DE ANTICHRIST.......1)

• ; Wij zaten allen sidderend bijeen — ^ als was de mensch der zonde reeds verschenen. • Zóó werd het voor een oogwenk om ons henen 5 en elk dacht zich verlaten en alleen.

• Alleen, alleen! En zonder mensch of God, l met het geweld der stormen aan de ruiten. f Wij kreunden mede met de boomen buiten J en huiverden om dit ontzaglijk lot.

J Wij lagen arm en uitgeschud en naakt • veracht, bebloed, besmeurd met slijk der straten, J van God en van zijn vijanden verlaten. f Een prooi, waarin de dood zijn klauwen haakt.

• J Waar was de God, die ons een wonder deed? I Der andren God deed teekenen na teeken. • Zijn naam woei trots aan alle hemelstreken } en dekte allen als een zwierig kleed.

• J Hij sprak — 't was een gewonnen pantserslag. } Hij hief zijn hand — en het was triumfeeren. J En onze God, de Heere toch der Heeren.... J ach, dat Hij onzen bitfren nood niet zag.

• Ons bleef slechts in dien bangen overlast f het Woord als e-enig handbreed voor de oogen. \ Wij klampten ons daaraan in laatst vermogen. • Wij beten onze tanden daarin vast.

J Toen plotseling — was 't niet pas op ons graf? — i Een kroon, een kroon, een stralenkrans vol luister! • O, kostlijk eind! In plaats van nacht en duister J Gods heerlijkheid, die blinkend ons omgaf.

} Naar aanleiding van een lezing over • „De Antichrist", 18 Januari 1945.

J 1) De auteur van dit vers is ons bekend; we i mogen den naam evenwel nog niet noemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen