Voor Kinderen.

Het vorstelijk woord.

In het vroegere keurvorstendom Hannover egeerde eens een vorst, die reeds hoogbejaard as. Hij had een zoon, en deze werd, toen e vader gestorven was, tot erfgenaam van en troon verklaard en zou dus gaan regeeren. Zoodra dit bekend werd, gingen verscheiden roote heeren tot den jongen vorst om hem te egroeten en tevens om te trachten een of nderen hoogen post te verkrijgen.

Natuurlijk gelukte dat niet allen. Maar toch regen velen hun zin, schoon niet dadelijk. e ontvingen namelijk de belofte dat hun erzoek zou worden ingewilligd, En om alle ergissing en verwarring te voorkomen, onting elk, wiens verzoek was toegestaan, en chriftelijk bewijs daarvan. Dat kon men dan ater vertoonen, opdat blijken zou, dat er erkelijk een belofte was gedaan.

Nu bevond zich onder de vragers ook een delman, die een hooge betrekking begeerdct De vorst dacht er een poos over na en stond en slotte het verzoek toe. Daarna werd den delman ook een schriftelijk bewijs aangeboden, gelijk de anderen hadden gekregen.

Doch de edelman weigerde zulk een bewijs eslist.

»Neen!" riep hij: »ik wil den keurvorst geen noodelooze moeite aandoen. Het behoeft niet. Ik heb het woord van zijn doorluchtigheid en dat beschouw ik als den besten en krachtigsten waarborg, dat mijn verzoek is toegestaan."

Velen zagen den man verbaasd aan, die weigerde wat al de anderen gretig hadden aangenomen.

Maar de keurvorst zag den edelman met een vergenoegd gelaat aan en sprak:

sbeze edelman doet mij een zeer groote eer aan; want hij toont dat hij mij beschouwt als een vorst. Daarom, wie er ook teleurgesteld moge worden, deze heer zal zeer zeker deelen in mijn gunst."

Verblijd ging de edelman heen.

Deze heer had genoeg aan het woord van een vorst, die toch slechts een zwak, sterfelijk mensch was. Maar hoevelen zgn er niet die den Heere niet vertrouwen, die niet gelooven in Hem, die geen mensch is dat Hij liegen zou, maar de Almachtige die waarheid spreekt en die Zijn Woord geeft als Hij /: egt: Doe uw mond wijd open. Ik zal hem vervullen.

Pas op de kleintjes

IV.

In verzen — anders niet veel - — vindt men soms het woordje wen, b v.:

»Wen de zon zinkt aan den hemel En de schaduw daalt op de aard.''

Dat wil dan zeggen, als, wanneer, en 't is ammer dat dit ^wen" waarvan de Duitschers en Engelschen veel gebruik maken, bij ons zoo zeldzaam is, want het is kort en krachtig. Veelmeer gebruiken we »wanneer". Daarin zit trouwens !> wen" besloten ('zc/aw^ »Wanneer''beduidt eenvoudig »als ooit", maar tevens »telkens". Dat komt omdat wen zelf beteekent »indien" en »als". Zeg ik b. v. »wanneer ik in stad kom'', dan meen ik: als dat gebeurt. Zeg ik: »Hij is daar wanneer ik ook kom, " dan wil dat zeggen : steeds, telkens, 't Eene vloeit trouwens in het andere.

»vVanneer" wordt gebruikt (behalve nog in vragen) om aan te duiden wat gebeuren kan en dus niet voor wat gebeurd is. Men zegt wel «wanneer hij komt", en ook: »wanneer hij kwam", zal of zou ik dit of dat doen, maar dit »kwam" moet eigenlijk zijn »kwame" en is een voorwaarde.

In 't spreken echter let men daar nooit op en in ''t schrijven zelden. Zeer zeldzaam is 't dan ook dat «wanneer" op een verleden tijd ziet. Toch kan men wel zeggen b.v.

„Wanneer de Heer uit 's vijands macht" 't Gevangen Sion wederbracht (I's. 126); maar dat beduidt: »Toen de Heer" en de meeste menschen zouden dan ook, als er niet meer stond, er uit lezen: Indien of als de Heer enz.

We zagen kort geleden hoe we, om duidelijk te zijn, ettelijke van die kleine woorden vaak dubbel gebruiken en zeggen : »ga met mij mee'''; tot den avond toe enz. Zoo ook zijn er - verscheidene die men langer of korter kan gebruiken naar verkiezing b. v.:

zoo en alzoo, hoewel en alhoewel, niettemin en desniettemin of desalniettemin, schoon en ofschoon, doch en edoch.

Zuinige menschen kunnen dus papier en inkt uitwinnen. Past echter op, vrienden dat de zuinigheid niet de wijsheid bedriegt. Denk aan sdewijl" en »wijl", waarover we al spraken. Bovendien is wat afwisseling wel fraai, als ten. minste de woorden niet te lang worden zooals »desalniettemin." Nog komt er bij, dat men niet altijd het korte woord kan bezigen. »Alzoo werd besloten" is in vele gevallen hetzelfde als; »zoo werd besloten'' wanneer het beteekent

aldus. Maar het eerste alleen kan ook nog beduiden : omdat het besloten werd" en het tweede Indien besloten werd. Zeg ik: »IIij werkt zoo hard", dan zou »alzoo" daar niet te gebruiken zijn.

Goed bedoeld.

Een groot veldheer gaf eens een feestmaal. Hij had daartoe ook een vriend genoodigd, die vroeger een zeer korten tijd in het leger was geweest, maar van den strijd zoo spoedig zijn bekomst had, dat hij weldra den milifairen stand had verlaten en doctor was geworden.

De generaal was daarover eigenlijk altijd ontevreden geweest, wijl hij het krijgsmanleven boven alles stelde.

Toen men nu aan tafel zat, wilde de veldheer zijn ouden vriend eens even plagen. Er werd gesproken over den eersten veldtocht, dien de generaal had gedaan. Deze nu vroeg eensklaps aan den dokter:

»Als ik mij niet bedrieg, zijt gij daar ook nog bij geweest, 't Ging er heet toe. Gij zult u daar ook wel dapper geweerd hebben, al weet ik het niet."

De dokter glimlachte even en sprak: »Dat gij 't niet weet is best mogelijk. Dit kan ik u echter wel zeggen, dat ik tijdens dien veldslag zelfs te vinden was ter plaat? e waar gij u nooit hadt durven vertoonen."

De generaal wist niet wat hij hoorde en voelde zich wel wat geraakt, zoodat hij een antwoord wilde geven dat juist niet vriendelijk zou geweest zijn. Doch de ander ging voort: »Ik herhaal wat ik zeide. Het is volkomen juist. Ik had tijdens het gevecht mijn plaats gekozen tusschen de vrachtwagen en pakken. Ik weet zeker dat mijn vriend de generaal zich daar nooit zou hebben laten zien."

Daar was niets tegen te zeggen. Allen lachten — en de vrede was hersteld.

CORRESPONDENTIE,

B. M. H. te W. (Fr.) We zullen gaarne trachten u te antwoorden. Maar welk deel van de boeken van Samuel (welke verzen) bedoelt gij ?

Ph. J, V. d. L. te O. In dank ontvangen; later meer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen