Nader onderzoek.

Het doet ons genoegen, dat ons artikel over de promotie van Dr. G. Keizer te Lausanne, ook de aandacht van Prof. Bavinck ti'ok en dat hij tot op zekere hoogte althans op de quaestie inging.

Het, geldt hier een dier vraagstukken, die nader onderzoek, en, op grond van dat onderzoek, zoo mogelijk, oplossing vragen.

Daarvoor is het intusschen noodig, dat de feiten nauwkeurig geconstateerd worden.

Thans bepalen we er ons daarom toe, zoo mogelijk die onmisbare inlichtingen in te winnen.

Prof. Bavinck schrijft:

Aan uitsluiting of miskenning van de Vrije Universiteit werd daarbij nimmer gedacht.

Integendeel, meermalen werd aan studenten in overweging gegeven, om ook een tijd lang aan deze Hoogeschool te studeeren.

Maar toen eenmaal een paar studenten zich daarheen begaven, om hun studiën voor te zetten en er den doctoralen graad te behalen, is de ervaring, daarbij opgedaan, van dien aard geweest, dat de lust tot nieuwe proefnemingen geheel benomen werd.

Overal vonden onze studenten, die hier het candidaats-examen hadden afgelegd, tegemoetkoming. Alleen de Vrije Universiteit toonde niet de minste toenadering.

Wij betwisten haar volstrekt het recht niet, om te handelen, gelijk zij deed. Misschien kon zij niet anders doen. Maar dat neemt niet weg, dat dé liefde niet altijd kan blijven komen van éénen kant.

Zou het nu niet kunnen, dat de schriftelijke stukken, hierbij in het spel, gepubliceerd werden, en dat nader gespecificeerd werd, in welke opzichten van de zijde der Vrije Universiteit „geen de minste toenadering" is betoond ?

En evenzoo, waarin heeft de toenadering bestaan, die elders wel gevonden werd ? Of, precieser, zijn door den Senaat van Heidelberg en van Lausanne vrijstellingen verleend van reglementaire voorschriften omtrent af te leggen examens ?

Juist omdat we een gezonde oplossing ook van dit vraagstuk voorstaan, zou het ons veel waard zijn, indien de preciese gegevens konden worden publiek gemaakt,

Over een algemeen begrip van „toenadering" is geen gedachtenwisseHng te voeren.

Met opzet onthouden we ons, in afv/achting hiervan, van elk dieper ingaan op het vraagstuk zelf.

Alleen zij het ons geoorloofd onze volle instemming uit te drukken met wat Prof. Bavinck over het bezoeken van andere Universiteiten schrijft:

Onderscheidene studenten van de Theol. School hebben korter of langer tijd aan eene buitenlandsche Hoogeschool doorgebracht.

Schrijver dezes is daar steeds een warm voorstander van geweest en is dat nog.

Er is niets, dat meer den blik verruimt en voor eenzijdigheid bewaart, dan het bezoek van verschillende hoogescholen. Men leert op die wijze iets kennen van „het rijke leven", dat overal, ook op het gebied der wetenschap, in deze eeuw valt waar te nemen.

Onze vaderen wisten dit ook en trokken daaro: n op hunne studie-reizen ganscK Europa, door. In andere landen houdt men deze gewoonte nog aan, maar hier is zij, helaas, zoo goed al'; geheel verdwenen.

Daarom is het een zegen te achten, als sommigen van onze aanstaande predikanten, juristen, medici enz., die aan ééne Hoogeschool hunne studiën volbrachten, deze nog aan eene andere School, welke voor hun vak speciaal in aanmerking komt, een tijdlang voortzetten en voltooien.

Dit is ook onze meening.

Pasbeginnende studenten hebben behoefte aan eenheid van leiding. Gtudenten, die wat men noemt „klaar zijn, " verruimen hun blik als ze ook elders critische toehoorders zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen