PERSSCHOUW

In ons vorig nummer gaven we het begin van den scheldbrief dien ds B. A. Bos schreef aan A.R. kiesvereeniging en Partij. Thans geven we (weer op gezag van ds Francke in Kb. Z.-H.-Zuid) het slot van zijn epistel:

Zooals Ik reeds schreef, staan we thans naar mijn overtuiging voor het liberale bankroet. Men tracht dst. nog te camoufleereu. Het moderne liberalisme dat democratie heet spreekt nog over vrijheid, verdraagzaamheid en menscheüjkheld. En de zonde van de gehangenen te Neurenberg was — helaas! — niet de zonde tegen Gods wetten en ordlnantiën, maar de zonde tegen de „menschelijkheld". In dezen Is er niets veranderd. En als men VANDAAG vraagt, wat die menschelijkheld dan Inhoudt, dan ontvangen we een verschillend antwoord, al naarmate het antwoord wordt opgediend op een christelijke schaal, dan wel op een humanistische. Maar een beetje vulgair kan ik toch dit antwoord, hoe ook verschillend In vorm, In wezen aldus beschrijven, dat men onder menschelijkheld verstaat dat leder zijn cigarette heeft (ook de vrouw!), dat leder een behoorlijke jas aan zijn lijf heeft en een behoorlijk dak boven zijn hoofd en een goed middagmaal, terwijl dan het hoogste bij dit alles is, dat leder op zijn tijd zijn bloscoopje heeft en op Zondag zijn dancing. En in hoeverre men daarin ook van onze zijde meegaat, moge blijken niet slechts uit de advertentlekolommen, maar ook uit sommige rubrieken van wat Ik nog wil noemen de antirevolutionaire dagbladpers. En onwillekeurig denk ik aan de dagen van verval op het einde van het Romelnsche Imperium, toen het Staatshuls sidderde op zijn fundamenten, maar de" ernstige waarschuwingen werden overstemd door den roep naar brood en spelen. Men wenscht ook nu het goede leven. Daarom draaien alle dingen en dit is het hoogste Ideaa'! En zelfs in oxiza kringen zijn er duizenden, die niet eens meer voelen, hoever ze daarmee zijn geëmancipeerd van den eenig christelijken grond, ook voor het staatsbestel, n.l. de Souvereinltelt Gods!

Nogmaals, de liberale wereld moet staan voor een bankroet! Men komt er niet weer boven op. In plaats van de liberale illusies, mogen de socialistische de harten veroveren, het zal niet baten. De vervlakking van het leven is niet te keeren en in futloosheid geeft men zich ten doode over aan een goedkoop genot. Men ziet geen verten meer en men spreekt — waar het reeds zoover gekomen is dat men het geloof in de kracht van eigen leuzen heeft verspeeld — openlijk van bange vrees voor de toekomst. En blijkbaar begrijpt men niet dat door dit defaitisme het geestelijk overwicht op de publieke opinie verloopt en in het vacuum dat ontstaat, de' revolutiegeest zich ongehinderd nestelen kan en zoo weer nieuwe oorlogen worden opgeroepen, waaraan Europa zal ondergaan. Hierbij komt nog dat de oogen van steeds meerderen opengaan voor de voosheid van de politieke structuur van de liberale wereld, die door en door onrechtvaardig is en sociale conflicten oproept, de een na de andere. Het wordt een rij zonder einde. En elk nieuw uitbrekend sociaal conflict is op zichzelf weer een vruchtbare bodem voor den revolutiegeest, die aan komt golven in misschien niet meer te breken kracht. De liberale wereld, Innerlijk voos, zal die geest niet kunnen weerstaan. Bang Is de toekomst als we letten op een opdringend Rusland en een vroeg of laat herlevend nieuw Duitschland. Maar......de roep naar brood en spelen weerklinkt .....

Ook over het opgedrongen isolement spreekt ds Bos, die bezwaren blijkt te hebben tegen het „eerbiedigen" van de geestelijke verscheidenheid:

Er is dus een vacuum. En hoewel ik vrees, dat velen niet met welwillendheid naar mij luisteren, wil ik hen toch toeroepen, dat het nog niet te laat is. De Heere geeft aan het waarachtig, dat is het Schriftgetrouw christendom misschien nog een laatste kans. Maar dan moet het roer ook radicaal worden omgewend. Dan moeten we weer gaan leven uit Gods Woord, dat is uit Gods Souvereinitelt, die heel ons leven beheerscht. Dan moeten we allen persoonlijk en daarom ook In partijverband weer naar het „isolement" van den grooten Groen van Prlnsterer, die alleen stond en alleen durfde staan, en die inplaats van de geestelijke verscheidenheid te eerbiedigen (wat Iets anders is dan aanvaarden) en Inplaats van zich er op toe te leggen, zooveel mogelijk kiezers te winnen, rustig In zijn verkiezingsmanifesten verklaarde, geen enkele stem te begeeren, noch uit de kiezers, noch uit het volk, dan die van hen, die met hem stonden op de absolute basis van Gods Souvereinitelt. . .

De machtsvorming als programpunt kan ds Bos niet behagen:

Dan moeten we de resultaten loslaten als doel waarnaar we jagen en ons eenig doel stellen in de Souvereinitelt Gods. Dan moeten we weer schriftuurlijk gaan getuigen, persoonlijk en gemeenschappelijk en onze mooie baantjes er aan geven willen en onze lintjes willen missen. Want dan zal de lijn loopen naar Openbaring elf en dat Is hard voor het vleesch. Maar God is getrouw, ofschoon wij zelfs van vader en van moeder verlaten worden, de Heer is goed en groot!

En over de „voortgaande reformatie" spreekt hij geheel in overeenstemming met mannen als ds P. A. den Boeft en ds J. Francke:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen