In De Bazuin komt

In De Bazuin komt de heer Ds. F. M. Ten Hoor terug op de tucht die over de gedoopten moet gaan, voor zoover zij nog niet tot het heilig Avondmaal zijn toegelaten.

Hij had voorgesteld, dezulken van de catechisatie te weren. Ons kwam dit geneesmiddel erger dan de kwaal voor.

Thans voert hij aan: i". dat de gemeente ook buiten de catechisatie om zulk een knaap of meisje met het Woord bewerken kan; en a". dat er toch iets gedaan moet tegen zulke knapen of meisjes die een ergerlijk leven leiden.

We kunnen thans deze quaestie niet principieel behandelen, daar we dan op Ds. Ten Hoors definitie van de kerkelijke tiicht zouden moeten komen, die ons dunkt te veel naar de ethische lijn te buigen, en die wij gaarne meer najr den Gereformeerden kant trokken.

Hij neemt slechts één element jn de tucht aan: het ethische^ wij drie: het ethische, het theologische en het soteriologische. Doch hierover misschien later.

Ook buiten deze definitie om, kunnen we thans de bedenking van Ds. Ten Hoor genoegzaam bespreken.

Ons komt het namelijk voor, dat moet vastgehouden aan dezen regel: Zoolang knapen en meisjes onder de ouderlijke tucht staan en nog niet zelfstandig in de gemeente door openlijke belijdenis optraden, moet de kerk de tucht over hen door tucht, op de anders oefehen.

We gaan hierbij uit van de onderstelling dat ook de ouders leden der kerk zijn, en dat hel toelaten tot het heilig Avondmaal niet over het 17e of 18e jaar loope.

Ouders zijn tot het oefenen van tucht verplicht, en de ouderlijke tucht mag niet op de kerk overgedragen. Eerst al§ iemand openlijk tot belijdenis komt en het Avondmaal zoekt, komt de rechtstreeksche kerkelijke tucht ook voor hem aan de orde.

Slechts in twee gevallen nu levert deze regel moeilijkheid op: i". zoo de ouders onmachtig blijken om het kwaad tegen te gaan of te breidelen; en 2". zoo ze mondig wierden en uit de ouderlijke tucht uitgaan, zonder tot belijdenis te kom.en.

En wat deze gevallen aangaat zouden wij wenschen: i". dat ouders tegen kwaadwillige, onhandelbare en {iTeerspannige kinderen veelmeer dan dusver de hulp van den sterken arm inriepen, waarop de wet hun recht geeft. Het spelen van een kind met het ouderlijk gezag is een bron van ergerlijk kwaad.

En zijn ze eenmaal mondig, dan moet de kerkeraad zelf optreden en voortschrijden tot den ban.

Wat eindelijk de opmerking van. Ds. Ten Hoor aangaat, dat men knapen en meisjes, ook al sluit men de catechisatie voor hen, toch met het Woord kan bewerken, geven we toe, maar eilieve, wat komt daarvan.

Eer zouden we zeggen, laat dan de Bedienaar des Woords apart met zulkeen catechiseeren.

„Hij verliet de negen en negentig, en ging uit om te zoeken het verloren schaap? ”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen