PERSSCHOUW

Over .de rcvolutionnairen en hu» synodocratische applausgcvers.

Ds Meedendorp schrijft in „Ons Kerkblad" (Ureterp) iets over den brief, diefl zijn kerkeraad had gezortden aan de synodoeratische leden ter plaatse. Daarin schreef die kerkeraad o.a. over:

Beginsellooslieid bij de leiding der Synod, gebonden Kerken. Om die beginselloosheid te Ulustreeren schreven wü: •"" „Weet U, dat al de zendlngsmannen der „Geref. Kerken" van prof. Bavinck, den zendingshoogleeraar, af, tot Ds v. d. Brink (dsstijds' in Drachten) en Ds Honig (vroeger te Siegerswoude) toe, die stuk voor stuk staan achter al de tuchtmaatregelen van de laatste Synodes, thans zakelijk staan achter den revolutionnair Soekarno in Indië en het eens ziin met de koloniale politiek der tegenwoordige regeering? Heeft U al gehoord van tuchtmaatregelen tegen deze predikanten; die publiek ingaan tegen de belijdenis der Kerk? Zie Catechismus Zondag 39 en Ned. Gel. Belijd, art. 36.

Is er daarom zooveel Nederlands bloed gevloeid tijdens de bezetting en bij de bevrijding; vechten nu daarvoor „onze jongens" in Inöië, dat de Kerkelijke zendlngsmannen jnaar ongehinderd hun revolutionnaire pi-opaganda kunnen voeren?

Ons Avondmaalsformulier wil geweerd hebben van de tafel des Heeren, o.a. allen, die tweedracht, secten en muiterij In kerkelijke en wereldlijke regeeringen begeeren aan te richten."

Maar bovenstaan fie zendingsmannen wordt geen stroobreed In den weg gelegd door het „Gereformeerde" Kerkverband, tirwijl zooveel tientallen, ja honderdtallen. ambtsdragers en gemeenteleden, die heilig leven naar het Woord van God en die' de Kerk bestraffen, vanwege haar gebreken door datzelfde Kerkveiband zijn vervolgd met schorsing, afzetting, wering uit het ambt, wering van het doopvont en van de Avondmaalstafel

Maar dat is meten met twee maten, dat is onwaarachtig, d-', is beginselloos"

.-)s G. Toomvliet antwoordde hierop met een „Gewogen en te licht bevonden". Hij schrijft over bovenstaande:

..U hebt, coU. M., Uw standpunt reeds gevonden in de Indische kwestie. U bent het met de leiding der A.R. eens, die het saihenspreken van de regesring met Soekarno een mlskeimen vhn het gezag noemt. Zoo denken zeer velen in onze kerken ook, evenals vele lezers van de „Strijd. Kerk". Ook ondergeteekende kan het inzicht der zendingsmarmen niet deelen. Maar om nu aanstonds te eischen, dat die mannen geschorst moeten worden, dat is een andere kwestie.

Wanneer Ds M. met de zaak op de hoogte Is, kan hij •weteii, dat ónze zendingsmenschen geen revolutionnaire propaganda willen voeren. (Wie heeft beweerd dat ze dit willen? dat moest er ook nog bü komen! 't Is maar de vraag of ze het doen. M.) Dat ze ook niet zonder meer Soekarno vciigen.

Maar ze zien de onohristeltjke elementen, die de koloniale politiek aankleefden, ze willen een andere verhouding tusschen Nederland en Indië en meenen dat IndiË, door het Ingrijpen m de geschiedenis van de laatste jaren tot meer. üelfstandigheid gerijpt is, terwijl zü bovendien inzien, dat hier ook de toekomst van de zending op het spel staat. Nogmaals, ik deel dit standpunt niet, ik meen dat door onze regeering tegenover maimen, als Soekarno een andere houding moet worden aangenomen.

Maar anderzijds zie ik zeer goed, dat het probleem niet eenvoudig is en dat wij niet zonder meer die zendingsmenschen als revolutionnairen aan de kaak mogen stellen. De Kerk heeft met voorzichtigheid de tucht te hanteeren. (Inderflaad! had ze dat maar gedaan in 1944 e.v. jaren. M.).

Ik geloof, dat Ds M. dit ook wel zal inzien, anders komt V bU £oar de konsekwentla te staan, om elk lid der VrUge-maakte Ken^ van het Avondmaal te weren, die met t. \. opvatting niet zou Instemmen.

Dat onze Kerken ^l immers duidelijk.... prof. Schjjder moesten schorsen, L

Van beginselloosheid is mij niets gebleken".

Wy vragen nu 3 Dec. 1946: ^

4e. Zou Ds G. Toomvliet nu inlsschlen zijn houding tegenover Indlë al bepaald hebben? 't Wordt anders wel tijd dunkt me.

2e. Inderdaad staat de toekomst van de zending op het spel n.l. voor zijn of niet-zijn. Een beetje anders echter dan Ds G. Toomvliet hierover dacht. En denkt? ?

3e. Is dat werkelijk de consequentie, dat ik elk lid, die het met mijn opvatting niet eens is, van het Avondmaal moet weren? •

Waarom gaat Ds G. T. niet in op de argumenten? Zondag 39 en art 36? Die belijdenis is de maatstaf en niet een bepaalde opvatting.

4e. Wat is dat voor een grove over alles heenloopendie domheid of diplomatie om te schrijven, dat het kl? .ar als een klontje is, dat prof. Schilder moest worden geschorst?

5e. Waarom blijkt Ds G. T. niets van beginselloosheid? Omdat hü het begmsel der beliadenis niet hanteert In dezen.

6e. Wiens schrijven Is < Joor de feiten gewogen en. te licht bevonden, da^ van Ds G. T. of dat van mij?

't Is toch een grappig heer, die ds Toomvliet. Van K. S. is het „willen" scheuren met nadruk door de „synode" buiten haar stellige beweringen gehouden.

Én toch och, ' och, heb medelijden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen