Vrije Universiteit.

8 iJiitïersite

De dertiende algemeene vergadering der Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden grondslag behoort weder tot het verleden.

De aangename herinnering evenwel blijft, en zal nog-lang blijven voortduren.

Ik geloof te mogen zeggen, dat de verwachtingen, welke men vrij algemeen van deze samenkomst koesterde, overtroffen zijn.

Groningen ligt nu eenmaal niet in het midden, doch in het noordelijk deel van ons land. Op Utrecht en Arasterdam loopen alle stralen samen — niet al zoo op Groningen. Te vreezen was dus, dat het bezoek dezer vergadering vrij wat minder zou zijn dan dat van andere. Wel had vóór tien jaar Leeuwarden ons goede hope gegeven. De belangstelling, daar reeds in 1882 ondervonden, was levendig, en sedert dien tijd mocht onze stichting heel w.^t aanwinnen in de sympathie der vrienden van het koninkrijk Gods. Maar een zóó talrijke opkomst, een zóó hartelijke ontvangst als waarvan wij verleden week te Groningen getuigen mochten zijn, hadden wij niet kunnen verwachten.

De Heere doet kennelijk het beginsel van het Hooger Oiiderwijs, gebonden aan Zijn Woord, meer en meer wortelen schieten bij ons geloovig volk. Daarvoor kunnen wij Hem niet genoeg danken.

Het was een ware verkwikking te Groningen te zijn. Allereerst de druk bezette bidstond op Woensdagavond, waar Ds. Ploos van Amstel, naar aanleiding der zeer toepasselijke woorden van Prediker 7 : ii en 12 de hooge waardij der geheiligde wetenschap in het licht stelde, maar ook het groote gevaar der wetenschap buiten God.

Daarna de prachtige opkomst ter vergadering op Donderdagochtend, welke, naarmate de treinen aankwamen, steeds vermeerderde; het werkelijk uitnemende openingswoord van den Voorzitter, Ds. A. Brummelkamp uit Groningen, dat zich kenmerkte door een heiligen gloed bij soberheid van uitdrukking; de onderwerpen, die behandeld werden en de woordvoerders, die allen hun denkbeelden ten beste gaven; in de middagbijeenkomst het voortreffelijk pleidooi van den heer Heemskerk, voor het goed recht der beoefening der wetenschap, zonder inmenging van de Overheid dan alléén om haar geldelijk te steunen; als kroon op het werk de aangename maaltijd, waar men niet samenkwam om nu eens lekker te eten, maar om nauwere gemeenschap met elkander ; e zoeken, om elkander in het broederoog te zien en elkanders stem, ook in vroolijke scherts te hooren, om weer gesterkt te worden door de ervaring, dat men niet alleen staat op zijn vaak moeielijken post, maar vele medestrijders heeft, met Vi^ie men één strijd strijdt en ook ééne hope deelt.

Ik houd er mij van overtuigd, dat vele broeders tn zusters met goeden moed huiswaarts zijn gekeerd, gesterkt in hun zielen, om weer den staf in de hand te nemen, met het oog op Hem „die Zijn volk zeer gewillig maakt op den dag zijner heirkracht."

Een woord van hartelijken dank moet mij nog van het harte aan allen, die ons zoo vriendelijk ontvingen en medewerkten om de vergaderingen zoo uitnemend te doen gelukken. Daaronder gedenk ik inzonderheid Ds. Ploos van Amstel en Ds. Brummelkamp, de regelings-commissie en de schare van gastheeren en gastvrouwen, die ons in hun woningen ontvingen. De Heere zegene hen allen voor hm arbeid der liefde. Hij zegene ook bij voortduring onze Vereeniging voor Hooger Onderwijs en geve haar ook genade te vinden in de oogen der menschen, maar stelle bovenal haar tot een uitgebreiden zegen„ Zijn Naam tot eer en tot welzijn van ons. Vaderland! W. HOVY.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen