In het weekblad de Gereformeerde Kerk

wordt door Dr. Hoedemaker breedvoerige mededeeling gedaan van allerlei intieme gesprekken, die hij zegt in vroeger dagen met Dr. Kuyper op beider studeerkamer gevoerd te hebben.

Het eigenaardig kenmerk van al deze gesprekken, gelijk ze hier worden meegedeeld, is, dat Dr. Hoedemaker steeds op schoo'iie wij3 edele dingen zegt, en dat omgekeerd Dr. Kuyper steeds op leelijke v/ijs er in loopt.

Nu denken we er niet aan, ons tegen zulk een phantastische polemiek te verweren.

Opdat echter uit ons stilzwijgen niet worde afgeleid, .dat de juistheid van het medegedeelde bij ons geen bezwaar ontmoette, zien we ons tot ons leedwezen, eens voor altoos, genoopt tot de volgende verklaringen: jo. Dat het onder mannen van eer, die jarenlang als vrienden en geestverwanten met elkander streden, steeds als regel van kieschheid en betamelijkheid gold, om, bijaldien onverhoopt hun overtuiging hen noodzaakte, met elkander te breken en tegenover elkander te gaan staan, nimmer, na hun breuke, misbruik te maken van wat vroeger uitvloeisel in woord of schrift was "van vriendschap, vertrouwen en intimiteit. Waaruit volgt dat het ons leed deed te merken, hoe Dr. Hoedemaker deasn regel van kieschheid en manneneer schond.

En 2». dat men in het algemeen weet, hoe bijna onmogelijk het is, na lange maanden, van een vluchtig en in vertrouwen gevoerd gesprek, den juisten inhoud in billijke bewoording weer te geven. Meer nog, hoe volstrekt onmogelijk dit wordt, waar bij het gevoerde gesprek zin en beteekenis van het gesprokene vaak aan een enkel woord hangt, ja, aan den toon waarin zulk een woord wierd uitgesproken. En dat waar een poging hiertoe toch gewaagd wordt door een vriend die met zijn vriend brak, en er dus belang bij heeft om zelf in het schoonste licht te gaan staan en zijn vroegeren vriend vooral in zeer donkere schaduw te plaatsen, elke waarborg ook bij den nuchtersten en eerlijksten referent v/egvalt.

iets wat te meer in casu geldt, waar de rijke aanleg van Dr. Hoedemakers phantasie, hem alle talent schonk voor onderhoudende causerie, maar geheel ongeschikt maakt voor de ernstige taak van den geschiedschrijver.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen