Voor Kinderen.

EEN TROUWE GETUIGE.

IV.

IN GESPREK.

Nadat de Duitscher had plaats genomen en Lupetino hem een glas wijn had voorgezet, ging de laatste naar een kast en haalde daaruit een boek te voorschijn, dat blijkbaar nieuw was. Hij legde het op de tafel en sprak:

s> Ik heb u veel te vertellen, doch zal, tegen het spreekwoord in, met het beste beginnen. Zie eens hier:

De Duitscher las nieuwsgierig het titelblad, knikte welgevallig en riep uit:

»Zoo, hebt gij dan den Bijbel reeds in uw landtaal! God geve dat wij Duitschers spoedig 't zelfde kunnen zeegen.''

»Ja", sprak de ander, sBrunioli heeft zich gehaast. Plij begon in 1530 en was in vier jaren gereed. Of nu iets minder spoed, niet Deter ware geweest? Ik voor mij althans geloof dat er aan dit werk gebreken kleven, die men door kalmer werken had kunnen mijden. Maar de tijd dringt, en ook zooals het nu is verdient het werk lof"

»Het verblijdt mij dat uit uw mond te hooren, vriend Baldo", sprak de ander, , , gij zijt de man die kunt oordeelen."

»Ik verblijd mij hartelijk in een werk als dit", was het antwoord. »Het volk moet de waarheid leeren kennen. Wel komen er thans vele boeken, maar de Schrift zelf moet allereerst gekend worden. Al het andere is toeh ten slotte nog gebrekkig menschenwerk. Maar de Schrift is het Woord Gods."

»Ja aan boeken ontbreekt het ook hier niet, ik bedoel aan dezulke, die spreken van het heil in Christus en ons leeren niet op goede werken en voorbidding van heiligen en aflaten te verirouwen. Geheele verzamelingen van zulke boeken worden uit mijn vaderland naar de jaarmarkten in Italië verzonden "

»Gij weet", sprak Lupetino, »hoe ook zulke boeken, die ik te Padua te koop vond, het middel waren om mij tot nadenken te brengen. Doch had ik Gods Woord niet gehad — ik behoefde gelukkig niet op een vertaling te wachten — ik zou toch misschien niet tot licht zijn gekomen, maar tegenover de redeneeringen van menschen mijn eigene gesteld hebben.

»Ik weet het", hernam Schwarze. »Wij hebben te Padua heerlijke dagen doorleefd en aan u dank ik zeer veel, vooral wat de kennis van Gods Woord betreft. Ik zou u gaarne verhalen wat ik in de laatste jaren ondervond. Doch gij hebt mij ontboden, en zeker om gewichtige ledenen. Dat gaat dus voor.

»Mijn vriend", sprak de Provinciaal, »het Woord der waarheid breidt zich uit met kracht en het is tijd, dunkt mij, te overwegen of wij er heel het volk, althans binnen deze republiek Venetië, voor kunnen winnen.

»Dat ware heerlijk. Maar zal de kerk het gedoogen. Zal de regeering van Venetië....

»Luister", vervolgde Baldo. »Ik heb nog altijd hoop dat het mogelijk zal zijn de kerk te bewegen tot een algemeene hervorming. Wel is de strijd tusschen Luther en den paus ontbrand en wordt de scheuring grooter. Maar zelfs mannen als kardinaal Contarini hopen dat wanneer allen die ééns geestes zijn zich maar vereenigen, de paus ten slotte wel genegen zal zijn, zelf de hervorming der kerk ter hand te nemen."

De Duitscher zag verbaasd zijn vriend aan die voortging.

En weet gij wie het is die mij sterk heeft aangeraden zelf te onderzoeken en kennis te nemen van hetgeen de Duitsche en de Zwitsersche hervormers zeggen? "

»Nu, wie dan? ”

»De bisschop van Capo d'Istria, Petrus Paulus Vergerio, een man, dien we gerust tot onze vrienden kunnen rekenen."

Een blijde trek vertoonde zich op het gelaat van den Duitscher, terwijl hij sprak:

»Dat is, meen ik, dezelfde die eens een gesprek met Luther had. Maar gij brengt goede boodschappen, ga voort."

»Ik geloof", zei Lupetino, »dat wij trachten moeten de menigte tot de waarheid te brengen. Dat doe ik trouwens reeds naar mijn vermogen als ik nu hier dan daar in de provincie Istria predik, en daar ik zoowel Slavonisch als Italiaansch spreek, weet ik dat de hoorders mij verstaan. Doch er moest meer geschieden en daartoe vraag ik uw raad. Gij zijt een kalm, bezadigd man en hebt ook reeds hier veel ervaring opgedaan. Wat dunkt u?

Schwartze dacht een poos na en vroeg toen:

Zijn de monniken der orde ook mannen in uw geest? "

»Vele althans; zij hebben mijn voorbeeld gevolgd en waar zij prediken is het naar de Schriften."

»Dat moet gij krachtig aanmoedigen, als overste kunt gij veel doen. Doch er is meer. Gij zijt een geleerde. Gij moet van tijd tot tijd in het openbaar besprekingen of twistgesprekken houden over de nieuwe leer en de hervorming der kerk. Dan komen er geleerde bestrijders, maar in de kracht Gods, die u moed en wijsheid geven zal, zult gij hen verslaan.''

De lezer moet weten dat zulke gesprekken of Disptitationes in dien tijd vooral aan de hoogescholen veel gehouden werden. Ook Luthers geschiedenis bewijst het. Na de Hervorming geraakten ze in onbruik.

»En wat zou daarmee te winnen zgn? "

Vooreerst kon menig geestelijke overtuigd worden, die uit nieuwsgierigheid komt. Er zijn toch al vele priesters die, gelijk gij, de Schriften onderzoeken en de dwalingen der kerk inzien. Tevens krijgt gij ook de geleerde en ontwikkelde lieden met u mee, en zoo zou zelfs de Venetiaansche regeering misschien ten slotte te winnen zijn. Dan had het Evangelie hier zijn vrijen loop!'"

»Dat gave God!" sprak Lupetino bewogen, terwijl hij zijn vriend ernstig aanzag.

We zullen zien in hoever beider wenschen werden vervuld.

AAN VRAGERS.

Onze lezer H. B. te B. vraagt:

We lezen in Genesis 4:4 en 5: En de Heere zag Habel en zyn offer aan. Maar Kaïn en zijn offer zag Hij niet aan. Toen ontstak Kaïn zeer, en zijn aangezicht verviel" Nu is mijn vraag deze, zou er bij die offerande voor Kaïn een zichtbaar teeken geweest zijn, waaraan hij kon zien dat Habels offer aangenomen Werd en het zijne niet? Of hoe wist hij dat?

Een beslissend antwoord is hierop niet te geven. Doch wij merken hierbij op, dat het offeren zeker in dien vroegen tijd niet zoo naar bepaalde regelen geschiedde als later, maar meer een onmiddellijke geven was. Wij weten, dat ook de omgang des Heeren met de menschen meer van ijabij en persoonlijk was dan later. Zoo nu stellen we ons voor, dat Kaïn lichtelijk, al weten we niet hoe, de zekerheid kon krijgen, dat zijn offer den Pleere niet aangenaam was

Dit teeken te zoeken in het neerslaan van den rook des offers, is eenvoudig gissen. Teekenaars stellen 't wel duidelijkheidshalve zoo voor, maar de Schrift zegt het evenmin als dat de slang in het paradijs in den boom zat, of dat Eva een appel at.

HOOGENBIRK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen