Tot dusverre bleef de reformatorische

Tot dusverre bleef de reformatorische beweging zich kenmerken door stille rust n kalme orde, maar de laatste dagen wierd ier en ginds een vonk gezien, die verontust.

Oldeboorn, Nijkerk, Aslten, zijn reeds rie plaatsen, die op gewelddadigheden van an Rap en zijn maat wijzen.

In Oldeboorn sloeg men bij een Gereormeerd predikant de glazen in.

Te Aalten versperden kwaadwilligen aan en Gereformeerd predikant den toegang tot e kerk.

En te Nijkerk overschreeuwde het geeupel het Psalmgezang, omdat een Gereormeerd predikant den kansel had belommen.

Deze verschijnselen zijn bedenkelijk.

Te bedenkelijker, omdat de houding der olitie weer te wenschen overliet. Als er tegen ons gemanoeuvreerd moet, zijn ijlings veldwachters en huzaren bij hoopen op de been.

Maar als men de Gereformeerden molesteert, kan de politie haar rechterhand niet vinden.

En het resultaat is, dat uit Oldeboorn de Gereformeerde predikant vluchten moest, dat te Nijkerk de Gereformeerde predikant onverrichter zake huiswaarts keert, en dat te Aalten het kerkgebouw wordt gesloten.

Naar aanleiding hiervan tweeërlei.

Vooreerst een woord van dank aan onze geestverwanten, dat ze kalm bleven. Toch mag ook hierop niemand zich verheffen. De nieren kunnen soms geweldig geprikkeld worden. En alleen zoo God de Heere ons de gave en de genade der lijdzaamheid schenkt, zal die kalmte bij ons blijvend zijn.

Och, dat men in deze dagen vooral ook door de Bediening des Woords de „lijdzaamheid en de verdraagzaamheid", gelijk de apostelen die verstonden, toch recht diep aan 's Heeren volk inprente.

„o. Broederen, acht het voor groote vreugde, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt; wetende dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt. En hebbe deze lijdzaamheid dan ook onder u een volmaakt werk, opdat gij volmaakt moogt zijn en geheel oprecht!" (Jac. i : 2—4),

En ten andere, dat men toch niet vreeze. God de Heere regeert.

Zonder den wil van onzen hemelschen Vader zal u geen hair van uw hoofd gekrenkt worden.

En als het er toe mocht komen, dat de Overheid onzer landen ons geheel begaf, en op allerlei rechtstreeksche en zijdelingsche wijzen, ons ons recht onthield op bescherming, dan nog mag men in onze kringen geen oogenblik vertsagen.

Hoeveel meer hadden we door onze schuld en ontrouw niet verdiend!

En ook, hoe vaak gebruikte de Heere in de historie zijner kerk niet juist dezen euvelen moed der tegenstanders om de zaak zijns volks te vervoorderen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen