Uit de Pers.

Terecht wijst Ds. Winckel er in het Holl. Kerkbl. op, wat kwaad de letters A en B reeds gewrocht hebben en vraagt daarom:

Zou de aanstaande Synode van Middelburg niet het ongelukkige A en B uit de b d e wereld kunnen helpen?

Zou daar niets aan te doen zijn?

Die tivee lettsrs moesten hoog noodig Hit ons ker­ t kelijk leven verwijderd worden.

Niet ieder weet, hoe men er toe gekomen is om de Geref. Kerken in A, B en C te onderscheiden. Op de Synode te Amsterdam werd voorgesteld om de kerken, die niet aanstonds konden samensmelten, te noemen naar de straat waar men vergaderde, bijv. Leiden—Hooigracht, Oude Vest enz. Doch een van de leden der Synode merkte op, dat er gemeenten gevonden worden, waar twee openbaringen van het lichaam van Christus naar het Woord Gods gevonden worden, - waarvan de kerkgebouwen in een en dezelfde straat staan. Toen deed de voorzitter den voorslag om die kerken, welke het eerst tot reformatie kwamen A en die later daartoe geraakten B en C te noemen.

Dit werd met algemeene stemmen zonder discussie, aangenomen; ook schrijver dezer regelen gaf er zijne stem aan. Doch nu is het helaas zoo geworden, dat m en is gaan onderscheiden in A-kerken en B-kerken. Protesteer er tegen zooveel ge wilt, het blijft een feit, dat er door 99 van de 100 niet gesproken wordt van de Gereformeerde kerk te Haarlem A, maar van de A-kerk te Haarlem. Ja, zelfs daar waar men slechts eene openbaring heeft van het lichaam des Heeren naar des Heeren ordinantiën, daar zegt men toch bijv.: Oudewater is een B-kerk, en Waddingsveeii is een A-kerk. Ja, men klaagt er over, dat in de A-kerken zelden of schier nooit B-predikanten beroepen worden. De A-broeders worden wel eens onhandelbaar genoemd op dit punt, en de B-broeders drijvers in een ander stuk. Doe daar nu eens iets aan. We staan er machteloos tegenover. Daarom moet het A en B de wereld uit.

Natuurlijk was het 't heerlijkste, indien het uit de wereld kwam, doordat overal de kerkeraden van alle Gereformeerde kerken, die tot hiertoe nog alleen in classes vereenigd zijn, geheel samensmolten!

Maar hoe schoon dit vooruitzicht ook is, we zijn daar nog niet, al moet men erkennen, dat bij den Heere alle dingen mogelijk zijn.

Maar we achten het met het oog op het stadium van het kerkelijk leven, waarin wij thans verkeeren, gewenscht, dat wij de A's en B's eenvoudig wegdoen en alleen daarpaten bestaan, 'waar de kerkgebouwen der verschillende kerken in één straat gevonden worden.

Dan zullen ook voor het bewustzijn van ons volk de twee categorieën van kerken verdwijnen.

Op zichzelf geen kwaad denkbeeld. Alleen maar denke niemand, dat het doel er door bereikt zou worden.

Gelijk men nu van A en B spreekt, zou men, zonder A en B, zijn blijven spreken van «Afgescheidenen" en sDoleerenden"; en of men nu K en B al afschafte, zoolang er geen even geschikte generale naam voor in de plaats kwam, zou het gebruik er van toch stand houden.

Gewonnen zou met noeming van de kerken naar de straat, waaraan ze lagen, alleen dit zijn, dat in de o/feieeIe ihul& i-auT de gelijknamige onderscheiding wegviel, en we geven toe, dat zou iets waard zijn.

De Kerk. Cour., melding makende van de redevoering van Prof. Bakhuis Roozeboorn, wijst er op hoe ook Prof. Holwerda zich tamelijk kras tegen het, Materialisme liet hooren :

Ook dr. Holwerda profeteerde. Hoe geeseldehij de waanwijsheid der absolute rede, waarop de rationalisten zoo prat waren, en de dwaasheid, om voor de geestelijke wetenschappen »aan de natuurwetenschap hare methode ter leen te vragen? " Hoe treffend klonk het: «De vraag is het, of op historisch gebied de werkingen van oorzaak en gevolg zóó scherp en geïsoleerd zich laten waarnemen, dat zij zich tot eene vaste, nimmer ialende formule laten brengen. Sociologen zitten wel eens een beetje in moeilijkheid met de buitengewone p e r s o-n e n. Natuurlijk zijn deze het product van hun tijd, doch ook zij maken omgekeerd hun tijd weder, en het is volstrekt onmogelijk aan te geven, waar de eene invloed begint en de andere ophoudt". — En elders: «Zal men nu werkelijk hier naar wetten gaan zoeken ? Zoowel onze wijsgeerige behoefte, om de wereld als een geordend geheel te denken, als het godsdienstig geloof ~ en ik weet niet, of er tusschen die beide wel zoo diepgaande klove bestaat, — sluiten het toeval uit. Zullen wij nu echter gaan nasporen, welke regelen er voor het worden en vergaan, het levenslot van alle schepselen sedert de wording van het dierlijk leven hier op aarde, — om ons bij dat stipje in het heelal maar eens te bepalen, — werden vastgesteld ? Geen muschje valt op aarde zonder den wil onzes hemelachen Vaders. Zullen wij die schoone uitspraak van het Evangelie onder eene algebraïsche formule trachten te brengen? Volgens Laplace is het menschelijk verstand naar zijn-aanleg tot dergelijke operatiën niet ongeschikt; wij hebben het ons slechts in eene verbazende macht versterkt voor te stellen. Ik erken het bpkoorlijke van dergc! jk.; bespiegelingen. Ook twijfel ik geen oogenblik, of bijv. een milliard jaren van evolutie zou ons veel goed kunnen doen. Tot zoolang echter, — en als gij de almacht der wetenschap maar in theorie toegeeft, laat zelfs een natuurwetenschappelijk kettermeester als Ernst Haeckel u met een goedmoedig gelaat glippen, — tot over zooveel tien^ duizenden en tienduizenden van jaren.... ignorabimus 1"

Ook in ons oog hebben zulke verklaringen waarde.

Waar ze echter niet verder komen dan tot Du Boys-Reymond met zijn Ignorabimus^ d. i.: sWe zullen erkennen, dat wij niet weten", gaapt er een dualisme dat ten slotte de natuurwetenschappen verlamt, en buiten staat is onze hoogere behoeften te bevredigen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen