De moeilijkheden van

Amsterdam 23 Maart.

De moeilijkheden van allerlei aard, waarop de kerken dezer landen bij het v/eeyopnemen der kerkenordening van Dordrecht van 1619 stuiten, kunnen ons, uit hooger oogpunt beschouwd, niet anders dan heilzaam zijn.

Tegenspoed en moeite werkt zuiverend. Want wie, minder door beginsel gedrongen, allicht tot meeloopen geneigd was, verlaat u, zoodra hij bespeurt, dat niet alles voor den wind gaat en het vleesch er bij onder moet.

Een kerkelijke beweging, waarbij ge geld en goed wint, is verdacht, maar als ze u offers kost en veel van u vergt, draagt ze in dezen - duren prijs een waarmerk van echtheid in zich.

Ook houdt het de geesten klein en nederig. Het toont, dat naar den maatstaf dezer wereld niets met de reformatie der kerk te winnen is, en dat men waarlijk niet in de „inbeelding zijns harten" aan dit werk moet gaan staan, maar alleen in nederigheid des harten, zoo er genade toevloeit, staan kan in den boozen dag.

En eindelijk het trekt van het zichtbare naar het onzichtbare en leert hooger waardij te hechten aan het geestelijke huis des Heeren, dan aan het huis van hout en steen. Niet uitwendig, maar inwendig wordt dan de heerlijkheid van 'sHeeren huis gezocht. En men waardeert de vrucht van den zegen der kerk niet naar de som bedeeling die ze u in armoe voorhoudt, maar veeleer naar de krachten des Heiligen Geestes die er in werken.

Men behoeft dan ook het kruis niet op den geveltop onzer kerkgebouwen te zetten; want ons krtiis te dragen blijft ook zonder dat de ons van God gegeven eere.

En onder dat kruis is het ons vroolijk te moede; niet alsof het ons geen pijn gaf in ons recht gekrerkt te worden en het recht der kerk van Christus vertreden te zien; maar omdat het ons een eere en goed aan het hart is, om den Naam des Heeren onrecht te lijden en om zijner kerke wille te worden gesmaad.

Hoe meer het onze kerken op dit oogenblik tegenloopt, hoe frisscher het geestesleven in haar zal blijven; en hoe meer men haar nu drukt, hoe sneller ze wassen zullen.

De kerk van Christus hangt aan geen gebouw of pastorie. In dorp bij dorp vindt ge die kerk o, zoo net en prachtig en die pastorie, o zoo keurig en modern ingericht, en dat er toch in heel dat dorp niets van de levende gemeente des Heeren is te ontdekken.

Maar wel hangt er de kerk van Christus aan, of de waarheid bij haar blijft en of er van die waarheid door genade kracht uitgaat.

Moge bij de bercoving van hetaardsche goed die rijkmaking in het beter goed aan onze kerken overvloediglijk worden ge­schonken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen