GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

UIT JERUZALEM.

Met Kerstfeest een jaar geleden, verhaalde ik de vrienden en vriendinnen iets omtrent het vieren van dat feest in de stad Jeruzalem, naar aanleiding van een brief, door eenige meisjes alhier ontvangen van hun pleegkind uit een gesticht in die stad, voor Arabische en Joodsche kinderen, dat »Talitha-Kumi" wordt genaamd.

Onlangs kregen zij weder een brief van dat pleegkind. De bestuurster van het gesticht, dewijl zij een diakones is gewoonlijk »zuster" genoemd, evenals de dames die haar helpen, vertelde bij dien brief nog 't een en ander over het pleegkind, en ook over zaken die iedereen wel eens lezen mag Daarom volgen ze hier, en de brief ook.

Wij hebben, " zoo schrijft de goede vrouw, een Duitsche — »hier een groote kinderschaar. Het huis is zeer vol. Wij hebben vier kinderen meer dan wij mogen hebben, namelijk 114. Na de vacantia was er zulk een "groote aanvraag om kinderen te plaatsen, als ik hier nog nooit beleefd heb. (De dame, Mej. Ch. Pilz geheeten, is reeds ongeveer 30 jaar te Jeruzalem). Een 12 nieuwe kinderen konden opgenomen worden; terwijl 90 a 100 moesten afgewezen worden; hoe het mij ook smartte ze teleur te stellen. Eenige kwamen van zeer ver; zoo was er een vader, die drie dagreizen had afgelegd van Nazareth, maar teleurgesteld moest weggaan. Hij verzocht mij het kind toch maar vast in te willen schrijven tot plaatsing, van September 1887 tot Sept. 1888; de man deed dit verzoek reeds in Juli 1886. Zijn begeerte om het kind geplaatst te krijgen was dus wel groot; hij was maar niets tevreden, toen ik hem deed opmerken, dat wij niet zoover vooruit iets moeten afspreken, omdat wij niet weten of hy, de kinderen en ik, dan nog leven zullen.

Onze Kerstfeestviering was zeer aangenaam. Het weder was prachtig; overd.ag hadden wij bjjna zomersche warmte; en des avonds, bij de uitdeeling der Kerkstgeschenken, was het in de groote zaal, niettegenstaande open deuren en ramen, drukkend warm. Zooveel menschen waren er tegenwoordig, dat er geen enkel ledig plekje meer te vinden was, en de gasten heel dicht bij den Kerstboom 1) moesten zitten, wat wel een beetje gevaarlijk was, daar de takken zoo licht gaan branden, en ze hingen af tot op den grond. Want de boom bestond uit 4 of 5 kleine boomen, die aan elkaar getimmerd waren, en nu tot aan het dak reikten. Zulk een hooge boom uit één stuk zou veel te kostbaar wezen, en van den Libanon aangevoerd moeten worden. Onze kinderen zongen recht goed, Arabische en Duitsche liederen, en het ondervragen in die talen, de kleinste in de eerste alleen, omtrent de Bijbelsche Geschiedenissen, gaf ons stof tevredenheid. Dank zij den lieven vrienden in Nederland en Duitschland konden wij de groote schaar met kerstgaven verblij­den."

Dat schrijft de liefderijke en ijverige bestuurster. Zoo er een of meer lezers of wel meisjes, zooals van wie ik boven sprak, lust mochten hebben ook eens een der beklagenswaardige Arabische of Joodsche weeskinderen, die uit barmhartigheid opgenomen worden, voor hun rekening te nemen, dan kunnen zij dit gerust per brief aan Fratdein Charlotte Filz., Directrice van TalithaKumi in Jeruzalem, melden zij zal hen graag op de hoogte brengen welk kind zij voor hun rekening krijgen, en den verpleegsters daarvan een en ander mededeelen. Een brief naar Jeruzalem kost slechts i2l/g cent en het jaargeld van een kind is ƒ 110. Dit geld stuurt men aan den directeur van het Diaconessenhuis te Kaiserswerth in het Koninkrijk Pruisen, in de maand Febr. Men kan echter ook voor ƒ 55 een half kind (wat een rare uitdrukking! — maar we begrijpen 't wel) voor zijn rekening nemen, terwijl dan een anderen persoon of vereeniging verzocht wordt de andere helft te betalen of, gelijk Fr. P. zegt, »hét tweede halve kind te verzorgen." Kinderen kunnen door wekelijks kleine bijdragen in te zamelen veel hier voor doen; en zoo een heel of een half kind een pleegmoeder of pleegmoeders mocht vinden door dit schrijven, zullen de pleegmoeders van Helvé, ('t Arabische meisje waar ik vroeger van heb verteld), die ook jong zijn, er zich zeker over verheugen.

Dat pleegkind vertelt ons nu zelf, hoe zij haar Nieuwjaarsdag doorbracht

De brief is heel net en in goed Duitsch geschreven, en luidt vertaald zoo :

Lieve Pleegmoeders 1 2)

Het is voor mij een groote vreugde, dat ik u weder een brief mag schrijven. Ik groet u hartelijk en wensch u veel geluk en zegen met het Nieuwe Jaar. Nu ligt het lieve Kerstfeest, in welks vooruitzicht wij ons zoo lang reeds verheugden, weder achter ons; maar wij spreken er nog dikwijls over.

Op Nieuwjaarsdag nam de Tante (diakones) , die ons in de kinderkerk onderwijst, ons daarna mede naar den Olijfberg. Daar beklommen wij een terras, vanwaar wij de Jordaan en de Doode Zee zagen. Op den Olijfberg staat ook een schoone kerk, die aan de Russen behoort. Wij gingen er binnen. AVij zagen daar vele schoone afbeeldingen. Toen gingen wij ook in de »Onze Vader Kapel." Daar is het Onze Vader in 32 talen met gouden letters in marmeren tafelen gegrift. Daarvan konden wij slechts het Arabische en het Duitsche lezen Wij daalden af naar Gethsémané. Daar zagen wij allerlei schoone platen; de monnik, die daar was, gaf ons water te drinken, en tot dank voor zijn vriendelijkheid zongen wij een mooi lied voor hem, genaamd: »De Heer is mijn Herder." Hij bedankte ons vriendelijk, en wij gingen weder naar huis. Wij hebben op die schoone wandeling zooveel pleizier gehad, dat wij er nog over spreken.

Wat voor weer is het nu bij u?

Wij hebben hier storm en veel regen. De Tantes zeggen, dat er nu in Duitschland sneeuw en ijs is, en dat de kinderen daar schaatsen rijden.

Nu groet ik u nog eens recht hartelijk, en blijf uw dankbare

HELVÉ RASCHIED."

En als nu een der lezers met een brief naar Jeruzalem of naar Kaiserswerth wat verlegen zit, dan kan hij dien ook wel aan mij sturen. Ik zal het graag in 't Duitsch vertalen, als er dan maar veel goeds voor de kinderen te Jeruzalem instaat.

HELVÉ RASCHIED.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 februari 1887

De Heraut | 8 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 27 februari 1887

De Heraut | 8 Pagina's