GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EPISCOPUS INVISIBILIS.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EPISCOPUS INVISIBILIS.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

In Amerika is er een groot Mysterie. In Washington. „Timotheus", het door ds A. G. Barkey Wolf geredigeerde weekblad, had van het wondergerucht het eerste bericht.....

In Washington resideert een Episcopus invisibilis, een onzichtbare bisschop. Als het niet in „Timotheus" stond, dan zou ik weigeren het te gelooven. Maar nu Ik houd tenminste „Timotheus" voor betrouw--baar en geloofwaardig, totdat het tegendeel blijkt. Ik weet, dat ds Barkey Wolf van deze laatste formule houdt. Hij zond tenminste destijds een telegram aan de synode van zijn herderlijke denominatie, om bij dié formule te blijven en de daarin vervatte leer te handhaven. Hij zal wel „bezwaard" wezen nu, sinds ze haar tóch vervangen hebben. Maar ik mag niet afdwalen. In Washington resideert een onzichtbare bisschop!

Dat is nu eens écht „mystiek".

Om dat te beleven zou je alleen al den sprong over den Oceaan wagen.

Om dat te gaan zien! Als het tenminste niet onzichtbaar was. Maar het is écht. Of het bisschoppelijk ornaat: mijter en kromstaf ook onzichtbaar zijn, weet ik niet. Maar Zijne Eminentie is het wél. En zijn gemeente, zijn diocees is het ook. Hij is episcopus inpartibus invisibilium, bisschop in de streken der onzichtbaren. Maar het mysterieuze van het geval is, dat deze bisschop van Washington in de streken der zichtbaren wel hoorbaar is. Als u op het punt staat naar bed te gaan geef ik u den raad , , De Reformatie" dit keer terzijde te leggen en morgenochtend verder te lezen, want het zou een mensch zijn nachtrust kunnen rooven. Want de onzichtbare spreekt met hoorbare stem. Griezelig gewoon! Hij heeft volgens ds B. W. althans, onlangs deelgenomen aan een bespreking. Een bespreking met zichtbaren. Het liep over de vraag of de kerk — daarmee zal wel de zichtbare kerk zijn bedoeld — bij de evangelisatie ook moet gebruik maken van de advertenties in de groote bladen.

Als ze dat eens aan de menschen van d^ krant, .aan de Heeren van het Hearst Concern en zoo hadden gevraagd, dan hadden die bepaald gezegd: „daar zit wel wat in". En ze hadden gelijk gehad ook. Zaken zijn zaken. Als er niet wat in zit voor de evangelisatie, dan toch in ieder geval voor de krant. Maar de onzichtbare bisschop van Washington heeft zich tot vijand No: één van de krantenmagnaten gemaakt. Want in de séance, waarin de onzichtbare hoogwaardigheidsbekleeder werd opgeroepen, heeft dit mystieke orakel verklaard — en ds B. W. haast zich het door te geven — „dat Gods geest" (de kleine g is van den bisschop) „niet door advertenties kan worden overgedragen". Als de kerk menschen wil winnen, dan moet ze niet praten. Niet als een zakenman zeggen: „Probeer het eens met ons product". Maar de kerk moet haar product zélf laten zien: , , De menschen gaan op het product af en het zichtbaar product van de kerk is het leven van de menschen in de kerk".

Tusschen twee haakjes: als dat waar is, dan moet de kerk met pensioen gaan. Niet meer spreken, maar léven. „Stil gaan zitten leven".

Ik begrijp nu ook, waarom B. W. emeritus geworden is. Hij preekt niet meer, maar hij lééft. Na het advies van den bisschop van Washington gaat hij natuurlijk ook het redacteurschap van „Timotheus" er a^n geven en Youth for Christ. Want woorden baten niet, het léven moet het doen. , , Stil leven". Zooals de onzichtbare zei.

U vindt het orakel van dezen onzichtbaren bisschop in „Timotheus" vfin 27 Juni 1947 op de laatste pa­gina in de rubriek: , , Rond de Kerktafel".

U hebt dat gelezen? .........

En niets van de onzichtbaarheid des bisschops daarin ontdekt? ......

Maar, om te begrijpen, dat het hier toch waarlijk een onzichtbaren bisschop betreft, moet U in hetzelfde nummer op pag. 274 het artikel van den heer J. N. Voorhoeve lezen over: „De volkstelling en de kerk".

De Heer Voorhoeve betreurt het, dat bij de volkstelling alléén gevraagd werd: Behoort gij tot een kerkgenootschap of godsdienstige gemeenschap? , , Want", zoo schrijft hij, „nü ging het alleen over de kerken of gemeenschappen en werden zij, die tot, Gods onzichtbare kerk-behooren en zich niet, of nog niet, bij eenige godsdienstige gemeenschap voegden, gerekend bij de anti-kerkelijken of ongodsdienstigen". En hij schrijft even verder: „Als onze nieuwe hoofdredaeteiir spreekt over kerktafel, over kerk in 't algemeen, bedoelt hij steeds deze onzichtbare kerk van God, waartoe menschen behooren van allerlei stam en ras en natie, van allerlei kerk en kring en belijdenis — het blijkt, dat niet alle lezers dit verstaan, en daarom grijp ik deze gelegenheid aan, om hierop de aandacht te vestigen".

Ik had het ook nooit verstaan.

En daarom greep ik zeer benieuwd naar de rubriek van den hoofdredacteur Ds A. G. Barkey Wolf , , Rond de Kerktafel" om te vernemen, wat deze zoo op het eerste gezicht door het tweede gezicht op die onzichtbare tafel van die onzichtbare kerk zou vinden.

De rubriek bracht een verhaal omtrent theologische doctorsgraden en den bisschop van Washington. En op grond van de mededeeling van den Heer Voorhoeve, dat het hier de onzichtbare kerk betreft, mag ik toch de conclusie trekken, dat de bisschop •van Washington onzichtbaar is_en dat in de onzichtbare kerk promotierecht is?

Of zou Washington ook onzichtbaar zijn? En Amerika? Indien ja, arme K. S.!, arme ds van Dijk! Voor deze zwervers op den Atlantischen Oceaan wordt de klacht van den Multatuliaanschen Javaan: „Wijs mij de plaats, waar ik gezaaid heb"; de vraag van den Griekschen wijze: „Geef me een plaats, waar ik staan kan" veranderd in de klacht: , , Wijs ons de plaats, waar we aan land kunnen gaan!"

Ik zou wel eens willen weten, hoe Jo Spier zoo'n onzichtbaren en toch hoorbaar sprekenden , , bisschop in de streken der onzichtbaren" teekenen zou. Een mijter, een kromstaf, ter hoogte van de onzichtbare hand, die den kromstaf houdt, een bisschopsring.

Mystiek!

U vraagt naar de toepassing?

Ach, heel eenvoudig.

Ik wou maar zeggen, dat héél dat fabeltje van die onzichtbare kerk evenals zoo vele als groote mysteriën uitgevende waarheden, met Gods mysteriën niets te maken hebben, maar doodgewone menschelijke, al te menschelijke mystificatie zijn. Geen geheimenissen, maar verheimelijkingen.

Er is in de concrete kerk veel onzichtbaar, evenals in den concreten bisschop van Washington. Maar wie nu de kerk onzichtbaar noemt is even dwaas als wie den bisschop van Washington voor onzichtbaar houdt, „totdat het tegendeel blijkt".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 augustus 1947

De Reformatie | 8 Pagina's

EPISCOPUS INVISIBILIS.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 9 augustus 1947

De Reformatie | 8 Pagina's