Men vraagt ons wat we toch bedoelden

met te zeggen, dat een niet-Synodaal, die veroordeeld wierd om als ware hij toch Synodaal voor de Synodale kerk te betalen, met niet te betalen beter deed.

Dit is een teer punt.

Dit is een teer punt. Immers het geldt hier in den regel een vonnis, waarvan geen appèl is.

De som is meestal klein, te klein om hooger op in rechten betwist te kunnen worden.

worden. De kantonrechter doet zulk een zaakje dus in het hoogste ressort af.

dus in het hoogste ressort af. Met deze rechtsusantie nu hebben we in den regel vrede. Het is goed gezien, dat men over elk bagatel niet heel defrechtswereld in rep en roer moet brengen.

wereld in rep en roer moet brengen. Hier echter schuilt in deze beslissing over een bagatel gelds een beginsel van het hoogste aanbelang.

Te meer waar, gelijk niet anders kan, onze kantonrechters meestal zelven in den plaatselijken kerkelij ken strijd betrokken zijn, en, gelijk te verwachten viel, op een zeer enkele uitzondering na, als kerkleden, allen voor de Synodalen ^tegen de Doleerenden kozen.

En zonder nu te onderstellen, dat ze daarom als rechter de/Doleerenden in het ongelijk zouden stellen, spreekt het toch vanzelf, dat ze ook in het kantongerecht hun kerkelijke overtuiging met zich brengen, en, omdat ze mensch zijn, in hun rechtspraak geen andere overtuiging kunnen eeren, dan die ze als kerkleden zijn toegedaan.

Hieruit volgt intusschen, dat zulk een uitspraak, vooral zonder appèl en cassatie, het rechtsgevoel niet bevredigen kan.

En nu laat zulk een vonnis u tweeërlei keus.

keus. Ge kunt er óf actief aan voldoen, door te betalen. Of ook, ge kunt lijdelijk blijven, en u laten executeeren.

Vandaar dat bij ons de vraag rees, en nog bestaat, of het in zulk een geval niet beter is, lijdelijk te blijven.

beter is, lijdelijk te blijven. Hierin ligt altoos eenig protest. Het éénig protest wat u te dezen overblijft.

Dat dit tegen de conscientie zou strijden, gelooven we niet.

gelooven we niet. Want ongetwijfeld zijn we aan onze Overheid gehoorzaamheid schuldig. Dus ook aan zulk een vonnis.

ook aan zulk een vonnis. Maar als de Overheid mij zelf twee mogelijkheden laat, om óf zelf te betalen, óf mij te laten executeeren, dan is niet wel, in te zien, waarom de lijdelijke weg niet geoorloofd zou zijn.

geoorloofd zou zijn. Vooral daar hij voor u de minst aangename is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen