Ook in verband met het

Ook in verband met het Diaconaal Congres verschijnt eerstdaags bij A. Berends, te Harderwijk, een belangrijk geschrift, getiteld : Olie en wijn in de wonden, beschouwingen over het Diaconaat door H. Hoekstra, N. A. de Gaay Fortman en Dr. W. van den Bergh.

De -omvang zal vijf vel zijn en de prijs „ 0.75

Het bevat drie stukken: V^. Ds, Hoekstra de practijk der barmhartigheid naar de Schrift; 2", Ds. De Gaay Fortman, het werk der barmhartigheid in de Ned. Geref. kerken gedurende de dagen der republiek; en 3", Dr. Van den Bergh, onze persoonlijke en kerkelijke onbarmhartigheid en hare genezing.

In het voorwoord, waarin de schrijvers hun standpunt uiteenzetten, lezen we o. m.:

»0& en wijn in de wonden V zij de bede, die oprijze tot onzen lioogepriester in de Hemelen, nu deze bladzijden, aan het Diakonaat gewijd, het licht zien,

Immers, pok het ambt der Diakenen ligt, onder moordenaars uitgetogen, op den openbaren weg. Ongeloof en onbarmhartiigheid, sleurdienst en traagheid, geldzucht en berekening hebben het heerlijk ambt der barmhartigheid aangerand en van zijne sieraden en kracht beroofd. Halverweg tusschen Jeruzalem en Jericho, het geestelijk en wereldsch gebied, ligt het misvormd ter aarde.

De wetsontwerpen tot regeling van het Arm • bestuur van 1851 en 1853 riepen een korte poos den amechtige wakker; maar helaas! al te spoedig werd berust in het »bewijs van onvermogen", aan de kerkelijke barmhartigheid door de Overheid uitgereikt, ja helaas ! maar al te gretig van subsidiën van het burgerlijk armbestuur gebruik gemaakt.

Daar komt de Priester voorbij — beeld van de kerkelijke • personen. Maar ach! denk aan het Sj'nodale besluit van 1885 om de diakonieliggers op te vragen, van 1887 om het bedrag van het batig salde der Diakonierekening te vernemen; en moet ons hart niet wegkrimpen, van smart over dergelijke gevoelloosheid tegenover de schrijnende wonden onzer Diakoniën, wier geesteloosheid e.i fmanciëele bezorgdheid wellicht in dergelijke besluiten het best weerspiegeld wordt ?

Meer barmhartigheid scheen de Inwendige Zending te toonen, de Leviet, die ook voorbij kwam. Deze tenminste had meer oog op dit kerkverval, zag toe, legde de wonden bloot, riep de verontwaardiging wegens de onbarmhartigheid tegenover weezen, kranken, verwaarloosden wakker, beklaagde de bijkans verstijfde Kerk — maar liet het herstel der moeder aan anderen over, trok zich slechts de kinderen aan. De Leviet - ging voorbij, zich haastend om door stichting na stichting, door Vereeniging na Vereeniging te ijveren, vergetend, dat de onbarmhartigheid tegenover de Kerk, waaruit zij was gesproten, door dergelijke hulp niet goed gemaakt werd, al mocht ze uit de verte getuigden ten zegen zijn en door hare ervaring de Diakoniën.ten goede komen.

Slechts Eén blijft zich ontfermen over onze gezonkene Kerke-n en amechtige ambten. Hij, die zijn Keik kocht met zijn bloed en als Hoogepriester ^ het ambt der barmhartigheid door den Heiligen Geest verwekte ; Hij, die als Koning van menige Kerk verloochend, allerweger de wetten zijner barmhartigheid met voeten getreden zag: — Jezus Christus alléén. - Al mag Hij als Samaritaan minder eer en gehoorzaamheid ontvangen dan Priester en Levi et, _ Hij i> werd met innerlijke ontferming bewoen''-., Hij alleen kan die wonden zuiveren als door wijn, verzachten als door olie, onze kerelijke en persoonlijke onbarmhartigheid veroenen door zijn bloed; onze kerken en-harten ernieuwen door zijnen Heiligen Geest.

Onze roeping zij slechts, naar het Woord en it de Geschiedenis bloot te leggen, wat de armhartigheid van geloovigen en Diakenen aar de Schrift moet zijn, wat zij eens was, oe zij thans is geworden en weder worden oet, tot voorbereiding tevens der kerkelijke amenkomsten, aan het herstel der Diakoniën ewijd. Wat in deze bladzijden ontdekkend, aarschuwend, genezend is, zij slechts een midel in de hand van onzen getrouwen Heiland, ie eens, aan de bekeering ook onzer Kerken n Diakoniën getogen, naar de gelijkenis waarorgt, dat - igoede werk zal voleindigen", de elendigen in eigen huis en Kerk weer doen verorgen en toevertrouwen aan hen, die, door de iefde Christi gedrongen, bij Jezus' wederkomst, et genadeloon zullen ontvangen.

Gelijk men weet, is ook dit geschrift eene rucht van het Synodaal Convent van Rot-j erdam. Diep wierd reeds op die vergade-1 ing gevoeld hoe door en door krank onze 1 iaconieën waren. En het scheen, eer men j erkelijk handelen ging, hoognoodigde »ge-• eente in Siou" wakker te schudden.

Zij dat de uitwerking ookvan dit gulden geschriftje.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen