Voor Kinderen.

TWEEËRLEI BEDE.

XVII.

Ook nu zwommen en dartelden er weer honderden visschen door het water. Walter zat het een poos aan te kijken, maar toen kon hij niet langer zoo stil toezien. De schildpad was schoon op, voor zoover 't vleesch niet was bedorven, en hoe lekker zou misschien zoo'n visch smaken. «Wacht", dacht hij, «ik moet het toch nog eens beproeven er een te krijgen". Hij sloop stil tot vlak bij 't water. Een visch kwam dichtbij, hij. hief zijn stok op, sloeg toe en ... de stok plaste diep in 't water, maar de visch was weg en voor 'toogenblik al de andere ook.

Doch onze vriend had tijd en geduld. »Ik ben te driftig geweest", sprak hij bij zichzelf. Zoo t wachtte hij dan een poos, en zoodra er weer een dichtbij kwam, liet hij het dier even voorbij zwemmen, en sloeg er toen met alle kracht op los. Ditmaal was 't raak. Het beest spartelde een oogenblik en zonk toen. Doch 't water was hier, als gezegd, zeer ondiep, 't Viel Walter gemakkelijk den visch te grijpen en met een schreeuw van vreugd over de .gelukte vangst legde hij zijn buit naast zich neer.

't Was een breede, platte visch, waarvan hij den naam volstrekt niet kende. Doch daarover peinsde hij nu niet; wel over de vraag of het beestje eetbaar en smakelijk zou wezen. Rauwe visch te eten leek hem zeer weinig, maar hoe zou hij aan vuur komen ? Al tv/eemaal had hij beproefd met zijn staal en een steen vonken te slaan, en die op de bladeren te laten vallen. Doch 't was hem zelfs na uren werk niet gelukt de bladeren aan 't branden te krijgen. Denkelijk waren ze niet droog genoeg. Hoe 't zij, op 't oogenblik gunde hij zich geen tijd daarover lang te denken. Hij had wel eens gezien, dat men visch droogde in de zon. Zoo goed als ging maakte hij het dier open, haalde er uit wat hem niet aanstond, en bracht toen zijn visch een eindje den kalen heuvel op, in wier holte hij woonde. Het gesteente van den berg was bij dag gloeiend heet in den zonneschijn. Zoo de visch ergens drogen kon, dan zeker daar.

Vol hoop op een smakelijk ontbijt ging onze vriend den volgenden morgen reeds vroeg bergopwaarts, gelijk hij trouw lederen ochtend deed, al had hij nog geen enkele maal een schip mogen bespeuren.

Nu echter wachtte hem nog een andere teleurstelling. Wel was de visch niet weggezwommen, dien hij te drogen had gelegd, maar toen hij hem opnam, in de hoop iets eetbaars te hebben, was het alsof hij een plank aangreep. De visch was namelijk in de felle zon maar al te goed gedroogd, doch zou nu wel eerst als een stokvisch gebeukt hebben moeten worden, en doorweekt en gekookt, om eetbaar te zijn.

Moedeloos wierp Walter den visch weg en ging voorwaarts. Daar spartelden weer de visschen. Doch wat baatte het hem ? Mismoedig liep hij voort, toen hij, in den zak tastend, zijn vuurstaal voelde. De gedachte kwam bij hem op, of het toch niet mogelijk zou zijn, al was 'them ook al telkens mislukt, vuur te maken.

Zoo gezegd zoo gedaan. Hij liep naar het bosch, zocht de droogste takjes en bladeren die hij kon vinden en spoedde zich toen naar zijn schuilplaats, na ook een paar steenen te hebben opgeraapt, die bij 'tvuurslaan dienst konden doen. Op een beschutte plek spreidde hij de bladeren uit en begon nu met het staal vuur te slaan, 't Gelukte hem ook vonken te krijgen, doch ze vervlogen lang vóór ze de bladeren konden bereiken. Na een uur was hij te moe om voort te gaan. Hij rustte een poos en begon toen opnieuw. En zie, ditmaal ging 't beter. Een paar groote vonken vielen op de bladeren en deze vatten vuur. Snel bukte Walter zich en blies uit alle macht. Hij zag hoe de bladen verschrompelden en er gaten iu brandden, en blies voort uit alle macht, tot hij een vlammetje bespeurde. Nu was het spel gewonnen. Hij wierp een paar droge takjes voorzichtig in de vlam ; -zij begonnen te knetteren en weldra flikkerde Z het vuurtje vroolijk op. a

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen