Separatie en Doleantie - pagina 49

49

STAATSRLCnrELIJKE GEVOLGEN DER SEPARATIE.

kerkelijk

kerk

Alzoo moet

ons

bij

Hierin

volgen.

ons

en //goed" der Christelijke

,/titeI*

men

vergiste

zich echter.

Eertijds

namelijk kon de Staat zoo oordeelen, omdat de Overheid zelve

//ware

van

deed

professie

de Overheid zorgde

waren de kerkelijke

meer kennen kon; en zoo

instituten tot een zelfstandige rechtspositie

den Staat gekomen; tot een positie met eigen

nu

Hieruit

volgde

toen ffecn

meer voor de „ware

nie/

die ze als de Overheid niet

religie^',

in

De Overheid had

meer op.

dit niet

meer;

professie

Overheid voor de

haar oog de kerken der //ware religie" waren. Maar

in

1834 ging

in

als

en dus het gebruik van het goed gaf

zorgde;

religie"

aan wat

„ware leligie";

de

dat

en bezit.

titel

en eigendom in 1834 niet meer

titel

de belijdenis als zoodanig konden volgen, maar alleen die belijdenis

heur

in

bestaande

dan

had

handhaven

maar

;

gekeerd, en

Uit

den

wel,

f en

deze

edeler

doorgezet,

men

de

had

bedoeling

gedaan

titel

kunnen

goed

en

maar

;//('/

meer.

iets

anders

maar

;

moest

het

almeer

;

tjedoelde,

dan

kon

wat men

clan

niet anders, of

aan

door do onverbiddelijke

men

innam,

kerkrechtelijk

en de du&genoemde „afstand* wa.s

dan een andere uitdrukking voor wat men doOp

der

uit

het

instituut

reeds

Staatsrechtelijk

kon

men

dien

uittreding

had.

niets anders bedacht zijn,

in

voor

gezocht;

maar

lijkheid.

Vooreerst

kerken

ten andere dat

dat zoeken stuitte

bij

jaren

toestand

men op

is

dan ook

tweeërlei moeie-

hierop dat de erkenning van nieuw gein.

in ons Stiiatsrecht geheel ongeregeld is;

men

op

dan op de erkenning door de Over-

heid als nieuw geformeerd in.stituut. Die erkenning

stitueerde

Ulrum,

te

bedoelde,

het instituut den rug had toe-

van het standpunt, dat

niets

daad

op

gelijk

kerkfoimatie geinstitueerd had,

het zwijgen worden opgelegd feitelijk

der

l)elijdenis

ten bate dezer pretentie gevoerd, blijkt

gedaan

consequentie

als

Staatsrechtelijk

men eigenlyk

kerkrechtelijk

z.

zijn

thans, nu

«/<;//«<'

strijd

dat

w.

kerken

men

Burger rechtelijke pretentie

feitelijk

d.

Had men dus in 1834 reformatie van de

geïnstitueerde

voorzeker

ook

geldigheid,

kerkrechielijki'

qeïnüUueerde kerken.

in het

en

onzekere verkeerde, of deze erken-

ning aHcen voor elke plaatselijke kerk afzonderlijk, of ook voorde

„saaravergadering der kerken"

punt

betreft,

moest gezocht.

had men sinds 18r)3 en

I8r).')

Wat

het eerste

de keuze,

om 4

óf als

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen