VU Magazine 1974 - pagina 412

daan komt om de handen uit de mouwen te steken, kom je met mensen en groepen van mensen in aanraking, ieder met zijn eigen karakter en beperktheid. Dan kom je met de zwart-wit schema's van je denken niet uit en als je toch probeert ze te handhaven, loop je een groot risico, dat je zelf met geweld tegen anderen gaat optreden. Je moet dan steeds opnieuw een keuze doen, overwegen wat het beste of misschien zelfs wat het minst slechte is.

STRIJDT MEE ONDER EIGEN VlAG TEGEN HET BOLSJEWISME!

Treedt oan in de WoffenH ^ ^ h e t bolsjewismei^-onsalleftoelcomst! Onze roemrijke voorvaderen zullen ons aanklagen voor het Godsgericht ols ons volk ; ^ achterblijft... _ _

26

Ik wil dit met een voorbeeld illustreren. Ik ken een man, die beroepsmilitair is. Hij is sergeant-kok en kookt dus voor een groot aantal soldaten het eten. Hij is vriendelijk en evenwichtig en denkt, op zijn eigen manier, wel degelijk goed over de dingen na. Hij is bereid om naar argumenten te luisteren en wordt niet boos als hij het er niet mee eens is. Hij vindt eigenlijk dat ik veel te zwaar aan de dingen til en te weinig vertrouwen heb in autoriteiten. 'Als je alles afkraakt, zoals u doet' zegt hij, 'kun je niet leven.' Heb ik het recht om tegen zo'n man te zeggen dat hij uit de militaire dienst moet, omdat de NAVO niet deugt? Wat moet hij dan doen? Een baan zoeken bij een fabriek, die deel uitmaakt van ons economische systeem dat de wereldvrede overal in gevaar brengt door de uitbuiting der arme landen of die produkten maakt die ook in het leger gebruikt worden? Moet ik hem aanraden een baantje te zoeken bij een universiteit en zo mee te werken aan de opleiding van toekomstige wetenschappelijke werkers, die onderzoek zullen doen, dat ten kwade gebruikt kan worden? Het enige wat er voor deze man op aan komt, is dat hij alle dingen, die hij in zijn functie moet doen, toetst aan zijn persoonlijke ethiek. Maar dat hoefik hem niet te zeggen. Dat doet hij uit zichzelf al. Ik ken ook beroepsofficieren, die ongeveer als volgt tegen mij zouden redeneren: 'Een militair is een rijksambtenaar net zoals een hoogleraar een rijksambtenaar is. Een hoogleraar is belast met de zorg voor het westerse onderwijs, een militair met de zorg voor de vrede. Een militair is er niet om te vechten. Dat is uit de tijd. Zodra er gevochten moet worden, is het te laat. We moeten er maar niet aan denken, wat er dan gebeurt. De militair zorgt echter door zijn aanwezigheid, dat er zeer waarschijnlijk nooit gevochten zal behoeven te worden. De toestand moet veranderen, dat is duidelijk, maar dat kan niet in één dag. Daarom moeten er voorlopig nog militairen zoals wij blijven. Ons baantje is niet minder respectabel dan dat van andere ambtenaren. U zou geen militair willen zijn. Dat zou u niet liggen. Dat hoeft ook niet. Wij van onze kant zouden geen hoogleraren willen zijn. leder zijn meug.' Het zou geen enkele zin hebben en onrechtvaardig zijn het leger als een zondebok te laten fungeren, die de woestijn ingestuurd moeten worden, beladen met de zonden van het^volk. Het leger bestaat uit doodgewone Nederlanders, die hun taak zo goed mogelijk willen vervullen. Zij zijn wat autocratischer, en hebben dikwijls wat minder fantasie en souplesse, maar het zijn in het algemeen geen baarlijke duivels die de vrede in gevaar brengen. Het kwaad zit dieper in de maatschappij. Het gaat om het feit dat zeker 80% van de Nederlanders de militaire politiek van de NAVO onderschrijft of accepteert en eigenlijk iedere vorm van geweld tegen Russen en Chinezen oorbaar acht. Het leger is daar slechts een symptoom van. Bij vlagen wordt soms ook een andere zondebok gekozen. Het laboratorium, waar ikzelf vandaan kom, fungeert soms als zodanig. Het is het Medisch Biologisch Laboratorium te Rijswijk, onderdeel van TNO. Het is opgericht om een centrum van fundamentele kennis in Nederland te stichten omtrent de gevaren, die de mens in een moderne oorlog bedreigen. Ik heb er van 1950 tot 1967 gewerkt en zou zonder dat werk veel minder van atoombommen afweten. Het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen