Kerk of School.

Een der moeilijke vragen, waarvoor de practijk de kerken telkens plaatst, is deze, of men in kleine en zwakke kerken, wier finantieele draagkracht gering is, beginnen , moet met eerst een Christelijke School te stichten, dan wel of er eerst zorg moet gedragen, dat er een eigen herder en léeraar beroepen wordt. Met andere woorden, indien de kerk of groep van Gerefornieerden tè zwak is om èii een school te onderhouden ê: ii een predikantstractement bijeen te b, rengen, wat dan vóór moet gaan; de Kerk of de School, de dompé of de mgester i

Een algemeene regel is hier niet te geven In ieder afzonderlijk geval zullen locale , toestanden en verhoudingen den doorslag j geven. Maar toch is het goed, dat Ds Prins in de Friesche Kerkbode in een voorzichtig gesteld en met beleid geschreven artikel daarover enkele wenken gaf, die niet aüeen voor de Friesche Kerken van

b. lang zijn.

Eerst wordt de noodzakelijkheid eener goede school op den voorgrond gesteld :

Ongetwijfeld kan wel worden gezegd, zonder ook maar de minste tegenspraak van Gerefor meerde zijde te vreezen, dat het hebben van eene Christelijke school, waar de kinderen der gemeente onderwezen kunnen worden, en het hebben van een eigen Dienaar des Woords, beide noodzakelijk zijn.

Bij Christelijke huisgezinnen, bij eene Christelijke Kerk behoort ook eene Christelijke school.

De openbare school is nog altijd een dreigend gevaar vooi' ons volk.

Het is de secte-school van het modernisme.

Voor het gebed is op die school geen pl.iats.

Het Evangelie zout wordt er gemist.

De kinderen worden afgeleid van den dienst en van de vreeze Gods.

Ds openbare school is geen plaats voor de kinderen der gemeente.

De kinderen der gemeente behooren niet thuis op eene school, waar geen plaats voor Christus is.

Het zaad der gemeente moet niet worden opgevoed op het terrein des ongeloofs.

De kinderen der gemeente hebben recht op eene Christelijke opvoeding; en waar de ouders in die taak hulpe behoeven, mag voor hen niet de openbare school hulpmiddel zijn, maar kan alleen de Christelijke school dit wezen.

En tenzij buitengewone omstandigheden dit beslist noodzakelijk maken (b.v. het wonen op een eiland, waar geen Chr. school gevonden wordt, of zeer groote afstanden, zoodat ook de kinderen niet kunnen gezonden worden naar eene naburige plaats, waar Chr. onderwijs gegeven wordt), zal 't dunkt ons, althans voor Gereformeerde ouders, die immers niet m.inder voor hunne kinderen dan voor zich zelven willen waken, een conscientiebeztvaar moeten zijn, de kinderen te zenden naar eene openbare school.

Daarna het belang van den dienst des Woords bepleit.

Niet minder noodig is ook voor eene gemeente het hebben van een eigen herder en leeraar.

Christus, de Koning, heeft aan zijne gemeente niet alleen ouderlingen en diakenen, maar ook de Dienaren des Woords gegeven.

Hij zelf heeft ook dezen dienst ingesteld. Door den Heidelb. catech. wordt zelfs het predikambt uitdrukkelijk genoemd van de diensten, die Christus in zijne Kerk instelde.

Hij heeft de herders en leeraars gegeven „tot de volmaking der heiligen, tot het werk der be diening, ter opbouwing des lichaams van Chris tus." El. 4 : 13.

En al zouden bijzondere omstandigheden het hebben van een eigen Dienaar des Woords tijdelijk verhinderen, in de gemeente moet toch steeds de begeerte worden levendig gehouden of opgewekt, om b.v. bij vacature zoo spoedig mogelijk weer het werk der beroeping ter hand te nemen. En dat vooral ook, omdat Christus zelf; die het Hoofd der gemeente is, dezen dienst heeft in gesteld. Het afzonderlijk noemen van het predikambt in Zondag 38 wijst er dan ook op, dat het voor eene plaatselijke Kerk van bijzonder aanbelang is, voor haar welwezen, dat ze een eigen Dienaar des Woords hebbe, die het Woord der Waarheid recht snijdt, en die des Heeren Woord naar de behoeften der gemeente weet te brengen.

Beide zijn dus noodzakelijk: èn hel hebben van eene Christelijke School èn het hebben van een eigen leeraar.

Nadat Ds. Prins er verder op gewezen heeft, hoe moeilijk het valt aan een van beide de voorkeur te geven, maakt hij de volgende juiste x)pnierkingen:

We willen nog een paar opmerkingen hieraan toevoegen.

Gewoonlijk wordt er op gewezen, dat de krachten veel te gering zijn, om te verkrijgen wat toch als noodzakelijk beschouwd mag worden.

De geachte broeder, die ons een schrijven zond, doet dit ook. Hij verklaart dat de gemeente, waarvan hij lid is, financieel niet sterk is, veeleer zwak.

Wij hebben geen reden, om de juistheid dezer verklaring in twijfel te trekken. Persoonlijk zijn we in dat opzicht niet bekend roet de toestanden van de plaats, waar deze broeder woont.

Onze opmerking mag dan ock niet beschouwd worden als betrekking hebbende op eene bepaalde plaats.

Onze opmerking, die we in den vorm van eene vraag willen maken, is deze:

Zou het ook kunnen zijn, dat soms gesproken wordt van „geringe krachten, " en van een „financieel zwakken toestand, " terwijl daarvan toch geen sprake behoefde te wezen, en ook geen sprake mocht zijn?

Zou het ook kunnen zijn, dat Kerken zich soms wat al te spoedig als zwak, wat het Snancieele betreft, gaan beschouwen?

Wordt soms ook e^ns w^t ^1 te spoedig en al ^e • ge^n^^kelijk gezegd ep geschreven: „Hier wqrdt gedaan'wat kan? "

Wanneer er waarlijk hart voor de zaak mag zijn} wanneer 't waarlijk te doen mag zijn om de zaak, om-de zake Gods; wanneer de bede mag wezen: dat de Heere de eerste in alles moge zijn; dat Zijn naam worde geheiligd, dat Zijn koninkrijk kome, dat Zijn wil geschiede; wanneer de rechte samenwerking mag worden gevonden en daarbij niet slechts een beginnen, maar ook een volharden; een blijven bidden en een blij "en werken; een met goeden moed blij ven doorgaan en voortvloeien; wanneer allerlei nietige eigenik-stukken vallen en losgelaten worden; wanneer 't te doen mag zijn om het hoogste, om 't wezenlijke; wanneer 't zijn-mag, gelijk Nehemia 4 : (3b getuigt: „Want het hart des volks was om te werken, " dan kan er veel: gedaan worden.

Zou het dan ook kunnen gebeuren, dat niet zóó spoedi.g''werd gezegd: „onvermogend" en dal, door 'de genade des Heiligen Geestes, de liefde tot God en zijn zaak en dienst andere dingen te hooren en te aanschouwen gaf.

En nu onze tweede opmerking.

Wij hebben ons zelven afgevaagd o^ er in zulke Kerken niet meerrpal? n een andere weg kan gorden ingeslagen. Èn op die vraag kan, dunkt ons, bevestigend geantwoord worden.

We hebben hier natuurlijk op het oog zulke Kerken, die verklaren over geringe krachten te beschikken.

En dan wil het ons voorkomen, dat voor zulk een Kerk is aan te bevelen, om, zoo mogelijk combinatie Je zoeken met eene andere naburige Kerk, die in meerdere of mindere mate in gelijke conditie verkeert.

Ons schijnt jaren, althans 't toe, dat in de twintig laatste in Friesland, op deze zaak wel licht meer had kunnen zijn aangeiirongen, al weten we zeer goed, dat geen enkele Kerk tot zulk eene combinatie kan worden gedwongen. Ook weten we wel, (en dit zal waarschijnlijk niet geheel vreemd zijn aan het Friesche volks karakter, of ook wel in verband staan met het verleden van zulke Kerken) — dat sommige Kerken tot zulk eene combinatie niet terstond te bewegen zullen zijn; maar we gelooven toch, dat 't dezen weg op moet, — en dat 't voor zulke Kerken 't beste is, dien weg te bewandelen. Wanneer de afstanden dit toelieten, en geen andere overwegende bezwaren daartegen bestonden, zouden de vrienden van Christelijk onderwijs samen ééne Christelijke school kun nen bouVen, voor beide dorpen, en de beide Kerken zouden gezamenlijk één Dienaar des Woords kunnen beroepen, om. beide Kerken te dienen.

Hiermede zijn wij het van harte eens.

Waar de Kerken te zwak zijn, behooren zij gezamenlijk elkanders lasten te dragen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen