Voor Kinderen.

Ondejaar en Nieuwejaar.

Wat hebben die twee woorden voor u te beteekenen ?

Als we dat eens aan de menschen, oude en jonge, vragen, dan krijgen we heel verschillende antwoorden. En bij elk antwoord kunnen we dan zeggen: »Uw spraak maakt u openbaar."

De een zegt: »Wel, dat we van 'teenejaar in 't andere gaan. Het oude is uit, het nieuwe begint". — Wie zoo spreekt, en niets meer weet, behoort tot de onverschilligen en onverstandigen, die leven en sterven gelijk het Woord des Heeren zegt, »als de beesten die vergaan."

»Mij'', zegt een ander, «vertellen die dagen hoeveel ik gewonnen of verloren heb; ofwel, hoeveel ik m kennis gevorderd ben bij vroeger; in één woord, of ik 't verder in de wereld heb gebracht". Wie enkel dat opmerken, zijn soms heel brave en «oppassende" menschen, maar hun gedachten gaan niet verder dan deze wereld. Zij zijn uit de aarde en spreken uil de aarde.

»Oud-en Nieuwjaar", spreekt een derde, «vertellen me eenvoudig, dat alles zijn ouden gang gaat. Alle dingen blijven als ze geweest zijn, en dus moeten we ons maar niet bekommeren om 't verleden, of om de toekomst". Die zoo spreken, zijn verachters van den Heere, die zich uitgevende voor wijs, dwaas worden.

Maar wat hebben ons dan die dagen eigenlijk te zeggen?

Zeer veel vrienden, als we 't maar hooren willen.

Vooreerst leert ons deze wisseling van jaren altijd weer, dat we hier leven te midden van de vergankelijke, bewegelijke dingen. Wat telkens vernieuwd wordt kan niet eeuwig zijn. Zoo is het ook met onze jaren en tijden. En wie nu niets beter heeft dan deze vergankelijke dingen, die zal, al klemt hij er zich aan vast, vergaan, gelijk een man die met het voorwerp waaraan hij in den storm zich vastgreep, in de diepte zinkt. Dus roept u Oud-en Nieuwjaar toe, tot Hem te gaan die niet verandert, of veroudert, die is, was en wezen zal, altijd Dezelfde, opdat Hij ons make tot kinderen zijns Koninkrijks. Al wie daartoe behooren zijn geborgen. En wanneer Hij »alle dingen nieuw" maakt, en dat koninkrijk wordt gezien, dan zullen die er toe behooren in heerlijkheid dat rijk erfelijk bezitten tot in alle eeuwigheid. Want, zegt de Heere: »dat koninkrijk zal tot in alle eeuwigheid bestaan."

Ten tweede zegt ons deze tijd : Gij zijt een jaar ouder geworden; ge gaat een nieuw in. De Heere God is weer genadig en lankmoedig geweest. Hij heeft u in zijn lieven Zoon duizend weldaden geschonken: leven, gezondheid, kracht, verstand, eten, drinken, kleeren, onderwijs en bovenal zijn Woord, opdat we zouden weten, dat ër-een Heiland is, dievolkomenlijk kan zaligmaken. allen die door Hem tot God gaan,

Deedt ge dit al ? Zoo niet, haast u om uws levens wil. Want ook predikt de jaarswisseling: dit jaar kan het laatste zijn. Daarom ga tot den Heere Christus, opdat Hij uw hart vernieuwe en Gij van Hem moogt ontvangen het eeuwig huis in de hemelen. Laat dan dat aardsche worden verbroken, geen*nood. Het nieuwe is gereed, en die dat ontvangen zijn kinderen der opstanding, levende in eeuwigheid.

Maar ook zegt u 't Nieuwejaar: De Heere roept u allereerst tot Hem en verder tot alle goed werk. Hij wil dat ge vaardig zult zijn in 't geen Hij u te doen gaf, in de school of op 't werk, waar ook. Hij wil dat ge uw lichaam, uw ziel en uw geest goed en Hem tot eer zult gebruiken; dat ge matig, verstandig en leergierig, bovenal nederig van hart zijt. Dan zal Hij u genade gevent Evenwel zonder genade kunt ge ook weder dit alles niet zjn. De Heere God moet èn 't begin èn 't einde wezen, opdat alle eer aan Hem zij en niet aan ons

Eindelijk zegt ons het oude als het nieuwe jaar dat we zondaren zijn, die ontzaglijk veel hebben misdreven in die dagen welke achter ons liggen, zoodat we met David mogen bidden: Gedenk niet de zonden mijner jonkheid ! Maar dat de Heere ons genadig 't nieuwe jaar doet ingaan, bewijst dat Hij nog geen lust heeft in onzen dood, maar daarin, dat we leven en ons bekeeren. En dit wederom moet ons uitdrijven om van den Heere te vragen, dat Hij om Christus wil - want wij verdienen 't niet - ons met de vernieuwing van het jaar ook geve vernieuwing van 't gemoed, opdat we in een nieuw leven wandelen.

Dan eerst beginnen we recht te leven, en kunnen we ook blij elk nieuw jaar ingaan. De Vader der eeuwigheid is dan onze Heiland en - Vriend. Wie Hem niet heeft, mag op Oudejaar en Nieuwejaar feest houden, heilwenschen uitspreken en ontvangen, de ware vreugd mist hij en 't ware heil is bij hem niet.

Er was eens een oud man van tachtig jaar. Men vroeg hem hoe oud hij was en hij zeide:

»Vier jaar".

»Vier jaar ? Hoe is dat mogelijk ?

»Dat zal ik u zeggen", sprak hij. »lk heb zes en zeventig jaar doorgebracht buiten God. Vóór vier jaar werden mijn oogen geopend gelijk die van den blinde, door den Heere Christus. Nu zie, nu leef ik; vóór dien lijd niett Ik heb nog slechts vier jaren waarlijk geleefd".

Onthoudt dit, vrienden en vriendinnen, en schenke God u allen een rijk gezegend nieuwjaar!

Een Tiervoetige rens.

II.

Met dezen hoorn ontwortelt de neushoorn sterke boomen, woelt den steenharden bodem om, werpt leeuwen en tijgers als een bal in de hoogte en bonst zelfs zijn grooten neef olifmt tegen den grond, wanneer hij hem niet van onderen aanvalt en hem den buik openrijt. De wildste dieren wachten zich daarom den strijd met den neushoorn aan te binden.

Zoo lomp als zijn gestalte en zijn bewegingen zijn, zoo traag zijn ook zijn neigingen. Hij is onverschillig voor alles wat geen voedsel is, valt ongetergd niemand aan, en leeft met zijn omgeving in vreedzamen omgang. Hij geraakt echter licht in drift en wordt door zijn grenzenlooze woede, zoowel als door de vlugheid en sterkte die hij dan toont, tot een der gevaarlijkste dieren. Deze woede maakt hem zoo blind, dat hij zich niet bekommert over het aantal of de sterkte zijner tegenstanders, zich rechtstreeks op hen werpt en niet slechts op hetgeen waardoor hij werkelijk getergd is, maar op alles wat hem in den weg staat zijn woede koelt. Zelfs de onschuldige steenen en boomen worden dan omgewoeld, en wanneer niets van dien aard voorhanden is, moet de kale grond het. ontgelden, en wroet hij dien tot op een diepte van zeven voet om.

De donkere, grijsbruine huid van den Indischen neushoorn gelijkt op een met veel korstige kringen bedekt, hoornen harnas, dat in regelmatige diepe plooien is afgedeeld. Naast zijn ontzaglijke gestalte en zijn eene hoorn zijn het vooral ook deze plooien, die door hun in 't oog loopenden vorm den rhinoceros doen kennen, en hem een eigenaardig voorkomen geven. Het sterkst komen die plooien aan den hals te voorschijn. Een daarvan gaat namelijk van het oor naar den hoek der onderkaak. Een andere hangt onder de keel, terwijl nog een groote plooi als een kraag om den geheelen hals loopt. Dan volgt een, waarvan een tak schuin naar den schouder loopt en een andere, kleinere plooi maakt met dezen tak en de hoofdplooi een soort van driehoek Op den romp, waarvan de zijden zeer uitgezet zijn, bevinden zich twee zeer groote gordelvormige plooien, een achter de schouders en de andere voor de dijen. Ook van de knie loopt een plooi dwars naar den staart, en nog een is als een losgeraakte kouseband om de knie gelegd.. Deze plooien, die reeds bij de pasgeborene aanwezig zijn, groeien bij de volwassen dieren aan de buitenzijde tot een duimdik schild aan, terwijl zij aan de binnenzijde zeer week en vleeschkleurig zijn.

( Wordt vervolgd.)

CORRESPONDENTIE.

D. P. G. te N. (W. D.) Nu ge ons een week of zes liet wachten op antwoord, zult ge 't wel niet kwalijk nemen dat we u een jaar uitstel vragen. Dus, zoo we hopen, nader bescheid in 1889.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen