Van Synodale zijde

Van Synodale zijde ontvingen we de vorige week nog een ander levensteeken.

Naar tcch de Banier meldt, heefc Ds, Verhoeff, van Bodegraven, het opgenomen tegen het verwijt, dat de Synodale Genoot-.schapskerk een samenraapsel zijn zou.

Een zijner vrienden namelijk bad op zich genomen, een liefdebeurt te vervullen, in een dorp, waar hij vroeger predikant bij de Gereformeerde kerk was, en dat waar nu een Syiiodale tegen-kerk was gesticht, terwijl de oude kerk in reformatie ging en brak met de Synode.

Nu wilde de vriend van Ds. Verhoef! deze liefdebeurt vervullen niet in zijn oude, nu tot reformatie gekomene kerk, maar in die schismatieke kerk, die sinds tegenover zijn oude kerk was opgericht.

Daarop had een zijaer oude broeders uit het dorp hem geschreven en hem dat ontraden, en o. a, gezegd: „Gij zult prediken voor een samenraapsel van menschen, die u vroeger niet wilden hooren, die u veracht en uitgelachen hebber."

Tegen deze uitdrukking nu komt de heer Verhoefï op, en r.oemt dat in dien briefschrijver hoogmoed en zelfverheffing, ja hardvochtigheid,

Dit deed ons genoegen.

Niets is toch droever, dan dat broeders, die vroeger met ons streden, ja, vooraan in den strijd stonden, zich thans op karakterlooze wijze krommen onder het Synodale juk en zich, zonder poging zelfs toe verzet, schikken in hun onheilig lot.

Een droefheid, die vooral gevoeld wotdt bij mannen als onze broeder Verhoeff, wien wel de energie ontbral^ om op het verïischte oogenblik een beslissende keuze te doen, masr v/ien toch steeds een plaats in ons hart gegund blijft.

En wat nu zijn pleidooi betreit, zoo zij allereerst opgemerkt, dat Ds, Verhoeff hier verwart wat onderscheiden moet worden.

Ongetwijfeld toch moet ook het verlorene gezocht en het afgedrevene teruggebracht, maar dit heeft niets te maken met de samenstelling van de „vergadetiog der geloovigen, " waarin toch ook volgens Ds. Verhoeff alleen de dienst des Woords denkbaar en mogelijk is. Daarnaast staat missie, evangelisatie, particulier vermaan enz., maar de dienst des Woords heelt alleen in de „vergadering der geloovigen" plaats; en uitsluitend van een «liefdebeurt, " en dus van den „dienst des Woords was hier sprake.

Had Ds. Verhoefif zich dan ook, op ronden aan de Schrift ontleend, willen erdedigen, zoo had hij een heel anderen eg moeten inslaan; en er niet op moeten ijzen, dat het „afgedrevene gezocht" oet, maar hierop, dat dit samenraapsel edoopt is, en als zoodanig onder den dienst es Woords hoost.

We zeggen niet, dat hij zijn pleit hiermee gewonnen had. Integendeel; maar dan althans had hij gesproken gelijk het eea man van Gereformeerde belijdenis betaamt.

En wat nu de uitdrukking „saamraapsel" in dien brief aangaat, zoo zal ieder toestemmen, dat ze in dien brief niet anders kan beteekenen dan een saamraapsel van Atheïsten, Modernen, Groningers, Ethischen, onverschilligen enz., d. v/. z. menschen die eiken gemeenschappelijken belijdenisband en band van overtuiging missen; en nu zal Ds. Verhoeff tcch kwalijk kunnen ontkennen, dat metterdaad in al zulks Synodale tegenkerken het gehoor metterdaad zóó is saamgesteld.

Over dat woord „saamraapsel" nu twisten we niet; maar wel zij aan Ds. Verhoeff gevraagd, of hij vroeger niet met ons van oordeel was, dat een kerk zonder grondslag van belijdenis ondenkbaar is; en of voorts het feit niet notoir is, dat metterdaad het Synodale Genootschap uit Modernen, Atheïsten, onverschilligen, Groningers, Supranaturalisten, Ethi? chen, Modern-orthodoxen, gewoon-orthodoxen en Gereformeerden bestaat.

Dit nu zoo zijnde ligt er o, i. geen kracht in, om over zulk een woord „saamraapsel" eenige pathetische volzinnefjes saam te lijmen; maar ware het plicht en roeping voor Ds. Verhosfï geweest, aan te toonen, hoe z. i, zulk een combinatie een kerk kan vormen, en wat z. i, de weg is, om uit dezen jammerlijken toestand tot een betere reformatie te komen, dan naar zijn oordeel de door hem afgekeurde Doleantie beoogt.

Ook hij toch zal toestemmen: Zijn genootschap is ontzettend geüniformeerd. En evenzoo dat deformatie van zoo ergerlijken aard reformatie ook voor hem ten plicht stelt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen