Voor Kinderden.

EENS VADERS RAAD.

In Engeland leefde jaren geleden een man, Wilberforce geheeten. Hij was een godvreezend man en heeft er vooral toe meegewerkt dat de slaven, die Engeland toen nog in zijn overzeesche bezittingen had, werden vrij verklaard.

Deze Wilberforce nu heeft aan zijn kinderen eenige raadgevingen geschonken, hoe zij den dag des Heeren, den Zondag moesten doorbrengen. Uit hetgeen hij hen zei wil ik slechts een enkel stukje meedeelen, in de hoop dat gij 't begrijpen en vooral onthouden zult. Hij zegt dan:

»Wat voor dien heilrijken dag zoo alleszins gepast is, bestaat daarin, dat wij in onze gedachten, zoo veel mogelijk, de goedertierenheden optellen, welke het Gode behaagd heeft, ons van onze geboorte af te bewijzen.

Geene zonde wordt in het Evangelie meermalen en nadrukkelijker verfoeid dan die der ondankbaarheid, en ik houd mij overtuigd dat geene zonde onze schuld ten jongsten dage meer zal verzwaren dan juist deze. Laat ons dan des Zondags vooral onze gedachten laten gaan over onzen tijd en het land onzer inwoning, met dankerkentenis voor de veelvuldige rampen, waarvan wij bevrijd bleven, zoowel als voor de tijdelijke zegeningen en weldaden, welke wij mogen genieten, maar vooral voor onze godsdienstige voorrechten, voor de genademiddelen in zulk een grooten overvloed rondom ons verspreid en de hope der heerlijkheid, welke ons zoo duidelijk is geopenbaard.

Laat ons al de wegen trachten na te gaan, langs welke de Heere ons geleid heeft; Zijne langmoedigheid jegens ons overwegen, alsmede al de vermaningen en waarschuwingen van den Heiligen Geest, welke wij zoo vaak hebben wederstaan. Boven alles behooren wij God vurig te danken en te prijzen voor Zijne onuitsprekelijke gave, daar Hij de wereld alzoo liefheeft gehad, dat Hij ons Zijnen eeniggeboren Zoon als onzen Heiland geschonken heeft.

Wel is waar, zullen er, bij den besten wil zelfs om zich alles te herinneren, tienduizenden van Gods weldadigheden uit ons geheugen gewischt zijn; maar hoe onvolkomen dit herdenken aan Gods goedertierenheden ook wezen moge, toch zal het kunnen strekken om ons hart te vermurwen, en ons te bewegen om onze stem te paren aan die der hemelsche zangkoren, om eere, lof en prijs toe te brengen aan Hem, die op den troon zit, en aan het Lam.

avond te negen ure, des namiddags, God opzend." mijn Inzonderheid ook moeten wij bidden voorlien, diè door de banden des bloeds of die der vriendschap met ons vereenigd zijn, en onze gebeden inricnten naar hun verschillenden aard en hunne omstandigheden. Mijne 'waarde kinderen kunnen zich verzekerd houden, dat ik eiken Zondagen vaak ook te drie ure gebed ook voor lien tot

VERZAMELEN.

Dat is een werk, waar de menschen al vah heel oude tijden lust in hebben gehad en we vinden dat het tegenwoordig nog net zoo is, zoowel onder de kleine als de groote.

't Is echter de groote vraag wat men verzamelt. Veel menschen denken, als er van verzamelen gesproken wordt, allereerst en allermeest aan geld. Dat nu is niet .eoed. Want het \V'oord Gods zegt zeer duidelijk: Vergadert u geen schatten op de aarde, waar ze de mot en de roest verderft. En als ge dus ooit gaat verzamelen, denk dan niet in de eerste en ook niet in de tweede plaats aan geld.

Nu zijn er echter ook vele menschen, en vooral onze voorvaderen waren dezulken, die lust hebben allerlei schoone of wel zeldzame dingen bijeen te brengen, te bewaren en te bezien. Denk b. v. maar eens aan de schoone verzamelingen van schilderijen, teekeningen, oudheden, kunstvoorwerpen, munten, die ge in ons land op verschillende plaatsen vindt.

Veelal zijn die verzamelingen, welke nu iedereen kan gaan bekijken, afkomstig van menschen die de lust en het geld bezaten zulke dingen bijeen te brengen. Soms zijn die verzamelingen nog naar hen genoemd en Heten zij zelfs geld na om het bijeengekochte te onderhouden en te vermeerderen. Vooral van prenten en teekeningen waren onze vaderen groote liefhebbers; ook van zeldzaamheden uit Oost en West en allerlei kunstig werk. Zij hielden zich daarmee des winters vele avonden bezig. En dat is zeker veel beter dan dat me: i zijn tijd verkwist met in een koffiehuis te zitten of langs de straat te slenteren.

Bij 't aanleggen van zulke verzamelingen volgt ieder zijn eigen lust en zin. Do een vergadert liefst planten, de ander boeken, de derde munten, de vierde schilderijen. Soms zelfs hebben de menschen een vreemden smaak, zooals de man die een verzameling aanlegde van alle mogelijke soorten knoopen, die hij kon machtig worden van den ouden tijd af tot nu toe.

Als zulk verzamelen goed geschieden zal is 't een groote kunst. Iemand b.v. heeft lust boeken te verzamelen. Nu, denkt gij misschien, dan gaat hij naar een boekverkooper, bestelt zooveel boeken als hij kan betalen of tot de kast vol is en 'tis klaar. Neen, vrienden, dat gaat niet. De boekverkooper wil dat v^el leveren, ja heel graag ook, maar het zou een onnutte opeenhooping worden van allerlei of missclüen wel van veel van dezelfde soort, Men doet dan ook geheel anders. Zelfs kan men op verschillende wijzen te werk gaan en staat elke m.niier weer op zich zelf.

Iemand kan er b.v. op uit zijn vooral sei'/ame boeken te verzamelen; daartoe is veel eld noodig, ook veel kennis en moeite. Neen, zegt een ander, dat loont het geld en e moeite niet. Want als die zeldzame boeken oo belangrijk waren, zouden er wel meer van ijn — en daar is dikwijls wat van aan, sclioon ang niet altijd. De zeldzaamheid zit veelal ia de oudheid of iets dergelijks.

No. 2. echter zoekt vooral boeken die nuttig zijn om kennis en wijsheid te verkrijgen.

Maar nu dient hij weer te vragen: welke kennis, sterrenkunde, geneeskunde, talen, geschiedenis? Want alles samen te nemen, gaat kwalijk, omdat men dan wel eenige pakhuizen zou mogen huren, alleen om de stapels te bergen, en het nooit zou te overzien wezen. Hij moet dus een of enkele vakken nemen en daarbij blijven. Z k o

Een derde weer zoekt vooral Iraaie boekwerken, met mooien druk, schoone platen en prachtige banden; en tegelijk boeken wier inhoud minder enkel leerzaam dan wel boeiend, aangenaam is. Dezulke te krijgen eischt veel kosten, maar weinig moeite.

Doch hoe men 'took aanlegt, bijna elk die boeken verzamelt — om nu bij deze te blijven — moet hetgeen hij heeft regelen b.v. naar den tijd waarin het boek is geschreven, naar datgene waarover het handelt enz. enz. Ordeloos verzamelen geeft niets.

Dit moeten allen aerst goed begrijpen, vóór we met de vrienden gaan spreken over hetgeen zij kunnen doen en sommigen reeds gedaan hebben.

(Wordt vervolgd.)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen