„Erkenning?”

Dezelfde briefschrijver als welke in onze *f „Zwijgen en ver-zwijgen" beantwoord werd, heeft nog een vraag. Deze:

„Telkens schrijft U, dat de consequentie van Uw standpunt, dat men naast de zuiverheid vooral ook de wettigheid (der kerk, K.S.) in aanmerking moet nemen, niet is, dat men de doopsbediening van andere fcerfcen niet meer erkent. Nu zal dat ongetwijfeld zo zijn. Maar ik kan niet inzien, hoe daaraan te ontkomen."

Tot zover vrager.

Me dunkt, hij heeft mijn standpunt niet weergegeven naar toch wel gegeven nauwkeuriger formulering.

Met , , de doop van anderen erkennen" bedoelt schrijver wel: iemand, die elders (onder bepaalde condities) gedoopt is, nog eens wéér dopen, als hij overkomt tot de kerk, - waar men zelf toe behoort.

Maar niet-overdopen is wat anders dan: de geschiede doop erkennen.

Wat is erkennen? De werking van de doop erkennen? De autoriteit van de dopende instantie erkennen? Men zal zich eerst daarover uit moeten spreken eer men het woord in welbewuste formulering overneemt.

Maar de zaken liggen vrij eenvoudig.

Als iemand tot ons overkomt „van elders", dan zegt hij: ik ben, hoe dan ook, gekomen tot een geestelijke wasdom, die me ertoe brengt, u te erkennen als de kerk, waar ik wezen mag en moet, zie, hier ben ik, onderzoek me maar naar de vruchten, die mijn levensleiding tot nu toe afwierp.

Gaat men dan zeggen, bij geslaagd onderzoek: goede vriend, het staat best met u, daar niet van, maar u bent igedoopt, één keer, daar en daar, u hebt preken aangehoord, zoveel honderden hier of ginder, u hebt avondmaal gevierd, zoveel tientallen malen rechts dan wel links van ons, nu moet u eerst nog eens alles overdoen, eerst al die preekbeurten inhalen, eerst al die avondmaalsdiensten inhalen, en zo ook eerst nog die doop inhalen?

Weineen. Men zegt: u komt dadelijk aan tafel schikken, bij ons. Zondag in de kerk, hoor, en de volgende maal aan tafel, en verder zal de Geest u leiden.

Evenmin als zoveel preken en avondmaalsdiensten her-haalt men de doop. Want een preek is een preek. Een avondmaal is ook een preek, met een streep eronder. Een doop is ook een preek, met een streep eronder. Beloftediploma (we hebben 't uitvoerig tegen dr J. Hoek betoogd) met een zegel eronder.

Als de kerk die preken of dat avondmaal niet overdoet, ERKENT ze dan daarmee de prekende instantie? Of de avondmaalvierende grootheid? Geen kwestie van. Ze erkent alleen maar, dat het Woord Gods, ook in de doop betekend en verzegeld, in die man wat gedaan heeft. Wat nog elke dag gebeurt, ook in kroegen en op straat. Het zegel is niet onder de , , inwendige aanwezige genade" van de gedoopte gezet. Het zegel is óók niet onder de eigenhandig getekende geloofsbrieven van de dopende „kerk" gezet. Het zegel is alleen maar onder het diploma gezet, het diploma der belofte Gods. Men kan preken onder een deksel, men kan er ook onder preken-met-eenstreep-eronder, d.w.z. dopen. Een falsetstem, of een verkeerde lakei kan een proclamatie van de koningen voorlezen. Maar als iemand onder het balkon stond, eerst rebel was, en toen gehoorzaam werd, dan zegt de koning niet: nu moet eerst die proclamatie nog eens worden voorgelezen door de wettige lakei. Hij zegt alleen maar: deze onze zoon v^as verloren en is gevonden, hij heeft de proclamatie allEuig begrepen, en hij weet het adres

van de overheid.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen