Doorgaande Reformatie

De man, die in dit hoekje van „De Reformatie" vroeger wekelijks „even parkeerde", heeft eens een proeve gegeven van het eerste artikel van een nieuwe grondwet, die zou worden ingevoerd, wanneer mannen van de toenmalige H(ervormd) G(ereformeerde) S(taatspartij) bewindvoerderen van de Elf Provinciën zouden worden. Dat eerste artikel zou dan luiden:

„D-e natie wordt gekerstend bij de wet".

Tegenwoordig ontmoet ik wel eens menschen, die van oordeel schijnen te wezen, dat het leven gereformeerd wordt bij algemeenen maaJtregel van bestuur.

Niemand versta mij verkeerd.

We zijn van Doorgaande Reformatie een warme vriend.

We begeeren geen schooner zaak van onzen God dan deze ééne.

Maar juist, omdat de HEERE reformatie geeft als een schoon geschenk, als vrucht van het geloof in den Heere Jezus Christus, dat Hij door Zijn Geest met het Woord werkt, voedt en onderhoudt, worden we wel eens wat huiverig voor het bijna sportieve élan waarmee soms over zoo goede en begeerenswaardige zaak gehandeld wordt.

Toen een aantal jaren geleden reformatie met name t.a.v. de prediking „aan de orde gesteld" werd en dreigde „ter hand genomen" te worden door een van de toenmalige redacteuren van ons blad, spotte in een studentensamenkomst een oolijkerd:

Reformatie moet er zijn! Lees daarom je krantje fijn: daaruit kunt ge leeren, hoe je moet reformeeren!

Er zat in deze leutige spotternij minder sottemij en

meer ernst dan men denken zou. Reformatie werkt men niet programmatig af. Men heeft wel eens gezegd: men moet bij een reformatie niet alles tegelijk . aan de orde stellen. Wij voor ons zouden liever zeggen: men moet niets „aan de orde stellen". We moeten weer den bijbel leeren lezen. En de belijdenis der kerk. En het formulierenboek der gemeente. We moeten weer hun taal leeren verstaan en spreken. Daarbij mogen menschen ons goede helpers zijn op den weg. De hoogleeraren der School. Maar bovenal de dienaren des Woords hebben hier een kostelijke roeping.

Zij mogen Zondag aan Zondag op den kansel; week in, week uit in de leerkamers; bij tal van gelegenheden aan de huizen der gemeente, hun catechisanten, de broeders en zusters die taal der Schrift leeren. En de taal van belijdenis en liturgische formulieren. En als de gemeente weer naar die taal gaat luisteren, die taal goed kennen, dan ontdekt zij zelve wel hoe asdodisch in tal van Christelijke bladen, organisaties en vereenigingen vandaag gesproken wordt. Dan hóóren ze het heusch wel: maar dit is de taal der Schriften niet. Dan zullen ze het gaan zien, ieder voor zich: hoe vèr we waren afgeweken. Kennis van zonde legt men niet dictatoriaal aan anderen op, maar kennis van zonde komt met de kennis van de wet van God.

En hier ligt voor de dienaren des Woords de groote taak. Als zij het Woord prediken „hetzij dat zij hooren, hetzij dat zij niet hooren", concreet, actueel, zonder iemand te ontzien, dan zal op Grods tijd de Reformatie wel doorbreken. Zij stelt zichzelf aan de orde. Zij is er. En ze zal door-het Woord Gods doorgaan.

En daarom zouden we het onzen dominees wel willen toeroepen: Van Dooren, Bos en Doornbos, Vink en Vonk; Knoop en Koop; Visser en Visée; Veltman en Veldman en hoe ze verder heeten mogen: „Predik het Woord!: houd aan, tijdig en ontijdig, wederleg, bestraf, vermaan in alle lankmoedigheid en leer".

Verzuim geen gelegenheid.

Laat u er door niemand afbrengen.

Predik het Woord

Dan zult ge zien, , , welk een heerlijk werk het herdersambt is, nademaal zoo groote dingen daardoor uitgericht worden, ja hoe gansch noodzakelijk dat ambt is om de menschen ter zaligheid te brengen".

Zoo groote dingen.

Want wanneer God door de prediking de vaten der barmhartigheid tot Zich trekt en , , Zijn welbehagen in hen uitvoert en de ware bekeering in hen werkt, zoo is het dat Hij niet alleen het Evangelie hun uiterlijk doet prediken en hun verstand krachtig dooi-den Heiligen Geest verlicht , maar Hij dringt ook in tot de. binnenste deelen des menschen met de krachtige werking deszelven wederbarenden Geestes; Hij opent het hart, dat gesloten is; Hij vermurwt, dat hard is; Hij besnijdt, wat onbesneden is".

Zoo groote dingen doet Hij!

Met het Woord!

Dan breekt de doorgaande Reformatie zich baan. Dan zal, bij alle teleurstelling en ontdekking, dat het geloof niet aller is, ook van onze Vrijgemaakte Kerken gezegd worden: En het Woord Gods wies!

Het Wóórd!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen