Wat is en wat wil Meschobof?

Het bestuur van Meschobor heeft in „De Reformatie" van 6 Augustus j.l. in een artikel van twee kolommen, gepoogd een antwoord te geven op de vragen: „Wat is en wat wil Meschobor? " In dat artikel wordt mfln naam genoemd als van iemand, die aan Meschobor verwijten zou hebben gedaan. Ik meen daarom ter - rechtvaardiging enkele opmerlcingen te mogen maken. Het bestuur zegt: Broeder Troostheide verwijt ons, dat we oorzaak zijn van verbrokkeimg en verwarring en onenigheid. Nu Is verwijt een zwaar woord en het geeft niet precies mijn bedoeling weer. Als ik op deze verbrokkeling en verwarrmg wees, was dit nog niet direct een verwijt, maar méér een met droefheid constateren van feiten. Deze feiten zijn door het artikel van het bestuur niet weerlegd of weggenomen, maar integendeel — helaas — bevestigd en versterkt.

Alleen reeds het feit, dat dit artikel in „De Reformatie"

verscheen, vergroot de verwarring. Wat toch Is het geval? Het Meschobor-bestuur zegt geen Kerkwerk te willen en te kunnen doen, en ook geen zendingswerk. Het stelt zleh zelfs op het standpunt van „wie doet me wat". Het wil alleen maar zijn particuliere vereniging tot hulp aan de arme Daya's; een vereniging „waar noch een Generale Synode, noch haar Deputaten iets over hebben te besluiten". En toch verschijnt het artikel In dit blad onder het opschrift: „Stemmen uit onze Kerken". Ziedaar een vermeerdering van verwarring, want uit welke kerken komt die stem van Meschobor?

In het artikel wordt gezegd: „Van één onzer predikanten hoorde ik zelfs de vraag of het geen overweging verdiende, de leden onzer kerken te waarschuwen, niet aan Meschobor te geven". Tussen haakjes even de vraa.g: vne Is „ik". Het artikel is door vier personen ondertekend. Die dominee kan ik geen ongelijk geven met zijn opmer-" king, want onze mensen hebben reeds veel te offeren voor de zending en voor de hulpdiensten op de zendingsterreinen. Dit werk vraagt in de éérste plaats de daadwerkelijke steun van onze kerkleden, en als die predikant meende daarop te moeten wgzen, dan had hij gelijk, want nu heerst er verwarring, omdat de mensen In de mening kunnen verkeren dat ze, door aan Meschobor te geven, het zendingswerk steunen, terwijl dit helemaal niet het geval is, omdat Meschobor, los van de kerk en los van de zending, zo maar op eigen gelegenheid wil opereren.

Het bestuur beklaagt zich, dat „een ander vroeg, of het niet wenselijk ware onze kerkelijke pers voor Meschobor te sluiten". Of die , , ander" ook een dominee was weet ik niet, maar in elk geval had hij gelijk. Meschobor stelt zichzelf op één lijn met een Kiesvereniging, een Schoolvereniging, een Vrouwenvereniging enz. Die verenigingen hebben toch ook geen toegang tot onze kerkelijke pers. Waarom zou Meschobor dan wel dit voorrecht genieten ?

Op één zin uit het artikel moge ik nog even de aandacht vestigen. Het bestuur zegt, dat het „dokters en verpleegsters en onderwijzers enz. wil uitzenden, die behoren tot de Kring dergenen van wie onze Heiland zegt: „Gij zijt het zout der aarde, gij zijt het licht der wereld!" Ware het niet eenvoudiger om te zeggen, dat die werkers belijdend lid moeten zijn van een onzer kerken? Dat zou tenminste duidelijk zijn, of wil Meschobor die „Kring" ruimer stellen?

Bén ding is dunkt me uit het artikel duidelijk geworden, en dat is, dafe Meschobor zich van Soemba wil distantiëren; er niets meer van wil weten. In de voetnoot, die het bestuur bij J.ijn artikel plaatst, beklaagt het zich. dat Generale Deputaten er ernstig bij Meschobor op aandringen zich uitsluitend te bepalen tot inzameling der gelden en goederen voor de medische dienst, en dan vraagt Meschobor: Waar? Dan doet zij alsof het haar onbekend is, dat op O.-Soemba en Savoe een arts werkzaam is met de nodige hulpen, en dat een onderwijzer is aangesteld, die elk ogenblik kan vertrekken. Dan laat het Meschobor blijkbaar koud, dat er uit Soemba esn noodkreet is gekomen om medicijnen en verbandmiddelen, die zeker een bedrag zullen vorderen van f 15.000 per jaar, terwijl op de begroting maar f 2000 is uitgetrokken, hetgeen een tekort betekent van minstens f 13000 per jaar. En Meschobor sluit daarvoor de ogen en vraagt: Waar? Hier komt nog bij, dat het meest onbegrijpelijke en het meest verwarrende is, dat Oost-Sosmba en Savoe van oudsher zendingsterrein is van de provincies Groningen, Drenthe en Overijssel. Hoewel andere provincies hun zendingsterrein verloren zagen gaan, bleef door Gods gunst dit zendingsterrein bewaard, en de Groningse en Drenthse bestuursleden van Meschobor, die op Soemba en Savoe mede een taak-hebben door de Heere hen opgedragen, gaan er thans met de rug naar toe staan, en vragen: Waar? Het spijt mij, maar het moet mij van het hart, ik vind dit alles zo uitermate bedenkelijk.

Meschobor maakt zich in dit Reformatie-artikel volkomen los van de Generale SjTiode, los van Deputaten, los van Kerk en Zending om , , alléén te willen weldoen aan diep te beklagen, arme zieke, onontwikkelde Daya's op West-Borneo". Hier ben ik het volkomen eens met „Neef Henk" die in een artikel in „Ons Kerkblad" voor de provincie Utrecht aan Meschobor vroeg: „Maar als het nu alléén gaat om het beoefenen van barmhartigheid, — los van de zending — zeg niij dan eens: mjoet U daarvoor dan naar Borneo? Is er dan in Uw eigen dorp of stad en land geen gelegenheid mieer om barmhartigheid te oefenen om Christus' wil ? Moet U daarvoor speciaal naar de Daya's ? Daar is geen enkele reden voor als U die barrahartigheidsbeoefening los wilt zien van de zending".

In elk geval weten wij /thans, wat wij aan Meschobor hebben. Het heeft met onze kerken en met de zending niets te maJcen. Het is zuiver een particulier gezelschap. Dat is dan tenminste de verdienste van het bestuursartikel.

Een vermakelijke noot in het arfikel is dat het bestuur zegt: , , Wij laten leder volkomen vrij, om lid te worden van MESOZ, ook al wonen ze tn Friesland, Groningen of Drenthe". Als Voorzitter van het voorlopig bestuur van MESOZ, stel ik deze gunstige beschikking van het Ivteschobor-bestuur op hoge prijs en ik hoop van barre, üat de Friezen en Groningers en Drenthen zich deze vrijheid, die hun zo goedgunstig wordt gelaten, zullen waardig maken door er een dankbaar gebruik van te maken. Dan zal straks, onder de zegen des Heeren, op de zendingsvelden veel en vruchtbaar werk kunnen worden gedaan, en dan gebeurt het in de geordende weg, zoals alles in de Kerk des Heeren tn goede orde moet geschieden. Op onze verbrokkeling en versnippering, ons eigenmachtig denkbeeldige grenslijnen trekken en ons wandelen op eigen gekozen wegen, kan nooit zegen rusten. Ik wil ten besluite hier nog eens herhalen de woorden, waarmede ik ook mijn artikel in , , De Geopende Deur" besloot: „De gevaren die het zendingswerk bedreigen van de zijde van de wereldzendingsraad, van Barthianisme en Communisme, beginnen zich steeds duidelijker af te tekenen. Wij kunnen ons niet permitteren om tn verwarring en onenigheid onze tijd te verkwisten. Wij moeten verder, en daartoe hebben wij te werken zolang het dag is. Straks komt de nacht, waarin we niet meer werken kunnen. De Heere beware ons dan voor de wroeging dat wij onze tijd — Zijn tijd — nutteloos verbeuzeld zouden hebbeu in nevelen en verwarring.

H. TROOSTHEIDE.

NASCHRIFT. We kunnen niet aldoor onze kolommen weggeven, en eigen copie die soms meer dan een jaar overstaat, nog langer ophouden. Daarom, ter afsluiting, slechts enkele opmerkingen: a) gelukkig, het woord „verwijt" is van de baan; b) als een individu mij iets toezendt, en hij is „vrijgemaakt", en ik neem het cJp, gebruik ik de rubriek-van-ouds: St. u. o. kerken; stemmen „uit" is niet: stemmen „van"; c) verwarring aangaande het adres en de bestemming van giften moest voorkomen worden, inderdaad; maar men deed door openlegging van het hart zijn best daarvoor; d) het kan zijn, ik weet de finesses ook niet, maar opper slechts de mogehjkheid, dat men, ziende, dat de hulpdiensten van de kerken worden losgemaakt, alvast vooruitzien (d.i. regeeren) wil; e) zoolang de kerken dien kant uit willen, zal aanpakken van uit verscheiden eentra vanzelf opkomen; f) wat is kerkehjke pers? Ons blad valt er niet onder, al geeft het, vanwege de waarheid, getuigenis aan de kerken, die in dit land de lijn voortzetten die er van de Reformatie af getrokken is; en het heeft allerlei vereenigingen . diensten gedaan; g) ook Meschobor zal met het woord „kring" wel geen kringpluriformiteit bedoelen; h) voor terrein II zorgen, beteekent niet terrein A, dat „afloopend" genoemd is, helpen verwaarloozen; i) dit alles .schrijft iemand, die er voor gepleit heeft Soemba met alle kracht aan te pakken, en tegen Borneo nog al benauwd heeft zitten aan te kijken, maar die meent, dat wat van Borneo gerapporteerd en te'dien aanzien officieel geconstateerd is, consequenties meebrengt; j) elkaar vrijlaten kan beteekenen: niet onbescheiden de broeders in den v.'eg willen loopen bij de uitvoering van wat óók en eerst besloten is; k) mét he'i. oog op het slot verwijs ik naar wat Zwolle schrijft in ditzelfde nummer.

K. S.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen