Amerika en Indonesië

Dezer dagen ontving ik uit Amerika toegezonden een gedrukte circulaire uitgaande van een zendingsvereeniging, die zich noemt: „U. T. Mission of Indonesia". Adres: „P.o. Box 867, Porterville, Calif. U.S.A.".

De inhoud hiervan is als volgt (nauwkeurig vertaald) :

DOOD — LIJDEN — ROUW IS BR GEKOMEN OVER INDONESIë! UW ONMIDCIELLIJKE HULP IS DRINGEND NOODZAKELIJK! HELP TERSTOND! BID VURIG! GEEF EDELMOEDIG!

Nederland, in zijn vurige begeerte om opnieuw zijn koloniale macht over Indonesië te verkrijgen en zijn zeggenschap (mastership) over 70 millioen Indonesiërs weer te herstellen en deze opnieuw onder slavernij te brengen, is begonnen met het bombardeeren en beschieten van de huizen van onschuldige gezinnen en het afslachten van duizenden Indonesiërs.

Elen groep Indonesische christen-broeders en - zusters, die vergaderd waren in hun kerkgebouw om te bidden, terwijl de vijand naderde, werden allen door de Nederlandsche soldaten vermoord, omdat „christelijke inlanders" nog moeilijker tot onderwerping te brengen zijn dan heidensche.

Hart-verscheurend nieuws bereikt ons van onzegbaar leed en Hjden. Terwijl de Hollanders door den raad van Vereenigde Natiën schuldig zijn verklaard en veroordeeld, behoeven de Indonesiërs onze hulp. Wij kunnen niet toelaten dat zij omkomen als de beesten op het veld.

In den Naam van God moeten wij dit verijdelen! Wij moeten onze christen-broeders en - zusters in Indonesië duidelijk doen büjken, dat wij aan hun zijde staan. Wij moeten, bij de genade van God, voortgaan met het verspreiden van het Evangelie van Jezus Christus.

Christen-broeders, herinnert u, dat, waar Christus wordt gekend en aangenomen in hart en leven; duisternis en vrees moeten wijken. Hij brengt den eenig mogelijken vrede en rust in het hart. Hij brengt vreugde in de wereld van zorg en leed, rust te midden van oorlogsrumoer.

Vluchtelingen met kapotte voeten weenen om rust, onderdak en voedsel. Zoo menigeen weet niet waar hij zijn voet des geloofs zal neerzetten. Gij en ik weten het. Zullen we het hun vertellen? Gewonde harten weenen om balsem voor de geslagen wonden. Hun lichamen en zielen smachten om' redding. Helpt gij hen en ons door het brengen van het Evangelie der bevrijding?

Lieve lezer! wij staan liier rechtstreeks tegenover een plotseluigen grooten nood en wij weten, dat gij wilt helpen dragen den zwaren last dien wij op •ons genomen hebben. Alstublieft, geeft wat u kunt; spreekt tot uw medebroeders en zusters omtrent Indonesië en zijn nood en bidt, wachtend wat God kan doen door uw hulp. .

WAT GIJ DOEN KUNT.

Bidt voor de Indonesiërs, dat God hen mag helpen in hun strijd voor de vrijheid.

Schrijft aan president Truman, en de regeering te Washington per kaart, brief of telegram en protesteert tegen het afslachten van Indonesiërs, hetwelk den~ Hollanders mogelijk gemaakt wordt door middel van Amerikaansch geld, Amerikaansche vliegtuigen, Amerikaansche uniformen, Amerikaansche oorlogsbenoodigjdheden.

Verspreidt deze circulaire in uw kerk en onder uw kennissen., Komt in protestvergaderingen bijeen. Vergadert oud-linnen en verbajadstoffen. En zendt dit naar de hoofdredactie van uw plaatselijk dagblad.

Vraagt ons om aantallen van deze circulaire en verspreidt deze bij uw post, op uw kantoor, in uw fabriek, school, club of kerk.

Geeft ons uw financieelen bijstand! Doet het zoo hoog u^kimt. Groot is de nood en veel is noodig. Wij vragen het voor den voortgang van de verspreiding van de Blijde Boodschap! Helpt! Wordt actief voor het weghongerende Indonesië. Geeft ons uw ehriste-Hjke medewerking!

Dit is het uur waarin wij u noodig hebben! Stelt den Heere niet teleur! Stelt de Indonesiërs niet teleur! Stelt uw zendelingen niet teleur! Schrijft wissels uit, betaalbaar aan U. T. Mission of Indonesia. (Volgt bovengenoemd adres.)

Bij dit pamflet was ingesloten een speld, of insigne, ongeveer ter grootte van een gulden, bovenste helft rood en de onderste helft wit, waarop te lezen staat: „LIBERATOR OF INDONESIA, met het heilig Evangelie, "Lev. 25 vers 10. U. T. Mission of Indonesia''. In dezen tekst lezen we: „En gij zult dat vijftigste jaar heiligen en vrijheid uitroepen in het land voor al zijn inwoners; het zal u een jubeljaar zijn; en gij zult wederkeeren, een ieder tot zijn bezittingen en zult wederkeeren een ieder tot zijn geslacht".

Veel commentaar behoeft hier niet bij.

De leugenprofetie heeft zich hier ook al meester gemaakt van de een of andere zendingsvereeniging, die al te gemakkeHjk slachtoffer werd van de misleidende politieke propaganda van de Amerikaansche pers.

Het is alleen maar zoo diep te betreuren, dat menschen, die zich christenen noemen in Amerika zich zoo gemakkelijk laten verleiden en, denljend, dat zij God dienen, in feite zich dienstbaar stellen aan de werken der duisternis.

Men ziet hierin hoe oppervlakkige menschen, die zich niet beheerschen laten door positieve schriftuurhjke beginselen voor alle gebieden van het leven, heel gemakkelijk een speelbal worden van den geest van den tijd, die uit satan is.

Maar er is óók schuld bü ons.

In de eerste plaats bij de Nederlandsche Regeering, die eerst weifelachtig en tweeslachtig, geen eigen richting koos, en daarna te weinig zorg droeg, dat, toen eenmaal de koers gevonden was, Amerika ook voldoende op de hoogte werd gesteld. Wij missen wat. we voor Amerika niet missen kunnen, de luidruchtige, psychisch goed ingestelde reclame. Tijdens mijn bezoek aan Amerika heb ik niets gemerkt van onzen, z.g. „voorlichtingsdienst". De eenige reclame die Ne-

derland in Amerika maakte, was die van den urker, mef pofbroek en klompen aan, voorts het molentje en de tulpenvelden, reclame waarmede we ons zelf ridicuul gemaakt hebben in de oogen van al wat Amerikaan is. Het wordt hoog tijd, dat we daar eens voor goed een eind aan maken.

Maar we zullen ook zelf persoonlijk, in de situatie waarin we nu zijn, van ons moeten laten hooren. We hebben allemaal wel relaties in. Amerika. Deze moeten overstelpt worden met brieven van protest en goede voorlichting, opdat men daar er eindelijk eens achter komt, wat er in Indië feitehjk aan den gang is. De eer van ons volk, de eer van de Kerk, de eer van onze jongens, die in Indië zoo prachtig hun plicht doen, staat hier op het spel.

Gelukkig zijn er ook nog verstandige menschen in Amerika. Juist vandaag kreeg ik van een der predikanten in de Prot. Ref. Church een brief waarin hij met diepe verontwaardiging schreef over de verleugening van het Amerikaansche volk door de pers. Hij had persoonlijk aan den beruchten radio-commentator, Pearson, een fel protest gericht tegen diens leugenachtige reclame inzake ons beleid in Indië. Dat geeft den burger moed. Bovendien zijn er ook nog bladen, vooral in Hollandsch georiënteerd© streken, die een beetje verstandiger geluid laten hooren.

Maar we moeten zelf aan het werk. Ieder op zijn eigen manier! Want: eer is teer!

K. "C. v. SPRONSEN.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen