellen, dat gij, de o o g e n van de kerk zijt, omdat gij te haren behoeve uw Meester hebt GEZIEN na zijn verrijzenis? Het is dwaze arrogantie. Uw oogen hebben uw „Eénige" gezien in Galilea, zegt ge? Maar de onze hebben ónze „velen" aanschouwd in Jeruzalem. Alwaar het kerk-adres is. Gij betwist dat kerk-adres? Was uw beweerde Meester dan óók m.aar daar verschenen, we zouden Hem. misschien nóg hebben geplaatst op de lijst der mirabilia. Maar houdt toch op, gij Galileesche visschers, met uw verhalen van z ij n bizonder messiaansche, en van UW EIGEN bizonder apostolische ambt. B e w ij z e n kunt gij niets! Gods voetstappen bij Hem, bij u? 't "Mag zijn, maar — ons zijn ze niet bekend. Onder de vele verschijningen verUest de ééne haar evidentieele kracht, eens en voor goed. Op Pinkster gaat God met wind en vuur den tempel voorbij om de visschers te begunstigen. Maar op Paschen laat Hij de visschers in Galilea en de tempelstad krijgt THUIS haar mirakelen.

Hoe goed is het, gemeente van den levenden Christus, de situatie van Paschen zóó te zien! Want dat hamert een axioma bij u er in: met b e w ij z e n zal 't niet gaan.. We leven uit het geloof, en vegeteeren niet op bewijzen.

Inderdaad, er zijn vele levendgemaakten aan velen verschenen. En op de vraag: „zijt gij dood geweest, en leeft gij nu "? kunnen die velen „ja" antwoorden. Een lange colonne zegt: JA.

Maar als gij aan die velen de vraag zoudt voorleggen: „zijt gij geslacht als offerlam"? , of: „zijt gij overgeleverd om onze zonden" ? , dan kan er uit die lange colonne slechts Eén naar voren treden om te zeggen: JA. En die Eéne, dat is de Nazarener.

En zóó is Hij toch naar voren getreden aJs de Eéne uit Duizend!

„K ij k" dus maar niet naar zijn herwonnen vleesch — dat kan u ook bij anderen overkomen, doch „h o o r" veel Uever naar wat de Schrift u zegt over de beteekenis van zijn dood als offer- en als betalingsdood. Geloof in zijn eigen woord aangaande de geheel eenige bi'zonderheid, van zijn dood, en dan ontvangt gij ten overvloede voor uw geloof óók nog de verzekering van de bizonderheid van zijn verrijzenis. Want wie gelooft, ontvangt geloofsbewijzen. Maar wie zonder geloof op bewijzen vegeteert, die raakt al ras al zijn bewijzen kwijt: God laat op Paschen het Enkelvoud schuil gaan onder het meervoud. Opdat ik met u alleen maar zou g e 1 o o v e n, dat er slechts Eén Natuurüjke Zoon van Gk)d is, de Eéne uit duizend, en dat HIJ krachtiglijk voor het geloof, hetwelk zijn WOORD aanvaardt, bewezen is de Zoon van God te zijn uit de opstanding uit de dooden. Hij, de eenige, die is overgeleverd om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking, die anderen waren de eersten, ze waren vóór Hem. Maar Hij is de Eersteling, Hij is hun

vóór.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen