Uit de Pers.

Op uitmuntende wijze heeft Ds. G. in de Bazuin het onvergeeflijk onware aangetoond van het standpunt door de groep Wisse—Lingen ingenomen.

Hij zegt er van:

In de officieele stukken, door Ds. Wisse c. s. aan de Hooge Overheid gezonden, wordt het voorgesteld, dat degenen die zich onttrokken hebben, zijn de Christelijke Gereformeerde kerk in Nederland, bij de Regeering bekend naaArt. i der Wet van 10 Sept. 1853, Staatsbl. no. 102, methetReglement van 1869.

De Regeering heeft natuurlijk deze verklaring voor kennisgeving aangenomen. Zij mengt zich niet in de huishouding der verschillende kerkgenootschappen en hun inwendige en onderlinge twisten. Kwesties van burgerlijken aard, die hiermede in verband staan of daaruit kunnen voortvloeien, laat de Regeering aan den burgerlijken rechter over.

Wanneer de Regeering echter bevoegd ware, de feiten zelve te onderzoeken, zouden andere dingen aan het licht komen.

ie. Dat geen enkele gemeente zich in haar geheel aan de vereeniging met de Ned. Geref. onttrokken heeft, of het moest zijn (wat ik niet zeker weet) die te Snaivoude.

2e. Dat alleen in den Haag, Zieriksee en Noordeloos de predikant met een gedeelte van den kerkeraad en de gemeente zich aan de gemeenschap der Gereformeerde Kerken onttrokken hebben, en op de overige plaatsen dit geschied is door eenige lidmaten, met of zonder een of meer kerkeraadsleden. Te Amsterdam b. v. is dit geschied door ruim een twintigtal leden, waarvan reeds een vijftal tot de gemeenschap der Geref. kerk is teruggekeerd.

3. Dat op het tijdstip van de kennisgeving aan de Regeering er geen Christelijke Gereformeerde kerk met een Reglement van 1869 meer bestond. Immers de Synode van 1891 besloot:

«Wat het Reglement van 1869 betreft;

a. gelet hebbende op de bezwaren, die binnen onzen eigen kring tegen dat reglement worden ingebracht ;

b. over het al of niet gegronde dier bezwaren zich niet uitsprekende, maar overwegende, dat geene enkele provinciale Synode op behoud van dit Reglement gesteld is, indien maar de eenheid van de Christ. Geref. kerk bewaard blijft en hare goederen rechtszekerheid behouden, besloten, ook afgezien vati de vereeniging, (met de Ned. Geref.)

ie. pogingen in het werk te stellen om het Reglement alzoo te wijzigen, dat de Dordsche Kerkenorde de plaats daarvan inneme en den dienst daarvan vervuUe.

2e. Eene Commissie te benoemen, die de toestemming der gemeenten verzoekt;

3e. en die Commissie te machtigen om na verkregene toestemming bij de Regeering daartoe de noodige stappen te doen."

De hier bedoelde toestemming is, zoover mij bekend, door al de kerkeraden op één na, die van Waddingsveen, gegeven. Ook dus door de kerkeraden van den Haag, Zieriksee en Noordeloos.

Ook van de zijde der Regeering werd geen tegenkanting ondervonden.

De Commissie, door de Synode van Leeuwarden voor deze zaak benoemd, heeft zich, met bekwamen spoed, van haar taak gekweten. Op 15 December 1891 diende zij de kennisgeving met de verklaringen der kerkeraden bij de Regeering in, in welke kennisgeving zij mededeelde, dat de Synode der Christelijke Gereformeerde kerk, lettende op de bezwaren, die in de laatste jaren gerezen waren tegen het Reglement van 1869/70, waarop de Christelijke Gereformeerde kerk bij de Regeering bekend staat, eenparig het besluit nam, om dat Reglement als00 te wijzigen, dat de in dat Regletnent zelf (art. I en 3^ genoemde Kerken-ordening van 1618/19 de plaats daarvan innemen en den dienst daarvan z'ervullett zou.

Reeds op 7 Januari 1892 viel de beslissing der Regeering, en werd «aan de Synode der Christelijke Gereformeerde kerk medegedeeld de ontvangst van d Reglementswijziging en verdere stukkenj' ingediend door de Commissie die, blijkens extract uit de Handelingen van de Synode te Leeuwarden, art. 184, - Dtot die inzending was gemachtigd."

Hieruit ziet ge dus, dat de Christelijke Gereformeerde kerk in Nederland, op 7 Januari 1892, wettiglijk bij de Regeering bekend was, niet meer met het Reglement van 1869, maar met de in art. i en 3 van dit Reglement genoemde Kerkenordening van 1618/19.

En hieruit ziet ge tevens, hoe diep onwaar het is, als de heeren van Lingin, Wisse en Renkema, op 30 Januari 1893, aan H. M. de Koningin-Weduwe-Regentes schrijven, dat «tengevolge van het zich afscheiden van talrijk .vele gemeenten om zich te vereenigen met de kerken in Doleantie, de getrouw geblevene gemeenten in Synode zijn vergaderd geweest in een der zalen van Diligentia te 's-Gravenhage, " en dat deze nu zijn «de wettige voortzetting van de Christelijke Gereformeerde kerk, gelijk die door de hooge Regeering, volgens ingezonden Reglement, in den jare 1869 is erkend."

Dit wordt verklaard, nadat in 1891 al degemeenten. (op een enkele na) dit Reglement hebben ingetrokken, en de Kerkenordening van 1618/19 de plaatst er van hebben doen innemen.

Het wordt verklaard door een tegen-Synode, waarop gee7i enkele Christelijke Gereformeerde gemeente in haar gelieel vertegenwoordigd was.

Verklaard o. a. door mannen die, als voorzitter of lid van den kerkeraad, zelf aan de wijziging van het Reglement van 1869 hebben meegewerkt en deze wijziging hebben aangenomen.

deze wijziging hebben aangenomen. Het is inderdaad een droevige mystificatie, waarin men de Regeering zoowel als het volk laat deelen.

Het is metterdaad onbegrijpelijk, hoe zulke mannen hun kerk bouwen durven met een leugen in de rechterhand.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen